Ο,τι ωραιότερο έχω ακούσει τον τελευταίο καιρό από στόμα προπονητή ήταν αυτό που δήλωσε ο Ράικαρντ μετά το ισόπαλο (και τι ισόπαλο, 3-3) παιχνίδι της Μπαρτσελόνα με τη Λα Κορούνια στο «Ριαθόρ».
«Χρειαζόμασταν ένα γκολ ακόμα για να νικήσουμε». Μου άρεσε αυτό που είπε, μου άρεσε και ο τρόπος με τον οποίο το είπε. Χαλαρά, με απόλυτη ειλικρίνεια, κοιτάζοντας τους δημοσιογράφους στα μάτια, με το πρόσωπό του να μη δείχνει θλιμμένο.
Εξάλλου, τι άλλο να πει έπειτα από ένα παιχνίδι που έληξε 3-3 και όσοι το παρακολούθησαν ζητούσαν από τον διαιτητή να καταπιεί τη σφυρίχτρα για να μην τελειώσει ποτέ; Από ένα παιχνίδι στο οποίο μπήκαν καταπληκτικά γκολ, είχε ατομικές ενέργειες, ρυθμό που σε καθήλωνε, που είχε τα πάντα; Να μιλήσει για αδυναμίες στην αμυντική ζώνη και να πει ότι χρειάζεται να διορθώσει πιθανά κενά στην αμυντική διάταξη; Δεν το ξέρει; Είμαι σίγουρος ότι δεν είναι αυτό που τον ενδιαφέρει. Οταν ο Ράικαρντ δηλώνει «χρειαζόμασταν ακόμα ένα γκολ», ομολογεί αυτό που οι υπόλοιποι σοφοί του ποδοσφαίρου αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας. Οτι η επίθεση είναι αυτή που τον ενδιαφέρει και όλα τα άλλα έρχονται μετά.
Αυτός είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο σήμερα το ΟΑΚΑ θα έχει 65.000 θεατές μέσα και εκατομμύρια άλλους καθηλωμένους στην οθόνη της τηλεόρασης. Γιατί δεν είναι μόνο το ότι η Μπαρτσελόνα είναι μεγάλη ομάδα. Δεν πάει να δει αυτό ο κόσμος. Δεν πάει να δει τον Ροναλντίνιο, τον Ετό, τον Ντέκο, τον Μέσι και όλους τους υπολοίπους. Πάει να δει μια ομάδα με όλους αυτούς αποφασισμένους να ψυχαγωγήσουν τους θεατές, που πλήρωσαν εισιτήριο και θέλουν να χορτάσουν θέαμα. Διότι πολλές ομάδες κατά καιρούς ήταν μεγάλες, αλλά και αμυντικά έπαιζαν και το έμβλημα στη σημαία τους ήταν το ρητό «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα».
«Δεν είναι ότι τα εισιτήρια εξαφανίστηκαν σε λίγες ώρες. Είναι το πάθος με το οποίο τα ζητούσε ο κόσμος», μου εκμυστηρεύτηκε ένα στέλεχος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός. «Πρώτη φορά συναντώ τέτοια ζήτηση εισιτηρίων, όχι μόνο από οπαδούς του Παναθηναϊκού, αλλά γενικότερα. Και 100.000 να χωρούσε το ΟΑΚΑ, θα υπήρχαν άνθρωποι που θα το γέμιζαν», συνέχισε.
Πολύ λογικό, διότι ο κόσμος του Παναθηναϊκού έχει δει ομαδάρες, όπως τον Αγιαξ του 1996. Εχει χορτάσει επισκέψεις υψηλών προσώπων. Αλλά ξέρει ότι ομάδα σαν τη σημερινή Μπαρτσελόνα, που τρέχει με 200 και τα φρένα σπασμένα, δύσκολα θα συναντήσει στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Κι αυτό είναι κάτι που δεν θέλει να χάσει. Πολύ δε περισσότερο αν ο Παναθηναϊκός καταφέρει να κάνει μια μεγάλη εμφάνιση. Αν παίξει απέναντι στην Μπάρτσα σαν ίσος προς ίσο όσον αφορά στον επιθετικό προσανατολισμό του. Αν ζηλέψει δηλαδή κάτι από το ελεύθερο στυλ των Ισπανών, τη διάθεση για αυτοσχεδιασμούς, για ατομικές ενέργειες. Τότε πραγματικά θα μιλάμε για μια μεγάλη βραδιά. Και είμαι σίγουρος –αν αποκλείσουμε την περίπτωση της συντριβής– ότι το αποτέλεσμα θα είναι το τελευταίο που θα ενδιαφέρει όλους αυτούς που –χορτάτοι– θα αποχωρούν απ' το ΟΑΚΑ.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
