Τέρμα η παραμυθού (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Μπορώ να ξεκινήσω με μία ερώτηση; Ο Σόλιντ στο χθεσινό παιχνίδι του Ολυμπιακού καθόταν στον πάγκο ή βρισκόταν ακόμα στην Ελούντα και σκεφτόταν πώς θα αποδεσμευτεί από το συμβόλαιό του στην Μπριζ για να αναλάβει τον Ολυμπιακό; Οχι, γιατί ορισμένα πράγματα πρέπει να τα λέμε με το όνομά τους.

Προσωπικά, εμένα με έχουν κουράσει οι προπονηταράδες φωστήρες–σωτήρες που κάθε χρόνο ξεπηδούν παγκοσμίως, προσπαθώντας να μας πείσουν ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι ένα απλό παιχνίδι, αλλά γεωμετρικές ασκήσεις και μάλιστα των Ισουιτών. Το ρωτάω αυτό διότι ο προπονητής της Ρόζενμποργκ σίγουρα είχε διαβάσει τον Ολυμπιακό και με την ίδια σιγουριά δηλώνω πως ο Σόλιντ στο χθεσινό του διαγώνισμα πήγε με σκονάκια που ήταν από άλλο μάθημα. Δηλαδή τι άλλο ήθελε;

Η Ρόζενμποργκ του κάνει δώρο ένα γκολ, ενώ μέχρι εκείνη τη στιγμή, με εξαίρεση μία αποτυχημένη προβολή του Ανατολάκη, η ομάδα του δεν έχει καταφέρει να κάνει φάση. Δεν έχει καταφέρει να επιβάλει ρυθμό. Και το ίδιο συνεχίσει να κάνει και μετά το γκολ-ευγενική προσφορά των Νορβηγών. Ο Τουρέ αντί να ανέβει, τον κρατάει πίσω, ο Ριβάλντο παίζει κάπου αορίστως στο κέντρο, ο Μαυρογενίδης, πολύ πίσω από τα δεξιά, δεν επιχειρεί να ανέβει και όλοι μοιάζουν μπλοκαρισμένοι, με μηδέν ανάπτυξη και ταχύτητα παιχνιδιού, δύο σκάλες κάτω από την κλίμακα που επιβάλλεται για να κερδίσεις ένα παιχνίδι. Δεν τραβάει κανέναν από τους κεντρικούς ψηλά στο κέντρο, για να ελευθερώσει χαφ, κάθεται και σημειώνει, γράφει, ξαναγράφει και ανάθεμά με τι στο καλό έγραφε τόση ώρα. Μάλλον γράμμα στην ΟΥΕΦΑ να προκρίνεται στους ομίλους και ο τρίτος και ο τέταρτος. Και ρωτάω εγώ, επειδή κάποιοι άλλοι θα προχωρήσουν σε βαθυστόχαστες αναλύσεις και θα μου σπάσουν τα ούμπαλα, τι τον ήθελε τον δεύτερο σέντερ φορ ο Σόλιντ το καλοκαίρι και μας έσπασε τα νεύρα ότι ο πρόεδρος δεν του κάνει το χατίρι, όταν στο παιχνίδι με την πιο εύκολη ομάδα του ομίλου, σε αυτό που κυνηγάς το γκολ και το σκορ, άφησε μόνο μπροστά τον Κωνσταντίνου, πιο μόνο και από τον Τομ Χανκς στον «Ναυαγό». Δηλαδή, μην τρελαθούμε τελείως. Ο Ολυμπιακός ξεκινάει το δεύτερο ημίχρονο και αποφασίζει να ανταποδώσει αυτός το δώρο στη Ρόζενμποργκ μ' ένα γελοίο γκολ που δέχεται, απόρροια τριών λανθασμένων εκτιμήσεων, τριών διαφορετικών παικτών. Και στο πρώτο γκολ που δέχτηκε, έκανε λάθος ο Στολτίδης να προσπαθήσει να μαρκάρει παίκτη που ήταν οφσάιντ. Ούτε το ότι στην ευθεία ο Ολυμπιακός πελαγοδρομούσε, πρόσεξε ο Σόλιντ.

Μετά το 1-2 δε, πέταξε λευκή πετσέτα. Αποφάσισε να βάλει δεύτερο σέντερ φορ στο 80φεύγα και να κάνει την τρίτη αναγκαστική αλλαγή την ώρα που και οι πιο αισιόδοξοι ξεπάρκαραν τα αμάξια τους από το πάρκινγκ του Καραϊσκάκη. Αν δεν το έχετε καταλάβει, για τον Ολυμπιακό άρχισε ήδη η αντίστροφη μέτρηση. Ελπίζω να το καταλάβει και ο Σόλιντ. Κάποιοι θα μου πουν ότι δεν τον βοήθησαν τα ατού του. Δεν τα βοήθησε όμως κι αυτός και ιδιαίτερα αυτούς που έδειξαν προσωπικότητα, τον Τουρέ και τον Μπαμπαγκίντα. Το μόνο που κρατάω από το χθεσινό παιχνίδι ήταν το χειροκρότημα του Ολυμπιακού, όπερ μεθερμηνευόμενον, κύριοι παίκτες και προπονητές, τέρμα η παραμυθού, χρόνια βλέπουμε μπάλα και καταλαβαίνουμε τι γίνεται.