Πόσο ΑEKάρας είσαι;

H ομάδα σκοράρει σε χρόνο μηδέν... Πριν όμως συμπληρωθεί το ημίωρο βρίσκεται πίσω στο σκορ. Τα κεφάλια των παικτών σκύβουν. Κοιτάζουν τις μύτες των παπουτσιών. Και εσύ γιουχάρεις. Γιατί; Δεν βλέπεις τον Σάχα που είναι να τον λυπάσαι; Δεν υπάρχει ούτε ένας συμπαίκτης του να τρέξει να του συμπαρασταθεί. Να τον χτυπήσει φιλικά στον ώμο, να τον αγκαλιάσει, να του πει: «Μη σε νοιάζει. Ο,τι έγινε, έγινε. Σήκω, κράτα γερά, θα τους φάμε». Αυτό σημαίνει ομάδα. «Κράτα με να σε κρατώ». Δεν υπήρξε κανείς να τον παρηγορήσει και να του δώσει κουράγιο επειδή καθένας από τους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ φρόντισε να το πράξει για τον εαυτό του.

Να βγάλει από τη ναφθαλίνη όσο κουράγιο τού απέμεινε για να συνεχίσει. Από πού να πιαστεί; Εσύ συνεχίζεις και γιουχάρεις. Η ομάδα καταρρέει και δείχνεις να το ευχαριστιέσαι. Είσαι σίγουρος ότι αγαπάς την ομάδα που πήγες να δεις; Κανείς δεν σε έφερε με το ζόρι. Εκτός αν το ζόρι σου είναι να γίνει πάση θυσία το δικό σου και όχι να πάει καλά η ομάδα.

Πες μου, πόσα πράγματα από αυτά που αγαπάς αληθινά στη ζωή κατάφερες να αλλάξεις, να τα κάνεις καλύτερα, με βρισιές, αποδοκιμασίες και περιφρόνηση; Ούτε ένα, μην κρύβεσαι... Σε σένα μιλάω, που είσαι νέος και το μυαλό σου ακόμα δεν έχει πιάσει πίσσα και σκουριά. Οταν ήσουν μαθητής και έφερνες τον έλεγχο γούσταρες οι γονείς σου, επειδή δεν ενέκριναν τις επιδόσεις σου, να σε μπινελικιάζουν, να σε μειώνουν, να σε προσβάλλουν;

Ή ήθελες να συζητούν μαζί σου και να σου συμπαραστέκονται; Γιατί κάνεις αυτά που δεν θέλεις να σου κάνουν; Στη δουλειά γουστάρεις το αφεντικό κάθε φορά που στραβώνει κάτι να σε κάνει σκουπίδι; Να σε τσαλακώνει σαν μια κόλλα χαρτί και να σε πετάει, μαζί με την ψυχή σου, στο καλάθι των αχρήστων; Αν όχι, τότε γιατί γίνεσαι ίδιος και απαράλλαχτος με ό,τι μισείς; Ποιος σου έμαθε ότι η εκτόνωση είναι μόνο βία και επίθεση; Στραβώνει το ματς, οι παίκτες γλιστράνε στον γκρεμό. Πριν νιώσουν το κενό να τους αδειάζει το στομάχι ρίχνουν ένα πλάγιο βλέμμα στην κερκίδα. Και εσύ γιουχάρεις. Αυτή η ομάδα όμως έχει μόνο εσένα. Που δεν σε διάλεξε, αλλά τη διάλεξες εσύ.

Δεν έχει πρόεδρο ορατό (για αόρατο δεν συζητώ), δεν έχει διοίκηση, δεν έχει κάποιον άλλον εκτός από σένα στην κερκίδα να τη στηρίξει. Ξέρεις τι δεν έχεις καταλάβει; Οτι κουμάντο κάνεις εσύ, εσύ είσαι η διοίκηση: Ετσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, εσύ είσαι ο πρόεδρος, εσύ ο αντιπρόεδρος, το διοικητικό συμβούλιο, τα πάντα. Βλέπεις κανέναν άλλον; Γιουχάροντας όμως διοικείς πιο άσχημα από όλους αυτούς που κατηγορείς ως ανίκανους! Βάλε τα πανό ανάποδα. Κάτσε και εσύ με το κεφάλι προς τα κάτω και τα πόδια επάνω.

Πάλι τα ίδια θα βλέπεις. Τίποτα δεν θα αλλάξει. Βάλ' τα με αυτούς που φταίνε πραγματικά, όχι με αυτούς που βρίσκεις εύκολους. Αν είσαι για τα εύκολα μην απαιτείς από κάποιους να ανταποκριθούν στα δύσκολα. Ξαφνικά η ομάδα σκοράρει. Πανηγυρίζεις, εσύ που πριν από λίγο γιούχαρες. Πες μου ποιος είναι περισσότερο άρρωστος; Η ομάδα ή εσύ; Αν η ΑΕΚ είναι ιδέα, μάλλον δεν έχεις ιδέα τι είναι ιδέα!