Παναθηναϊκός «5Χ5» και η ΑΕΚ στο -8

Ο Παναθηναϊκός κέρδισε δίκαια το ντέρμπι. Ηταν πιο ομάδα από την «Ενωση», που έδειξε ότι σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα τα δύο συνεχή ντέρμπι τής πέφτουν βαριά. Οι «πράσινοι» δεν παίζουν ποδόσφαιρο αξιώσεων. Ούτε χθες η απόδοσή τους κυμάνθηκε σε υψηλά επίπεδα. Εχουν όμως την ποιότητα των παικτών και την ποικιλία που τους επιτρέπει να παίρνουν τα αποτελέσματα που θα τους οδηγήσουν στην κορυφή.

Ιδιαίτερα όταν όλοι οι υπόλοιποι δεν προβάλλουν αξιόλογη αντίσταση. Εφτανε μία φάση για να κάνει ο Παναθηναϊκός το «διπλό». Για τον Κατσουράνη, τον καλύτερο παίκτη των «πρασίνων» –και τον Ζιλμπέρτο να τον ακολουθεί σε απόδοση–, ν' αναστατώνει την περιοχή της ΑΕΚ και να μη βρίσκεται παίκτης να τον περιορίσει ή να του κλέψει την μπάλα και την κατάλληλη στιγμή να την πασάρει στον Σαλπιγγίδη που ξέρει πολύ καλά από εκείνο το σημείο πώς να σκοράρει.

Στον αντίποδα η ΑΕΚ έδειχνε μπερδεμένη. Είχε κατοχή, αλλά δεν ήξερε πώς να πάει την μπάλα μπροστά. Της έλειπε η κάθετη πάσα, της έλειπε η κίνηση στην επίθεση, η εναλλαγή θέσεων και κυρίως οι λυτρωτικές πολλές φορές σε αυτές τις περιπτώσεις ατομικές ενέργειες. Μια ΑΕΚ νευρική, η οποία εύκολα έκανε το λάθος, αλλά ακόμα πιο δύσκολα το διόρθωνε. Απορίας άξιον είναι και γιατί η ΑΕΚ δεν χτύπησε εκεί που πονούσε ο Παναθηναϊκός.

Αριστερό μπακ ήταν ο Καντέ! Δεν θέλει στρατηγική ή μυαλό για να χτυπήσεις εκεί. Για το μόνο που μπορεί να παραπονιέται η «Ενωση» είναι για την επίμαχη φάση στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου, όταν δεν καταλογίστηκε πέναλτι υπέρ της, με τον Καντέ να πατάει μέσα στην περιοχή το πόδι του Καφέ. Εκείνο που προβληματίζει περισσότερο τους «κίτρινους» είναι το ότι δέχτηκαν το γκολ μόλις στο 48' και δεν αντέδρασαν.

Δεν πίεσαν, δεν φόρτσαραν. Δεν πρόσεξα κανενός το μάτι να γυαλίζει. Δεν είδα παίκτες με πληγωμένο εγωισμό. Δεν ξέρω τι μπορεί να κάνει σε τέτοιες περιπτώσεις ο προπονητής, αν ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής δεν αδειάσει το μυαλό του και δεν ανεβάσει στροφές. Σημαντικό επίσης στα ντέρμπι είναι να δουλέψουν τα ατού. Στην ΑΕΚ εύκολα βρίσκεις υστερήσαντες, δύσκολα βρίσκεις πρωταγωνιστές.

Ο Μαντούκα μπερδεμένος, ο Σκόκο απείθαρχος, ο Μπλάνκο χωρίς πρωτοβουλίες, ο Γκερέιρο χωρίς εμπνεύσεις. Εμενε μόνο ένας Καφές με τον άπειρο Γιαχάγια να προσπαθούν να κλέψουν την παράσταση. Δύσκολα να το κάνεις όταν απέναντί σου έχεις παίκτες που με την απόδοσή τους εύκολα κάνουν τη διαφορά.

Με ένα Σαλπιγγίδη να κυνηγάει τις φάσεις και στο τέλος να δικαιώνεται, με τον Σιμάο να αναλαμβάνει τη βρόμικη δουλειά, με Καραγκούνη και Ζιλμπέρτο να κάνουν καλή δουλειά και τον Λέτο να κοιτάζει πώς θα βρει την ευκαιρία για να κάνει τη ζημιά ο Παναθηναϊκός δεν δυσκολεύτηκε με λίγο κόπο να κάνει το «5 στα 5».