Παγκόσμιοι πρωταθλητές στην κληρωτίδα

Δεν κατάλαβα γιατί απορείτε με τον τίτλο. Τα γκολ της ΑΕΚ που της χάρισαν την πρόκριση τα πέτυχαν ένας Βραζιλιάνος και ένας Αργεντινός (δις όπως στα δημοτικά τραγούδια). Παγκόσμιοι πρωταθλητές δεν είναι; Το δεύτερο μάλιστα του Σκόκο είναι από αυτά που θα μείνουν στην αιωνιότητα. Πίεσε ο δαιμόνιος, κατάλαβε ότι ο Μπούχους έπαιζε με άρβυλα και είχε βαρύνει και μετά απέναντι στον τερματοφύλακα κουτάλα την μπάλα και γκολ για να το κορνιζάρεις. Η ΑΕΚ στο δεύτερο ημίχρονο απέδωσε πολύ καλό ποδόσφαιρο.

Στο πρώτο έψαχνε την ταυτότητά της. Εψαχνε τον ρυθμό της, τα πατήματά της. Εν πολλοίς δικαιολογημένη. Ο Αύγουστος ακόμα δεν έχει βγει, μιλάμε για το δεύτερο επίσημο παιχνίδι. Το πρόβλημα ήταν στο κέντρο, με την ομάδα να μη μπορεί να βγει μπροστά και να μην μπορεί να δημιουργήσει, με αποτέλεσμα τα άκρα να μην ακολουθούν. Ελειπαν και οι βασικοί αυτοματισμοί. Αλλά και οι ατομικές ενέργειες οι οποίες σε αυτές τις περιπτώσεις ξελασπώνουν τις ομάδες. Ο Μπλάνκο δεν μπορούσε να κρατήσει μπάλα, να βοηθήσει την ομάδα να ανέβει επιθετικά.

Στο δεύτερο όλα άλλαξαν προς το καλύτερο. Το κέντρο άρχισε να λειτουργεί με μοχλό τον Καφέ, ο οποίος πλησίαζε όλο και περισσότερο στην αντίπαλη περιοχή δημιουργώντας πίεση και οι Σκόκο, Μαντούκα αποφάσισαν να πατήσουν και λίγο περιοχή. Εκεί άνοιξε η κερκόπορτα. Το εξαιρετικό γκολ του Μαντούκα από την αριστουργηματική σέντρα του Λεονάρντο, που έδειξε ότι σε ρόλο μπαλαντέρ θα δώσει λύσεις στην «Ενωση», έλυσε τα πόδια των παικτών της ΑΕΚ. Από εκεί και πέρα η διαχείριση του παιχνιδιού ήταν πολύ καλή.

Τόσο από τους παίκτες όσο και από τον πάγκο. Εξω ο κουρασμένος Λεονάρντο, μέσα ο Ταχτσίδης για να περάσει και τις κάθετες που μπορεί, έξω ο Καφές, μέσα ο Ενσαλίβα για να κλειδώσει το κέντρο. Η ΑΕΚ συνδύασε την πρόκριση με μία καλή εμφάνιση και ήταν μια τονωτική ένεση εν όψει του πρωταθλήματος. Η ΑΕΚ δείχνει ότι έχει και παίκτες αξίας και ένα σύνολο που δουλεύεται σωστά και είναι έτοιμο να πρωταγωνιστήσει.