Η επόμενη μέρα στον πολυμετοχικό Ολυμπιακό

Παρακαλούνται οι αδελφοί Αγγελόπουλοι όπως περάσουν από το ταμείο. «Είμαστε γενικότερα Ολυμπιακοί και όχι μόνο μπασκετικοί», δηλώνουν. Καλοδεχούμενοι, θα πει κάποιος, με μια προϋπόθεση: να είναι σε θέση να κρατήσουν τα δύο καρπούζια σε μια μασχάλη. Γιατί όσον αφορά την υπόθεση «πορτοκαλί μπάλα», οι προσδοκίες δεν έχουν ακόμη επαληθευτεί. Και αυτό είναι κάτι που πικραίνει μια σημαντική μερίδα οπαδών του Ολυμπιακού.

Αν η συμμετοχή τους στον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό ατονήσει, καθυστερήσει ή αποπροσανατολίσει την προσπάθεια της ομάδας μπάσκετ να σκαρφαλώσει στην κορυφή και να εδραιωθεί εκεί, τότε η ιστορική απόφαση μάλλον θα στραφεί εναντίον τους. Γιατί, «ασχολούμαι με τον πολυμετοχικό Ολυμπιακό» δεν σημαίνει «βάζω μόνο λεφτά και άσ' τα να πάνε», αλλά προϋποθέτει και πολλές «ερυθρόλευκες» εργατοώρες.

Αντίθετα, αν πετύχουν το «διπλό χτύπημα», θα δαφνοστεφανωθούν. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα τους φάει η μουρμούρα στην καλύτερη, η μαρμάγκα στη χειρότερη. Υπάρχει όμως και κάτι άλλο, που αφορά αποκλειστικά το ποδοσφαιρικό τμήμα. Με τους Αγγελόπουλους στο διευρυμένο σχήμα και μαζί ο Γιώργος Γλου, πιθανόν ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης και ίσως οι Λαϊνόπουλος και Κομνηνάκης, ο πήχης ανεβαίνει ψηλά.

Ψηλά ο πήχης σημαίνει μεγάλες απαιτήσεις στον μεταγραφικό τομέα. Αλλιώς σε τι αποσκοπεί η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου; Στο να αποδείξει ο Ολυμπιακός ότι έχει λεφτάδες, μέγεθος extra large παράγοντες, ή ότι με την αρωγή τους μονοπωλεί τη μεταγραφική αγορά παύοντας πλέον να επιλέγει να ψωνίζει από τα κάτω ράφια; «Το δεύτερο», θα σου απαντήσει η συντριπτική πλειονότητα των «ερυθρόλευκων» οπαδών.

Αυτή εξάλλου είναι η ουσία της κίνησης. Πώς μεταφράζεται λοιπόν αυτό το κλίμα σε πενηνταράκια. Αγοράστε παίκτες αξίας που θα κάνουν τον Ολυμπιακό ακόμη μεγαλύτερο στην ενδοχώρα και ανταγωνιστικό -επιτέλους- στην Ευρώπη. Αλλιώς, τι είχαμε, τι χάσαμε. Σιγά μην είχε ανάγκη η ομάδα από μια χούφτα λεφτάδες για να πρωταγωνιστεί αποκλειστικά και μόνο στη Σούπερ Λίγκα.

Στον πολυμετοχικό Ολυμπιακό ο οπαδός δεν θα μείνει ικανοποιημένος, π.χ., μόνο με την εξασφάλιση ενός Λέτο. «Τον είχα τον Λέτο και πέρυσι», θα ισχυριστεί. Καθόλου δεν τον ενδιαφέρει το γεγονός ότι ο Αργεντινός έπαιζε δανεικός. Νέα κόλπα θέλει, απαιτεί νέο αίμα πρώτης ποιότητας. Απαιτεί πλέον από τη νέα τάξη πραγμάτων και Μπομπό και αριστερό μπακ που θα σφυρίζει και δεξί που θα κάνει τη διαφορά και παίκτη αξίας δίπλα στους Στολτίδη και Ντουντού και Νταρμπισάιρ στην επίθεση παρέα με τον Ντιόγο ή -αν δεν κάτσει ο Αγγλος- κάτι εφάμιλλο.

Αποκλείεται δε να ανεχθεί το μπάτζετ της δικής του πολυμετοχικής ομάδας να υπολείπεται από αυτό του πολυμετοχικού Παναθηναϊκού. Ο κόσμος από τον πολυμετοχικό περιμένει απογείωση και όχι μπάλωμα. Εχει δεθεί στο κάθισμά του και περιμένει να πετάξει. Αν του στερήσουν το ταξίδι, το εγχείρημα, ανεξάρτητα από το επιχειρηματικό, τουλάχιστον σε επικοινωνιακό επίπεδο, θα αποδειχθεί μπούμερανγκ γι' αυτούς που το εμπνεύστηκαν.