«Ντούσαν, προδότη, βγάλε την ΑΕΚ πρώτη»

Aπό τα πιο ευρηματικά συνθήματα που έχουν ακουστεί τα τελευταία χρόνια στον χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Για την ιστορία, ακούστηκε μετά το «διπλό» της ΑΕΚ στην Κρήτη με αντίπαλο τον ΟΦΗ, την περίοδο της πρώτης επιστροφής του Μπάγεβιτς στην «Ενωση». Η αισθητική και η συνθηματολογία εκείνων των χρόνων από μερίδα οπαδών αποτελούν ευτυχώς παρελθόν για την ομάδα.

Στη δεύτερη περίοδο, αυτή που διανύουμε τώρα, ο Ντούσκο μπορεί να μην πρόλαβε να βγάλει την ομάδα πρώτη κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος (με τα προβλήματα που είχε η ΑΕΚ εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου, ούτε ο Παυλόπουλος με νομοθετική ρύθμιση δεν θα το πετύχαινε), αλλά στα πλέι οφ προλαβαίνει άνετα να κάνει την ανατροπή. Στα μουλωχτά ο Ντούσαν είναι μάστορας.

Η μεγάλη σχολή των Παρτιζάνων. Από εκεί που δεν τους περιμένεις, σου κάνουν τη ζημιά. Χτύπημα–εμφάνιση–εξαφάνιση είναι το τρίπτυχο της επιτυχίας και οι παίκτες το ακολουθούν κατά γράμμα. Η ΑΕΚ ξεκίνησε τα συμπληρωματικά παιχνίδια με μόλις ένα βαθμό πάνω από το μηδέν και κλείνει τον πρώτο γύρο αγγίζοντας σχεδόν το απόλυτο. Η σούμα λέει 8 βαθμούς στου δρόμου τα μισά.

Το θέμα, όμως, είναι πώς τους μάζεψε. Στο πρώτο ματς με τη Λάρισα στο ΟΑΚΑ βρέθηκε δύο φορές πίσω στο σκορ, το έφερε στα ίσα και στο τέλος πανηγύρισε τη νίκη. Ακολούθησε το ντέρμπι με τυπικά γηπεδούχο τον Παναθηναϊκό. Με τον Κουτρομάνο ως δεξί μπακ να προσπαθεί να βγάλει το ματς με γουόκι τόκι από τον πάγκο: «Μην προχωράς, κάνε πίσω, στάσου στη θέση σου, βγες, κάλυψε, διώξε». Ευτυχώς το δίκτυο δεν είχε παρεμβολές και ο Κουτρομάνος τα πήγε συμπαθητικά.

Με τον Γεωργέα να παίζει στην απέναντι μπάντα απ' αυτήν που αγωνίζεται κανονικά και με τον Αλεξόπουλο στο κέντρο άμυνας να κοντεύει να συμπληρώσει 90 λεπτά παρουσίας μέχρι να μάθει πώς λέγεται στα σουηδικά το «καλύπτω», με τον Καφέ κουρασμένο, με τον Ενσαλίβα μπλεγμένο και τον Πελετιέρι για 45 λεπτά ωσεί παρόντα. Μόνο ο Σκόκο βρισκόταν σε δαιμονισμένη φόρμα.

Πέτυχε μία γκολάρα, έδειξε ότι είναι ικανός να κερδίσει το ματς με τους υπόλοιπους απλώς να του κάνουν παρέα, αλλά αποχώρησε τραυματισμένος προτού ακόμα λήξει το πρώτο μέρος του παιχνιδιού. Αλλη μεγάλη ατυχία. Αυτό, όμως, που μετράει είναι ότι η ΑΕΚ δεν έχασε. Το μοναδικό τέρμα που δέχθηκε ήταν από τα έντεκα βήματα. Στην Τούμπα ανέβηκε χωρίς Σκόκο, με τον Καφέ να έχει κάνει ένεση και τον Κυργιάκο εκτός αποστολής.

Επαιξε, όμως, μπάλα. Σκόραρε, δημιούργησε ευκαιρίες και άντεξε ακόμα και όταν χρειάστηκε να αγωνιστεί με εννέα παίκτες. Αντε να την ξεγράψεις αυτή την ΑΕΚ. Μπορεί οι παίκτες να έχουν ηρεμήσει στις προπονήσεις, αφού όλοι έχουν προλάβει να τσακωθούν μεταξύ τους, μπορεί ο μπαμπάς Εντίνιο να έχει λόγο για το ποιοι πρέπει να ξεκινούν στην αρχική ενδεκάδα, μπορεί ο Μπάγεβιτς κάθε φορά που λοξοκοιτάζει στον πάγκο να ψιθυρίζει μέσα του «Θεέ μου, τι αμαρτίες πληρώνω», όλα μπορείς να τα δεις και να τα ζήσεις στη φετινή ΑΕΚ, αλλά εκείνο που δεν μπορείς να αμφισβητήσεις είναι ότι στη φάση των πλέι οφ λειτουργεί ως ομάδα.

Ξέρει τι θέλει, πώς να καλύψει τις αδυναμίες της και πώς να πετύχει τον σκοπό της. Ολα αυτά τα οφείλει στον άνθρωπο που κάθεται στον πάγκο. Το όνομά του αρχίζει από «Ν», γνωρίζει καλά το αντικείμενο που διαπραγματεύεται και στις ελεύθερές του ώρες παίζει τένις. Σας βοηθάω, δεν είναι ο Νίκος Χατζηνικολάου!