Πολύ Μπαρτσελόνα και λίγο Λίβερπουλ

Αυτό που άξιζε πραγματικά ήταν οι εκφράσεις των παικτών της Μπάγερν έπειτα από κάθε γκολ. Δεν πίστευαν ότι ζούσαν μια τέτοια συντριβή. Κόντευε να λήξει το ημίχρονο και αμφιβάλλω αν είχαν ακουμπήσει με ηρεμία την μπάλα μήπως και διαπιστώσουν τουλάχιστον τι μάρκα είναι. Αν μπορούσαν, θα ζητούσαν από τον διαιτητή να διακόψει για λίγο το ματς, να ξαναμετρηθούν. Αποκλείεται οι παίκτες της Μπάρτσα να είναι περισσότεροι στον αγωνιστικό χώρο, αλλιώς δεν εξηγείται το γεγονός να ξεπροβάλλουν από παντού.

Ειλικρινά, από την εποχή του μεγάλου Αγιαξ της δεκαετίας του '70 είχα να δω μια ομάδα να αγωνίζεται με τόση σιγουριά, με τόση αυτοπεποίθηση, να βγάζει τόση αρχοντιά στο παιχνίδι της. Μέσα σε λιγότερη από μισή ώρα να έχει σμπαραλιάσει τον αντίπαλο, να τον έχει κάνει σκουπίδι. Μόνο ένας τρόπος υπήρχε να γλιτώσει η Μπάγερν: να ζητούσε έκτακτη οικονομική εισφορά από την καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ για να αγοράσει τους παίκτες της Μπαρτσελόνα. Καμία άλλη λύση, καμία άλλη πονηρή τακτική δεν θα επαρκούσε για να τη γλιτώσει από τη συντριβή.

Ακούω πολλούς να λένε ότι η ομάδα του Γκουαρντιόλα διανύει περίοδο φόρμας, γεγονός που την καθιστά πρώτο φαβορί για την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ. Δεν συμφωνώ. Δεν είναι θέμα φορμαρίσματος. Στην Μπαρτσελόνα λειτούργησε η χημεία που συναντάς μία φορά στα τριάντα με σαράντα χρόνια σε μια ομάδα. Ενα σύνολο από παικταράδες που ξέρουν να συνδυάζουν την ποιότητα με την παραγωγικότητα, την ουσία με το θέαμα, τη φαντασία με την απλότητα, το ατομικό με το ομαδικό. Ολες αυτές οι αρετές την καθιστούν αχτύπητη.

Ο Ντάνι Αλβες, ο Πικέ, ο Πουγιόλ, ο Τουρέ που θέλαμε να μείνει στην Ελλάδα (άραγε πώς;), ο Ινιέστα, ο Μέσι με το διπλό διαφορικό στα πόδια, ο αναγεννημένος Ανρί, ο Τσάβι, ο Ετό είναι ποδοσφαιριστές υψηλής τεχνικής κατάρτισης με τεράστια προσωπικότητα που φαίνεται στο παιχνίδι τους. Εύκολα διαπιστώνεις, με τον τρόπο που ξεδιπλώνεται η ομάδα, την πνευματική και διανοητική επαφή που έχουν αναπτύξει οι παίκτες μεταξύ τους με αποτέλεσμα να συνδυάζονται μεταξύ τους με τρόπο μαγικό.

Και το κυριότερο; Το διασκεδάζουν! Και φαίνεται! Το βλέπεις στα πρόσωπά τους. Αυτό κι αν θυμίζει Αγιαξ. Ο μεγάλος Κρόιφ το είχε δηλώσει κάποτε: «Οσο το διασκεδάζαμε, ήμασταν ομάδα. Μόλις σταμάτησε αυτό, διαλυθήκαμε». Και είναι εύκολο να διαλυθείς. Πάρτε για παράδειγμα τη Λίβερπουλ. Οι αγώνες του Τσάμπιονς Λιγκ μοιάζουν με αυτούς της Φόρμουλα 1. Μια στραβοτιμονιά και εκτροχιάζεσαι. Λίγο φρένο παραπάνω και ντελαπάρεις. Κι από στραβοτιμονιές και απότομα φρεναρίσματα ο Μπενίτεθ έχει να επιδείξει ουκ ολίγα.

Ακουγα πολλούς να αναρωτιούνται μετά το ματς της Τετάρτης πού ήταν ο Τζέραρντ. Αναρωτιέμαι και εγώ με τη σειρά μου ποιος ήταν ο ρόλος του στο παιχνίδι; Μοιάζει τουλάχιστον βλακώδες να έχεις αυτόν τον παίκτη στην ομάδα, ο οποίος αντιπροσωπεύει απόλυτα το τι σημαίνει Λίβερπουλ, ο οποίος κάθε φορά που ακουμπάει την μπάλα, οι αντίπαλοι από μέσα τους ψιθυρίζουν «ωχ, έρχονται οι κόκκινοι» και την πρώτη πάσα, από εκεί δηλαδή που θα ξεκινήσουν όλα, να τη μονοπωλεί ο Αλόνσο κι όχι αυτός.

Βάζω στην άκρη τη στραβοτιμονιά Αουρέλιο όταν υπάρχει ο Ντοσένα, τη στραβοτιμονιά Λούκας με τον Μπεναγιούν στον πάγκο, τη στραβοτιμονιά με τα τόσα σύμφωνα Σκρτελ που σε κάθε άγγιγμα της μπάλας προξενεί άπειρα φωνήεντα απογοήτευσης, τη στραβοτιμονιά να μην μπορείς στον αιώνα τον άπαντα να αλλάξεις ένα ματς όταν στραβώσει και στέκομαι μόνο σε αυτό. Πώς είναι δυνατόν να έχεις μια «κόκκινη μηχανή» έτοιμη να ρολάει και εσύ να κρατάς στο χέρι το κλειδί της μηχανής που λέγεται Τζέραρντ, να μην το βάζεις στον διακόπτη, αλλά να ζητείς από όλους να σπρώξουν για να πάρει μπρος. Πόσο να πας αλήθεια; Το πολύ δέκα μέτρα να τσουλήσεις.

ΑΟΡΑΤΕΣ ΠΑΡΕΕΣ

Αγγλική ζαρντινιέρα

Μαγνητοσκοπημένες εικόνες από τα επεισόδια της περασμένης εβδομάδας στο Λονδίνο δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολίας ότι ο Ιαν Τόμιλσον ―ο διαδηλωτής που τελικά έχασε τη μάχη με τον θάνατο― δέχτηκε πισώπλατη επίθεση από άνδρα των ειδικών δυνάμεων της βρετανικής αστυνομίας.

Ο 47χρονος Τόμιλσον έπεσε στο έδαφος και στη συνέχεια υπέστη καρδιακή προσβολή. Το βίντεο της πισώπλατης επίθεσης είναι στη διάθεση της εφημερίδας και θα παραδοθεί άμεσα στις αρμόδιες αρχές. Ο πωλητής εφημερίδων Τόμιλσον επέστρεφε από τη δουλειά, όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με δεκάδες αστυνομικούς κοντά στην Τράπεζα της Αγγλίας.

Στις μαγνητοσκοπημένες εικόνες φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο Τόμιλσον περπατάει με τα χέρια στις τσέπες (φωτό 1), δεν απευθύνει τον λόγο σε κάποιον αστυνομικό, ούτε προβάλλει αντίσταση κατά της αρχής. Μια φάλαγγα αστυνομικών τον ακολουθεί και τον σπρώχνει, ενώ ένας άνδρας των ειδικών δυνάμεων τον χτυπάει στο πίσω μέρος του κεφαλιού με το κλομπ του.

Λίγα λεπτά αργότερα ο ίδιος αστυνομικός τον σπρώχνει με τα δυο του χέρια και τον «γκρεμίζει» στο έδαφος (φωτό 2). Ο άνθρωπος που μαγνητοσκόπησε τη σκηνή είναι επιχειρηματίας από τη Νέα Υόρκη, ο οποίος υποστηρίζει ότι παρακολούθησε τη διαδήλωση κατά του G20 «από περιέργεια». Ισχυρίζεται δε ότι παρέδωσε το βίντεο στην «Guardian», διότι οι αρχές αποφεύγουν να δώσουν ξεκάθαρες απαντήσεις στην οικογένεια του νεκρού.

Από την πλευρά τους, αυτόπτες μάρτυρες ανέφεραν ότι ο Τόμιλσον είχε χτυπηθεί από τα κλομπ των αστυνομικών και πριν από τη στιγμή που κατέγραψε σε βίντεο ο επιχειρηματίας από τη Νέα Υόρκη. «Ενας αστυνομικός τον είχε ήδη αρπάξει και τον χτύπαγε με το κλομπ του πριν από τη συγκεκριμένη στιγμή», αποκάλυψε η φωτογράφος Αννα Μπρανθγουέιτ.

«Θυμάμαι ότι έπεσε στο έδαφος με πολλή δύναμη και ότι ο αστυνομικός συνέχισε να τον χτυπάει με το κλομπ όταν αυτός ήταν πεσμένος. Προσπαθούσε απεγνωσμένα να ξεφύγει και σε καμία περίπτωση δεν επιχείρησε να προβάλει αντίσταση», πρόσθεσε η ίδια.

Το βίντεο και οι μαρτυρίες έρχονται σε αντίθεση με την επίσημη εκδοχή της μητροπολιτικής αστυνομίας του Λονδίνου, η οποία επιμένει να μην αναφέρεται στην επαφή του Τόμιλσον με τους άνδρες των ειδικών δυνάμεων.

Σύμφωνα με αυτή την εκδοχή, οι αστυνομικοί και οι νοσοκόμοι προσπάθησαν να σώσουν τη ζωή του Τόμιλσον, μολονότι δέχονταν δεκάδες αντικείμενα από ομάδα διαδηλωτών. «Οι αστυνομικοί πήραν την απόφαση να τον μετακινήσουν, διότι οι διαδηλωτές πέταγαν μπουκάλια προς την κατεύθυνσή του και ως εκ τούτου δεν μπορούσαν να του προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες επιτόπου», υπογραμμίζεται στην ανακοίνωση της μητροπολιτικής αστυνομίας.

Παρά ταύτα, η Ανεξάρτητη Επιτροπή Παραπόνων της Αστυνομίας φέρεται να κλίνει προς την εκδοχή της πισώπλατης επίθεσης.

ΠΗΓΕΣ: «The Guardian» / «Καθημερινή»