Το βέτο του Μπάγεβιτς

Ο Μπλάνκο έγινε έξω φρενών με την απόφαση του προπονητή του να τον αντικαταστήσει στο 89ο λεπτό. Ηθελε δηλαδή να παίξει κι άλλο. Να τελειώσει το ματς στην ενδεκάδα. Αποχωρώντας από τον αγωνιστικό χώρο, άρχισε να κλοτσάει εκνευρισμένος όποιο πλαστικό μπουκάλι βρέθηκε στον δρόμο του. Θεωρώ απίθανο τα αίτια του εκνευρισμού του παίκτη να οφείλονται στην αντικατάστασή του.

Η αφορμή ναι, η αιτία αποκλείεται. Αυτό σημαίνει ότι κάτι δεν πάει στη σχέση του με τον προπονητή, το πράμα φούντωνε τόσο καιρό και τελικά φτάσαμε στο προχθεσινό ξέσπασμα. Ο Μπάγεβιτς δεν ανέχεται τέτοιες συμπεριφορές. Στην πολύχρονη καριέρα του δεν τις έχει ανεχθεί από ποδοσφαιριστές μεγαλύτερης αξίας από τον Αργεντινό. Πάνω από όλα πειθαρχία.

Κουμάντο κάνει ο προπονητής. Αυτό είναι το «ευαγγέλιο» του Ντούσαν σε όσες ομάδες εργάστηκε. Το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι, και όσο οξύμωρο και αν ακούγεται για ένα παιχνίδι, η πειθαρχία στους κανόνες και στην ιεραρχία επιβάλλεται. Οσοι δεν το αντιλαμβάνονται πληρώνουν το τίμημα. Μένουν απ' έξω και βλέπουν -όταν ο εγωισμός τους το επιτρέπει- τους υπόλοιπους, λιγότερο ταλαντούχους ίσως, να προοδεύουν.

Ετσι είναι όμως. Η ιστορία του αθλήματος ή του παιχνιδιού αν προτιμάτε είναι γεμάτη από παίκτες που το απείθαρχο ταλέντο τους ήταν αυτό που τους οδήγησε σε αδιέξοδα και τελικά στην αφάνεια. Η πειθαρχία, όμως, έχει να κάνει και με τους προπονητές. Οφείλουν κι αυτοί να είναι πειθαρχημένοι στον τρόπο σκέψης τους και συνεπείς στις αποφάσεις τους. Με τους χειρισμούς που αυτοί θα επιλέξουν να βοηθούν ώστε να καταλαγιάζουν οι εντάσεις να μη φτάνουμε σε ακρότητες.

Αντιλαμβάνομαι ότι η φετινή χρονιά για τον Μπάγεβιτς είναι από τις πιο δύσκολες στην καριέρα του. Παλεύει σχεδόν μόνος του να φτιάξει μια ομάδα ανταγωνιστική. Μικρό μπάτζετ από τη μία, μεγάλες απαιτήσεις από την άλλη. Κάπου τα νεύρα του έχουν γίνει σερπαντίνες. Αλλά δυστυχώς αυτή είναι η κατάσταση στο «κίτρινο στρατόπεδο», γεγονός που ο Ντούσαν γνώριζε εκ των προτέρων.

Αυτός λοιπόν με την πείρα του οφείλει να επιβάλλει εκτός από την πειθαρχία και την ηρεμία. Η ίδια ένταση που τον διακρίνει φαίνεται ότι έχει περάσει και στους παίκτες. Τη μια πήρε ανάποδες ο Τζεμπούρ, την άλλη ο Σκόκο, την τρίτη πλακώθηκαν μεταξύ τους, τώρα σειρά έχει ο Μπλάνκο. Μικρή λεπτομέρεια, αυτοί οι τρεις αποτελούν την ομάδα κρούσης της φετινής ΑΕΚ.

Το βέτο του Μπάγεβιτς ή εγώ ή αυτός στην περίπτωση Μπλάνκο πολύ φοβάμαι ότι δεν βοηθάει στην παρούσα φάση. Είναι μια ακραία αντίδραση ανάλογη με αυτή του παίκτη. Μπορεί να έχει σαν στόχο να «τρομοκρατήσει» τους υπόλοιπους απείθαρχους στην ομάδα, αλλά σίγουρα δεν θα τους ηρεμήσει. Θα συνεχίσουν να βράζουν στο ζουμί τους. Με νεύρα τσιτωμένα, μπάλα δεν παίζεις. Ηρεμία χρειάζεται η ομάδα και ψύχραιμη διαχείριση σε στιγμές έντασεις. Είναι κρίμα τώρα που η ΑΕΚ έχει βρει το αγωνιστικό της πρόσωπο να χάσει και πάλι τον προσανατολισμό της εξαιτίας λανθασμένων χειρισμών.