Κάνει ο Σόλιντ για τον Ολυμπιακό; Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω την ερώτηση, όπως δεν μπορώ να καταλάβω πώς μερικοί επιχειρηματολογούν επ' αυτού. Εγώ από την πλευρά μου ρωτάω: κάνει ο Ολυμπιακός για τον Σόλιντ; Το ερώτημα δεν απευθύνεται μόνο στους «ερυθρόλευκους», αλλά σε όλους τους ελληνικούς συλλόγους, αφού αυτοί έχουν το πρόβλημα. Κάνει π.χ. ο Παναθηναϊκός για τον Μαλεζάνι; Ολα δείχνουν πως ναι, αλλά επειδή ζούμε στην απίθανη χώρα, που εκτός από τον πολιτισμό έχει αναδείξει και το παράλογο σε λογικό επιχείρημα, καλύτερα να μη βιαστούμε.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη μπούρδα από τον ισχυρισμό ότι ο τάδε προπονητής ή ο δείνα δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί στη διεθνούς φήμης ελληνική πραγματικότητα.
Ποια είναι αυτή η πραγματικότητα μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος; Πολύ απλά δεν υπάρχει. Κάποιοι φρόντισαν να «τελειώσουν» προπονητές κάτω από το βάρος και τις πιέσεις των οπαδών, αφού δεν μπήκε ποτέ κανείς στον κόπο να τους εξηγήσει για ποιον λόγο προσελήφθη ο συγκεκριμένος τεχνικός.
Το ίδιο συμβαίνει με τον Σόλιντ και τον κάθε Σόλιντ, που του κόλλησαν την ετικέτα -που με τον καιρό, αν κάτι δεν πάει καλά, θα αποδειχθεί ρετσινιά- της ευρωπαϊκής προοπτικής. Αυτή όμως η περίφημη προοπτική δεν αφορά μόνο στον ίδιο!
Ειλικρινά θα ήθελα να μάθω πόσοι γνωρίζουν σε αυτή τη χώρα των πρωταθλητών Ευρώπης το χρονικό διάστημα που έμεινε χωρίς τίτλο στην Αγγλία ο σερ Αλεξ Φέργκιουσον, όταν τον προσέλαβε για να αλλάξει τα πάντα η Μάντσεστερ. Ξέρετε; Οσα χρόνια χρειάζεται να συμπληρώσει ένα παιδί για να μπορέσει να πάει στο σχολείο. Εξι ολόκληρα χρόνια «έχτιζε» ο άνθρωπος, έχοντας δίπλα του μια διοίκηση να τον στηρίζει σε κάθε επιλογή του. Που, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, δεν ήταν όλες σωστές.
Ανάλογη περίπτωση στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Μετά τον πρώτο χρόνο... δεύτερος, θα του είχαν δείξει την πόρτα της εξόδου, αφού φρόντιζαν πρώτα να του φορέσουν τη φωτεινή επιγραφή «ακατάλληλος». Θα περνούσε από λαϊκό δικαστήριο, η ετυμηγορία του οποίου θα ήταν η συνήθης. «Τι τον έφεραν αυτόν τον γερο-μπεκρή στην Ελλάδα, αφού δεν γνωρίζει τίποτα από την ελληνική πραγματικότητα»!
Οταν δεν έχεις τίποτα στο μυαλό σου και βαριέσαι να απολογείσαι στον κάθε ενοχλητικό που σου τη σπάει, τότε βγάζεις από την τσέπη σου μια τσίχλα και του την προσφέρεις, ως κίνηση καλής θέλησης. Αυτός τη δέχεται, τη μασάει και μετά αρχίζει τις τσιχλόφουσκες. Η μάρκα της μαστίχας; Ελληνική πραγματικότητα. Τώρα και σε κουφέτα με γεύση προπονητή.
Αν οι διοικήσεις δεν βγουν να πουν στον κόσμο που πληρώνει διαρκείας, που πάει στο γήπεδο και στους υπολοίπους, που νοιάζονται για το τι μέλλει γενέσθαι στις ομάδες, πού θέλουν να πάνε... τα καράβια και τι ρότα οφείλουν αυτά να τραβήξουν, ώστε κάποτε να πιάσουν λιμάνι και να μη θαλασσοδέρνονται στα αβαθή νερά της ελληνικής λιμνοθάλασσας, μέχρι τότε ο Σόλιντ –αλλά και ο κάθε Σόλιντ– θα είναι επί πάγκου κρεμάμενος.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
