Κάτι κουρασμένα παλικάρια!

Κάθε περίοδο έχει και τον Δαυίδ της. Στα 70s είχαμε τον Φωστήρα, τον φονέα των γιγάντων. Τώρα στα zeros έχουμε τον Εργοτέλη. Η μοίρα το έφερε και οι δύο ομάδες να έχουν ίδια χρώματα στις φανέλες τους. Κιτρινόμαυρες αμφότερες. Η ομάδα της Κρήτης έχει νικήσει φέτος δύο φορές τον Παναθηναϊκό και χθες περιποιήθηκε δεόντως τον Ολυμπιακό. «Waiting list» η ΑΕΚ που αντιμετωπίζει τον Εργοτέλη προσεχώς. Αλλο κοινό;

Ο Κουτσιανικούλης που πρωταγωνιστεί και σκοράρει όπως και χθες με εκπληκτική ενέργεια εναντίον των μεγάλων, αλλά φανέλα μεγάλης ομάδας δεν είναι ακόμα έτοιμος να φορέσει. Ο Καραγεωργίου δεν είναι κανένας χθεσινός. Την ξέρει την τέχνη και το έχει αποδείξει ουκ ολίγες φορές. Περίμενε ότι οι παίκτες του Ολυμπιακού θα είναι κουρασμένοι εξαιτίας του παιχνιδιού της Τετάρτης με τη Σεντ Ετιέν, πληροφορήθηκε τις απουσίες, ίσως εκτός από αυτή του Μπελούτσι που προέκυψε την τελευταία στιγμή, και σίγουρα είχε μελετήσει (δεν θέλει και ιδιαίτερη μελέτη) πώς αγωνίζεται ο Ολυμπιακός στα εκτός έδρας παιχνίδια.

Πρώτο μέλημά του, λοιπόν, ήταν να ελέγξει τον ρυθμό κι όταν θα του δινόταν η κατάλληλη ευκαιρία, να χτυπήσει στην κόντρα εκμεταλλευόμενος την ταχύτητα συγκεκριμένων ποδοσφαιριστών του. Το σκέφτηκε, το κατέστρωσε και το πέτυχε. Στην υλοποίηση των σχεδίων του βοήθησε βέβαια κι ο αντίπαλος με την εμφάνισή του. Μέτρια και άψυχη, όπως και οι περισσότερες μακριά από το Καραϊσκάκη. Οι «ερυθρόλευκοι» φάνηκαν άτολμοι και ασύνδετοι. Ο μοναδικός που ξεχώρισε ήταν ο Ντουντού.

Ακόμα και μετά το γκολ που δέχθηκαν, η αντίδρασή τους δεν είχε κανένα στοιχείο δυναμισμού, ούτε και σοβαρού προσανατολισμού. Χάθηκε το πρώτο μέρος και έτσι αυξήθηκε η σιγουριά του Εργοτέλη για κάτι θετικό στη συνέχεια. Στο δεύτερο, κρίσιμο για την εξέλιξη του παιχνιδιού, μέρος είχαμε αλλαγές από μεριάς Ολυμπιακού. Μέσα ο Νταρμπισάιρ, έξω ο Ντομί που διάγει κρίση, στον αγωνιστικό χώρο ο Πατσατζόγλου, έξω ο Μενδρινός που στον τομέα των πρωτοβουλιών υστέρησε και καθυστερούσε την ανάπτυξη, έξω και ο «Τζόλε» που ακόμα και τώρα στα γεράματα από αυτόν περιμένουν κάποιοι να πάρει την ομάδα στις πλάτες του, μέσα ο Μήτρογλου που πολύ θα ήθελα να μου εξηγήσει κάποιος σε τι θέση έπαιζε.

Κρυφός επιθετικός, κρυφοαριστερός στα χαφ, κρυφοδεξιός, κρυφός γενικότερα; Τι; Μέχρι να λήξει το ματς ο άνθρωπος ψαχνόταν. Οπως ψαχνόταν κι όλη η ομάδα με αυτοσχεδιασμούς. Ο Ολυμπιακός στο δεύτερο μέρος έχει να επιδείξει μια διπλή ευκαιρία με τον Αγγλο, που μέχρι να μάθουμε να τον προφέρουμε θα έχει επιστρέψει στα πάτρια εδάφη, μια κεφαλιά και ένα αξιόλογο σουτ του Οσκαρ.

Γεγονός ότι μια ακόμα φορά φάνηκε η γύμνια των «ερυθρολεύκων» στις εφεδρείες. Ιδιαίτερα στις γραμμές (κέντρο και επίθεση) που θα σε βοηθήσουν να γυρίσεις ένα παιχνίδι. Δικαιολογίες όσες θέλετε! Απουσίες σημαντικές, αγωνιστική κούραση και ταξίδι. Ο Ολυμπιακός κινδυνεύει μόνο από τον... Ολυμπιακό! Το θέμα είναι πόσοι θα επαναπαυτούν σ’ αυτές τις δικαιολογίες και πόσοι θα δουν... το δάσος.