Για σιγά, καλέ μου δήμαρχε

Kατανοώ απολύτως την αγανάκτηση των ανθρώπων του Παναθηναϊκού για την καθυστέρηση που παρατηρείται στο θέμα του γηπέδου. Θεωρώ, επίσης, πολύ λογικό να θέλουν το γήπεδο να χτιστεί σύμφωνα με τα αρχικά τους σχέδια. Οσο κι αν είμαι αντίθετος στην κατασκευή ενός γιγάντιου εμπορικού κέντρου στην περιοχή, δεν μπορώ να μη δεχθώ ότι η ΠΑΕ Παναθηναϊκός είναι μια, όπως ο τίτλος της ορίζει, ανώνυμη εταιρεία που λειτουργεί με γνώμονα τα συμφέροντά της.

Πρώτο στην κλίμακα το οικονομικό. Επίσης απολύτως θεμιτό. Τα ίδια και απαράλλαχτα ισχύουν και για την πλευρά Βωβού. Ο μεγαλοεργολάβος κοιτάζει πώς θα υλοποιήσει τα σχέδιά του και πώς αυτά θα του αποκομίσουν μεγαλύτερο κέρδος. Δίκιο ή άδικο, εξαρτάται πώς το βλέπει ο καθένας.

Ο Νίκος Χουλιάρας, ζωγράφος και συγγραφέας, επιχειρεί να ορίσει τι είναι το δίκιο στο βιβλίο του με τίτλο «Στο σπίτι του εχθρού μου», με τις παρακάτω φράσεις: «Πολλές φορές το σκέφτομαι: σε τούτη τη ζωή το πιο μυστήριο πράγμα είναι το δίκιο. Δεν είναι κτήμα κανενός, ούτε και καθορίζεται, εντέλει, από τις πράξεις, όπως θα έπρεπε. Δεν είναι πράγμα που μοιράζεται σε ίσα μέρη, μα ούτε κι αν γινόταν αυτό θα ωφελούσε εξίσου και τις δύο πλευρές. Μοιάζει κάποιες φορές να αγοράζεται, μα, πάντα, εκείνοι που το παραχώρησαν πιστεύουν πως –σαν το πιστό σκυλί που δεν ξεχνάει τον αφέντη– μια μέρα θα γυρίσει πάλι πίσω.

Δεν έχει σπίτι σταθερό, ούτε και προτιμήσεις. Μένει πάντα μετέωρο και κρέμεται σαν το σπαθί του Δαμοκλή, πάνω από τις σχέσεις των ανθρώπων κάθε μέρα. Το επικαλούνται όλοι με τον τρόπο τους, μα αυτό κάθε φορά πάει με το μέρος εκείνου που το υπερασπίζεται καλύτερα».

Ας υπερασπιστεί, λοιπόν, ο καθένας από την πλευρά του το δίκιο με τον τρόπο που κρίνει καλύτερο. Αυτό, όμως, που μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση είναι ότι τους σκληρούς χαρακτηρισμούς «μεταφερόμενοι μπαχαλάκηδες, υβριστές και βανδαλιστές» δεν τους χρησιμοποίησαν πάνω στη δίκαιη ή άδικη αγανάκτησή τους οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού, αλλά ο δήμαρχος Κακλαμάνης! Αντίθετα με τον πρώτο πολίτη του Δήμου Αθηναίων, οι παράγοντες του ΠΑΟ ήταν πολύ προσεκτικοί στις δημόσιες διατυπώσεις τους και στους χαρακτηρισμούς τους.

Ακόμα κι όταν ο επίσημος Παναθηναϊκός έκανε το λάθος να ανακαλέσει την πρόσκληση στον Αλέξη Τσίπρα για τα 100 χρόνια της ομάδας, βρέθηκε τουλάχιστον ένας παράγοντας –ο κ. Βγενόπουλος– που χαρακτήρισε άστοχη την ενέργεια. Ηταν αυτοί, εξάλλου, οι παράγοντες που αποφάσισαν να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι με τους μπαχαλάκηδες για να βρουν μια λύση. Μέχρι και στο άντρο των μπαχαλάκηδων, την Κουμουνδούρου, πήγαν, την ίδια ώρα που ο δήμαρχος ούτε να τους ακούσει ούτε να τους δει θέλει.

Τους μπαχαλάκηδες, όμως, αυτούς κάποιοι τους ψήφισαν και συνεπώς μαζί με αυτούς βρίζει και τους ψηφοφόρους. Ξεχνάει προφανώς ότι είναι δήμαρχος, θέλει δεν θέλει, όλων των Αθηναίων. Ακόμα κι αυτών που δεν ψήφισαν τους μπαχαλάκηδες, αλλά στο συγκεκριμένο θέμα του γηπέδου και σε αυτό που ενέσκηψε πρόσφατα στην περιοχή της Κυψέλης συμφωνούν με τις θέσεις των μπαχαλάκηδων.

Το 52%, σύμφωνα με δημοσκόπηση της VPRC, δεν θεωρεί απαραίτητη την κατασκευή εμπορικού κέντρου στον Ελαιώνα. Στην πυρά κι αυτοί, μια και συμφωνούν με τους βανδαλιστές! Το 54% στην ίδια δημοσκόπηση θέλει χώρο πρασίνου και όχι πάρκινγκ στην Κυψέλη και μόνο το 38% συμφωνεί με τα σχέδια του δημάρχου. Στη δημοκρατία οφείλεις να σέβεσαι απολύτως την αντίθετη άποψη και όχι να την ανέχεσαι. Αν την ανέχεσαι επειδή το επιβάλλουν οι κανόνες, ενώ τον σεβασμό τον επιβάλλουν οι αρχές κάθε δημοκράτη, τότε πολύ απλά ανέχεσαι και τη δημοκρατία μέχρι να βρεις τρόπο να τη φέρεις στα μέτρα σου.

Και μέχρι να τη φέρεις στα μέτρα σου, βρίζεις δημόσια αυτούς που σου κάνουν τη ζωή δύσκολη. Το χειρότερο, όμως, που προκύπτει από την έρευνα είναι ότι το 61% των ερωτηθέντων θεωρεί ότι η ζωή στον Δήμο Αθηναίων τα τελευταία χρόνια έχει χειροτερέψει και σε αυτό μάλλον δεν φταίνε οι μπαχαλάκηδες και οι βάνδαλοι αλλά η απραξία της δημοτικής αρχής.