Υγιεινός «πράσινος» περίπατος

Tο πέναλτι που κέρδισε ο Παναθηναϊκός στο «ξημέρωμα» του δεύτερου μέρους, ανεξάρτητα από το αν η παρέμβαση του Καράμπελα επέβαλε την εσχάτη των ποινών, οφείλεται εν πολλοίς στο ότι στη συγκεκριμένη φάση τα χαφ του «τριφυλλιού» πάτησαν στην αντίπαλη περιοχή. Αυτό είναι το ζητούμενο για την ομάδα του Τεν Κάτε. Η μεσαία γραμμή να ακολουθεί την επιθετική και να μη δημιουργείται χάσμα μεταξύ τους, με αποτέλεσμα η ανάπτυξη της ομάδας να καταγράφεται ως προβληματική.

Οπως επίσης στα ζητούμενα συγκαταλέγεται το να βρεθεί ένας παίκτης που να εκμεταλλεύεται το ένας εναντίον ενός ώστε να κάνει τη διαφορά. Να ανοίγει τις κλειστές άμυνες και να δημιουργεί την αριθμητική υπεροχή. Αυτά τα δύο στοιχεία θα ελευθερώσουν τον Παναθηναϊκό, θα τον κάνουν πιο δημιουργικό και ελκυστικό, για να μην περιμένει όπως χθες να εκμεταλλευτεί την κατάρρευση του αντιπάλου του για να θριαμβεύσει. Υπάρχουν και άλλοι τρόποι εξίσου δημιουργικοί και πιο θεαματικοί που σου επιτρέπουν να τελειώνεις τα παιχνίδια πιο γρήγορα.

Ο Παναθηναϊκός του πρώτου μέρους, λοιπόν, είχε για μεγάλο διάστημα την κατοχή της μπάλας, χωρίς να καταφέρει να δημιουργήσει δύσκολες καταστάσεις στην εστία του Σηφάκη και να προηγηθεί. Το δεύτερο μισό του παιχνιδιού δεν αντέχει σε κριτική. Το ευρύ σκορ δείχνει, όμως, με τον πλέον εύγλωττο τρόπο τη διαφορά δυναμικότητας των δύο ισχυρών του ελληνικού πρωταθλήματος, Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού, με τις υπόλοιπες ομάδες. Μοναδική εξαίρεση αποτελεί φέτος ο ΠΑΟΚ. Ο Αρης στα δύο παιχνίδια του πρωταθλήματος με τον Παναθηναϊκό έχει δεχθεί έξι γκολ.

Δεν είναι και λίγα. Οι «κίτρινοι» πέταξαν ακόμη ένα πρώτο ημίχρονο-βαρόμετρο για τέτοια παιχνίδια. Ο Μπατιόν έπαιζε σε ένα ρόλο που κανείς δεν κατάλαβε και όλη η ομάδα ήταν στριμωγμένη στο πίσω μισό μέρος του γηπέδου. Η έφεση στην κόντρα που χαρακτηρίζει την ομάδα αυτή δεν εκδηλώθηκε ποτέ και αυτό γιατί η μεσαία γραμμή δεν μπορούσε να κρατήσει μπάλα και, συγχρόνως, οι ακραίοι Ρεγκέιρο και Χαβίτο βρίσκονταν σε πολύ κακή βραδιά. Στον Αρη πλέον περιμένουν την αγωνιστική ανάσταση του Κόκε, την επιστροφή του Κάλβο, την αναγέννηση του Γκαρσία, το ξύπνημα του Ρεγκέιρο, την ολική επαναφορά του Χαβίτο.

Μεταξύ αυτών και τη μεταγραφική ενίσχυση, που δείχνει περισσότερο αναγκαία από κάθε άλλη φορά τα τελευταία χρόνια. Το βάθος στον πάγκο του Αρη έχει μικρύνει επικίνδυνα. Αλλαγές που θα διαφοροποιήσουν την εικόνα της ομάδας αποτελούν πολυτέλεια. Η είσοδος του Λαμπριάκου στο δεύτερο μέρος εκθέτει τον Κίκε Ερνάντεθ για τη μη χρησιμοποίησή του στην αρχική ενδεκάδα. Μέχρι να πατήσει χόρτο το νέο μεταγραφικό απόκτημα του Αρη, οι κεντρικοί αμυντικοί του ΠΑΟ δεν είχαν νιώσει την πίεση ή την απειλή ενός σέντερ φορ.

Βέβαια, εκτός από τον παραπαίοντα Κόκε, ο Αρης στο δυναμικό του έχει έναν ακόμη ταλαντούχο επιθετικό, τον Παπάζογλου, ο οποίος την προηγούμενη χρονιά έδωσε δείγματα του ταλέντου του. Για μια ακόμη φορά, όμως, βρισκόταν εκτός αποστολής.