Πουθενάδες (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Συγγνώμη, αλλά εδώ στην Ελλάδα τα έχουμε μπερδέψει λίγο τα πράγματα. Συζητάμε και λέμε π.χ. «ο κόσμος της ΑΕΚ». «Τι εννοείς, ρε φιλαράκι;», ρωτάς διευκρινιστικά και σου απαντάει ο άλλος με φυσικότητα, αφού πρώτα σε κόβει για εξωγήινο που του έκανες αυτήν την ερώτηση. «Την "Original", ρε μάγκα, εσύ γιατί πράμα μιλάς»; Οπότε μπαίνεις στον κόπο, όχι μόνο να εξηγήσεις, αλλά και να δικαιολογηθείς.

Και έτσι πάει σόι το βασίλειο. Ο Ολυμπιακός έχει τη Θύρα 7 για λαό, ο Παναθηναϊκός τη 13, ο ΠΑΟΚ την 4, ο Αρης την 3, ο Ηρακλής δεν θυμάμαι, το Αιγάλεω τη 12 και όλοι οι υπόλοιποι ΤΖΑΚΠΟΤ!

Και ρωτάω, αν κλείσουν αυτές οι θύρες θα ορφανέψουν από οπαδούς οι ομάδες; Θα το κλείσουν το μαγαζί οι προεδράρες και θα οδηγηθούν σε οικονομικό μαρασμό; Στις υπόλοιπες θύρες ποιοι πάνε; Μήπως είναι τίποτα βαλσαμωμένοι, ιδέα των διοικήσεων για να μη φαίνονται τα γήπεδα κενά; Οι υπόλοιποι, που παρακολουθούν τους αγώνες και πληρώνουν ακριβότερο εισιτήριο, είναι εχθροί; Μήπως κατάσκοποι, που τους έχουν στείλει οι «άλλοι», οι κακοί;

Οσοι δεν τρέχουν με τους οργανωμένους, στην Ελλάδα θεωρούνται «πουθενάδες». Ετσι τους αποκαλούν οι θεματοφύλακες των ομάδων, οι οργανωμένοι οπαδοί. Και αν όχι οι περισσότεροι απ’ αυτούς, οι σκληροπυρηνικοί και τα ηγετικά τους στελέχη με αυτήν την απαξιωτική λέξη στολίζουν τους υπόλοιπους παρίες, που στις φλέβες τους τρέχει αίμα ιδίου χρώματος. Εχουν βγάλει το «οπαδόμετρο» και μετράνε. Σε πόσους αγώνες έχει έρθει αυτός; Ερχεται στα εκτός έδρας; Συμφωνεί με όσα λέμε; Αν περάσει τις εξετάσεις, καλώς. Αν πάλι έχει την τύχη να τον γνωρίζει κάποιος από τους «μέσα», σώθηκε, αλλιώς τον… πούλο. Ετσι ακριβώς, χωρίς υπερβολή. Δεν δικαιούται να μιλάει για την ομάδα. Να πει τι ο χθεσινός; Πού ήταν όταν εμείς τρέχαμε; Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην οποία ο οπαδός οφείλει να επιδείξει λάφυρα και πιστοποιητικό γνησιότητας, αλλιώς δεν έχει κανένα δικαίωμα παρά μόνο να παρακολουθεί χωρίς να μας τα ζαλίζει. Την άποψή του να την κρατήσει για τους φίλους και τους κολλητούς του και αν δεν μπορεί να στοιχηθεί πίσω από το κοινό καλό, που με «δημοκρατικές διαδικασίες» έχουν αποφασίσει οι οργανωμένοι, τότε να πάει σπίτι του, να κάνουμε κι εμείς τη δουλεία μας, που αποδεδειγμένα αγαπάμε την ομάδα-ιδέα. Αυτή είναι η κυρίαρχη ιδεολογία, βασισμένη πάνω σε ένα «μας», που αν χρειαστεί…πολλαπλασιάζεται . Η «ομάδα μας», οι «απόψεις μας», οι «θέσεις μας».

Εγώ δεν δέχομαι το επιχείρημα ότι δεν φταίνε αυτοί, αλλά «οι άλλοι», οι «μεγάλοι», που τους άφησαν να υπάρχουν. Πολύ απλά γιατί το βρίσκω το ίδιο φασιστικό με την κυρίαρχη ιδεολογία τους, που ανέφερα πιο πάνω. Πρέπει να υπάρχουν! Αρκεί να τους εξηγήσει κάποιος πολύ απλά ότι πιστεύουν σε μια ομάδα-ιδέα που προϋπήρχε αυτών και πως χωρίς αυτήν δεν θα υπήρχαν ούτε οι ίδιοι. Θα ήταν πολύ απλά «κενό γράμμα». Ακόμη, οφείλουν να τους πουν ότι τις ιδέες δεν τις υπερασπίζεσαι με ιδιοτέλεια και αποκλεισμούς, γιατί πολύ απλά μια τέτοια ιδέα είναι από τη φύση της ανιδιοτελής. Ας βρούμε λοιπόν πρώτα αυτούς που θα τους διδάξουν και μετά τα βάζουμε μαζί τους. Αυτοί είναι οι τελευταίοι που φταίνε. Ανάμεσά τους υπάρχουν και φωτεινά μυαλά, που καταλαβαίνουν. Στην ΑΕΚ, που υπάρχει δάσκαλος, το κατάλαβαν.