Ωωω, Τσιτσομήτσο!

Ωωω, Τσιτσομήτσο, έχω τρέλα στο μυαλό / όπου και να παίζεις πάντα θα σ’ακολουθώ / με σώβρακο – πιτζάμα κι αν χρειαστεί μαγιό, ωωω, Τσιτσομήτσο. Η ΑΕΚ φέτος βάλθηκε να μας τρελάνει και στην περίπτωσή μου, στην οποία αναγνωρίζω μια διευκόλυνση από τη φύση μου, φαίνεται να το έχει καταφέρει. Η «Ενωση» προκρίθηκε… σε αυτή την απίθανη από κάθε άποψη όμως χώρα που ζούμε, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος. Αν έπειτα από λίγο καιρό το Αιγάλεω δικαιωθεί - όχι αυτό το Αιγάλεω που το παίζει Ηλυσιακός, αλλά το παραδοσιακό, σαν το γαλακτομπούρεκο του Γαλυφιανάκη, μήπως τότε η ΑΕΚ χρειαστεί να αγωνιστεί και πάλι για τον θεσμό του Κυπέλλου με το πραγματικό Αιγάλεω και το συγκεκριμένο παιχνίδι θεωρηθεί ως μη γενόμενο;

Ποιος μπορεί να μου αποκλείσει το ενδεχόμενο; Πάντως έστω και πραξικοπηματικά ο Ηλυσιακός άρχισε να θυμίζει Αιγάλεω. Αγωνίζεται στην έδρα του και δειλά δειλά άρχισε να προσθέτει χρώμα, συγκεκριμένα τόνους μπλε, στη φανέλα που μέχρι πρότινος ήταν φτυστή με αυτές που φορούν οι προϊστάμενες στις κλινικές. Και μια άλλη απορία. Ο κόουτς Χατζάρας τα είχε με τους παίκτες του γιατί δεν τελείωσαν το ματς στα 90 λεπτά. Τι έπρεπε δηλαδή να κάνουν; Να στείλουν την μπάλα στα δίχτυα και να πάψουν να χάνουν τη μία ευκαιρία μετά την άλλη ή να παρατήσουν το παιχνίδι και να σηκωθούν να φύγουν; Ο χρόνος για τις απαντήσεις σας αρχίζει από τώρα…

Η ΑΕΚ νοσεί. Κανείς δεν μπορεί πλέον να το αμφισβητήσει. Νοσούν οι παίκτες που αδυνατούν να αποδώσουν σύμφωνα με τις δυνατότητές τους ακόμη και σε ένα παιχνίδι με υποδεέστερο αντίπαλο, νοσούν οι φίλαθλοι που αρνούνται να πανηγυρίσουν τα γκολ με τον Αστέρα Τρίπολης, μια και δεν θεωρούν κατόρθωμα την ψυχοφθόρα νίκη της ομάδας τους στο πρωτάθλημα, αλλά πανηγυρίζουν αυτά στο Κύπελλο με τον Ηλυσιακό, ομάδα που τους χωρίζει μια ολόκληρη κατηγορία. Νοσεί και ο προπονητής, ο οποίος αδυνατεί να μοντάρει ένα σύνολο ικανό να αντεπεξέλθει στα όποια σχέδιά του.

Η ΑΕΚ φέτος ξεκινά την οργάνωση και ανάπτυξη του παιχνιδιού της από την άμυνα. Σε αυτή την περίπτωση όλες οι γραμμές θα πρέπει να κινούνται συμμετρικά και χωρίς να δημιουργούν αποστάσεις μεταξύ τους. Κάτι τέτοιο όμως δεν γίνεται. Η μεσαία γραμμή παρουσιάζει σοβαρές αρρυθμίες, με αποτέλεσμα η ομάδα να μην μπορεί να βρει ρυθμό. Αντίπαλοι παίκτες στο μαρκάρισμα περισσεύουν, η μπάλα καθυστερεί να πάει μπροστά, τα καρέ των αντιπάλων δεν γεμίζουν από κίτρινες φανέλες.

Η ΑΕΚ δίνει την εντύπωση ομάδας που ακόμα βρίσκεται στη φάση της προετοιμασίας. Ολα τα παιχνίδια μοιάζουν να είναι φιλικά. Αυτό κάποτε θα πρέπει να σταματήσει. Η ΑΕΚ προκρίθηκε. Πάλι καλά. Το κάζο που ζήσαμε πριν από δύο χρόνια στο ίδιο γήπεδο με το Χαϊδάρι, ευτυχώς δεν επαναλήφθηκε. Από τότε, όμως, μέχρι σήμερα μοιάζει σαν να μην πέρασε μια μέρα!