Τι πρέπει να φοβάται ο Ολυμπιακός

Την αγωνιστική και όχι μόνο άνοδο του Παναθηναϊκού. Κυρίως τη δυναμική που έχει αποκτήσει η ομάδα λόγω των τελευταίων επιτυχιών. Το πρώτο βήμα το έκαναν οι «πράσινοι» στη Ν. Σμύρνη. Κέρδισαν το «διπλό», αγωνίστηκαν για μεγάλο διάστημα με παίκτη λιγότερο, στο κρίσιμο σημείο του παιχνιδιού, αυτό μετά την ισοφάριση, δεν πανικοβλήθηκαν, εξαφάνισαν το κακό πρόσωπο προηγούμενων εμφανίσεων και αντέδρασαν επιδεικνύοντας χαρακτήρα ομάδας που πρωταγωνιστεί.

Στο παιχνίδι αυτό ο Παναθηναϊκός απέκτησε καρδιά και τη φόρτωσε με αίμα απαραίτητο για να λειτουργήσει σωστά και χωρίς προβλήματα ο υπόλοιπος οργανισμός. Τρία βράδια αργότερα απέκτησε αυτοπεποίθηση. Μεγάλη νίκη επί της Βερντερ στη Γερμανία, η μεγαλύτερη που έχει να επιδείξει όσον αφορά την έκταση του σκορ ελληνική ομάδα στον θεσμό του Τσάμπιονς Λιγκ.

Οι δύο αυτές επιτυχημένες εμφανίσεις σε αγώνες κρίσιμους και κομβικούς απετέλεσαν σε μορφή κάψουλας την καλύτερη βιταμίνη παραμονές ενός ντερμπι κορυφής και γοήτρου.

Την κακή απόδοση που ακολουθεί συστηματικά την ομάδα του Πειραιά μόλις απομακρυνθεί λίγα μέτρα από το Καραϊσκάκη. Ολες οι μέχρι τώρα εκτός έδρας εμφανίσεις των «ερυθρολεύκων» ήταν ένα σουξέ... μαχαίρι στην καρδιά.

Στην Ξάνθη είχαμε…. φωτιά στα Σαββατόβραδα, να μην ξαναγυρίσουν. Θυμηθείτε πως μετά το ματς ο Τοροσίδης δήλωσε στην κάμερα της δημόσιας τηλεόρασης ότι ο Ολυμπιακός πρέπει να μάθει να λειτουργεί ως σύνολο. Ακόμα δεν το είδαμε….

Στον ΟΦΗ είχαμε… και, προσπαθώντας κάτι για να θυμηθώ, αποκοιμήθηκα, στη Δανία… καλοκαίρια και χειμώνες περιμένω να φανείς, δάκρυα καυτά σταγόνες θα με καίνε ώσπου να 'ρθεις, στην Τουρκία… αυτός ο Τούρκος Τούρκο θα με κάνει, με τον Αρη... σ' αναζητώ στη Σαλονίκη ξημερώματα και το πρόγραμμα κλείνει με τον Διαγόρα στο Κύπελο... με το κανείς εδώ δεν τραγουδά, κανένας δεν χορεύει, ακούνε μόνο την πενιά και ο νους τους ταξιδεύει!

Μόλις πριν από μία εβδομάδα ο Βαλβέρδε δήλωσε: «Κάτι δεν πάει καλά στα εκτός έδρας παιχνίδια και πρέπει να το βρούμε». Αν άργησε να το διαπιστώσει και αν βρήκε τι φταίει, θα φανεί την Κυριακή. Οπως και να 'χει, πάντως, λόγοι ανησυχίας υπάρχουν και μάλιστα σοβαροί, μια και το ματς διεξάγεται στο ΟΑΚΑ.

Οι παλιοί στον Ολυμπιακό, που γνώριζαν τα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό καλύτερα και απ' τις τσέπες τους, δεν υπάρχουν πια. Αυτοί που ακόμα και με μέτρια απόδοση, χάρη στην έντονη ποδοσφαιρική τους προσωπικότητα, ήξεραν πώς να φέρουν το ματς στα μέτρα τους έχουν πλέον αποστρατευθεί. Στον μπουφέ υπάρχουν διαθέσιμα λίγο από Στολτίδη, μια μερίδα Πατσατζόγλου σκέτη, γαρνιτούρα Τζόρτζεβιτς και για φρούτο Νικοπολίδης. Συνθέτουν πλήρες γεύμα; Οχι!

Τα εντατικά μαθήματα από τον Σάββα Θεοδωρίδη και τους εναπομείναντες παλιούς, με έμφαση στα θέματα sos ενός ντέρμπι, δεν γνωρίζουμε αν θα αφομοιωθούν από τη νέα φουρνιά και κυρίως από τους αλλοδαπούς παίκτες-κλειδιά.

Τη ρέντα των παικτών του Παναθηναϊκού. Του Μάντζιου, που ό,τι κάνει πιάνει, του Καραγκούνη, που βρίσκεται σε δαιμονιώδη φόρμα και ζει για τα ντέρμπι, του Γκάμπριελ, του Σιμάο, του Τζιόλη, του Ζιλμπέρτο Σίλβα, που παιχνίδι με παιχνίδι ανεβάζει την απόδοσή του.

Πρόχειρο ΤΕΤΡΑΔΙΟ

Τα ράσα δεν κάνουν τα λεφτά!

«Την προηγούμενη εβδομάδα, όταν το ελληνικό χρηματιστήριο άγγιζε τον πάτο των 1.600 μονάδων, ένας μυστηριώδης, μεγάλος επενδυτής αγόραζε 20 εκατομμύρια ευρώ μετοχές Εθνικής και μέσα σε λίγες μέρες κέρδιζε πάνω από 5 εκατομμύρια. Οι κινήσεις του προκάλεσαν μεγάλη αναστάτωση, μέχρι που έγινε γνωστό ότι η επενδυτική εταιρεία ήταν η Εκκλησία της Ελλάδος.

Την ώρα που υπουργοί, κόμματα και τράπεζες συζητάνε πώς θα συντάξουν ένα νομοσχέδιο που οι ίδιοι αμφισβητούν τη χρησιμότητά του, η Εκκλησία ασκεί οικονομική πολιτική.

Δεν ειρωνεύομαι, υπάρχει φυσικά το ζήτημα, το μεγάλο, διακομματικά κρυμμένο μυστικό, πού βρίσκονται τα χρήματα σ' αυτή τη χώρα. Υπάρχει όμως και η αρχή “ακολούθησε το έξυπνο χρήμα”. Εστω κι αν “έξυπνο” χρήμα στην Ελλάδα είναι πατέρες και ηγούμενοι.

Την ώρα που οικονομική πολιτική προτείνει η Εκκλησία, πολιτική σκέτη ασκεί ένας τραπεζίτης, ο Βγενόπουλος της Marfin.
Με δηλώσεις και συνεντεύξεις στον ΑΝΤ1 όχι μόνο εξέφρασε το λαϊκό αίσθημα, αλλά πρότεινε και εντελώς πολιτικές επιλογές διεξόδου από το τέλμα. Τις δικές του.
Σε μια χώρα που η πολιτική των τραπεζιτών και η οικονομική δραστηριότητα της Εκκλησίας είναι πιο πειστικές και επιτυχημένες από εκείνες των καθ’ ύλην αρμοδίων, τότε το όλο σύστημα της δημόσιας ζωής είναι κυριολεκτικά στον αέρα».

Από το editorial του Φώτη Γεωργελέ στην «Athens Voice» που κυκλοφορεί.

ΑΟΡΑΤΕΣ ΠΑΡΕΕΣ

Διαβάστε το οπωσδήποτε! Δεν χάνεται με τίποτα!

“Κύριοι, μπορεί να έχετε κερδίσει εθνικά πρωταθλήματα, μερικοί από εσάς μέχρι κι Ευρωπαϊκά Κύπελλα, αλλά σιγά σιγά νομίζω ότι είναι ώρα να βρείτε έναν τεράστιο σκουπιδοτενεκέ και να ρίξετε μέσα όλα σας τα μετάλλια και τις διακρίσεις, γιατί δεν κερδίσατε τίποτα με τίμιο τρόπο, παρά μόνο με απάτες”. Αυτό ήταν το ζουμί της πρώτης ομιλίας του Κλαφ προς τους νέους του παίκτες στη Λιντς, που έχει μεινει φυσικά αξέχαστη σε όλα τα ιστορικά στελέχη (Τζίνι Τζάιλς, Μπίλι Μπρέμερ, Πίτερ Λόριμερ, Τζο Τζόρνταν, Νορμαν Χάντερ κ.ά), η οποία πραγματικά φημιζόταν για το συχνά υπέρμετρα σκληρό παιχνίδι της. Τη δική τους ιστορία έγραψαν πάντως οι 44 ημέρες στις οποίες ο Κλαφ έμοιαζε να βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση, αδυνατώντας σε οποιαδήποτε προσπάθεια να κάνει δικούς του τους παίκτες, οι οποίοι παρέμεναν προσκολλημένοι στο καθεστώς Ρέβι. ''Μην ακούσω κανέναν σας να αναφέρει το όνομά του'', τους είχε ξορκίσει σ' εκείνη την περίφημη πρώτη ομιλία για τον άνθρωπο που ο Κλαφ πίστευε ότι είχε κακομάθει τους παίκτες της Λιντς να φορτώνουν τις ήττες τους στην ατυχία, τον καιρό, τον διαιτητή, οπουδήποτε αλλού πέρα από τους εαυτούς τους, τη στιγμή που παράγοντες της Λιντς και ο ίδιος ο Ρέβι είχαν κατηγορηθεί για επηρεασμό παικτών και διαιτητών. Στη Λιντς ακολούθησαν επίσης ιεροτελεστικές συνήθειες πριν από τους αγώνες (μπίνγκο, μπόουλινγκ, συγκεκριμένα κοστούμια και φόρμες κ.ά), τις οποίες ο Κλαφ θέλησε, με άγαρμπο τρόπο, να κόψει. ''Δεν πιστεύω στον Θεό ούτε στην τύχη. Για μένα υπάρχει μόνο το ποδόσφαιρο'', δήλωνε σε μια ύστατη προσπάθεια να φέρει τους παίκτες με τα νερά του, τα αποτελέσματα των 6 πρώτων αγώνων ήταν όμως πολύ κακά για απερχόμενους πρωταθλητές και ο Κλαφ συμφώνησε ν' αποχωρήσει από τη Λιντς πριν τη διαλύσει».
Απόσπασμα από το βιβλίο που απέσπασε καλές κριτικές, ενώ η οικογένειά του, το αποκήρυξε και έγινε ένα από τα πιο ανέλπιστα μπεστ σέλερ της χρονιάς στη Βρετανία. Εχει τον τίτλο «THE DAMNED UTD», αναφέρετε στις 44 κολασμένες μέρες του Κλαφ στη Λιντς Γιουνάιτεντ και συγγραφέας του είναι ο Ντέιβιντ Πις.