Το σοκ του Βαλβέρδε

Στην πρώτη συνέντευξη Τύπου και στην ερώτηση ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετώπισε ως προπονητής του Ολυμπιακού, ο Ερνέστο Βαλβέρδε απάντησε:

«Σίγουρα η δυσκολότερη αγωνιστικά στιγμή ήταν το ματς στην Κύπρο. Δεν θέλω να μιλήσω άλλο γι' αυτό. Η δυσκολία ήταν επίσης να γνωρίσω τους παίκτες, όχι τόσο από πλευράς προσωπικότητας, αλλά πώς λειτουργούν ως ομάδα».

Στην ερώτηση πόσο ψηλά μπορεί να φτάσει με τον Ολυμπιακό στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, ο Ισπανός, μεταξύ άλλων, τονίζει: «Αυτή τη στιγμή πρέπει να περάσουμε τον προκριματικό της Πέμπτης με τη Νόρντζελαντ και μετά θα παίξουμε ένα μικρό πρωτάθλημα. Δεν είναι απλό. Το πιο σημαντικό είναι να μη δείξουμε μεγαλύτερη σιγουριά απ' όσο πρέπει. Ξέρω ότι ο κόσμος έχει ήδη αρχίσει να σκέφτεται ποιος θα μας τύχει στην κλήρωση. Προβλέπουν αντιπάλους μας ομάδες όπως η Μάντσεστερ Σίτι ή η Μίλαν και αναρωτιούνται πώς θα πάμε στη συνέχεια. Εγώ όμως είμαι προπονητής και θα πρέπει να εκτιμήσω σωστά το παιχνίδι με τη Νόρντζελαντ για να κερδίσουμε. Το 2-0 του πρώτου αγώνα δεν είναι καθοριστικό. Δεν θέλω να κάνω τέτοιο λάθος. Εχουμε περισσότερα να χάσουμε απ' ό,τι να κερδίσουμε»!

Από τις απαντήσεις αυτές εύκολα αντιλαμβάνεται κάποιος ότι ο Βαλβέρδε έχει υποστεί ένα ισχυρό σοκ από τον αποκλεισμό της ομάδας στο Τσάμπιονς Λιγκ. Δεν είναι και λίγο για έναν προπονητή που πρόσφατα έχει φτάσει μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ και στην πρώτη δουλειά του εκτός συνόρων τον περιμένουν όλοι σαν αναμορφωτή, σαν τον άνθρωπο που θα πάει την ομάδα ένα βήμα πιο μπροστά σε όλους τους τομείς, αυτός να την πατάει από την Ανόρθωση!

Το πόσο σοκαρισμένος είναι ο προπονητής του Ολυμπιακού φαίνεται από το πόσο υπολογίζει την τυπική ρεβάνς με τη Νόρντζελαντ στο Καραϊσκάκη. Ο Ολυμπιακός κέρδισε στη Δανία καθαρά 2-0! Για να προκριθούν οι Δανοί θα πρέπει να πετύχουν τρία γκολ και οι «ερυθρόλευκοι» να μείνουν στο απόλυτο μηδέν. Απίθανα πράγματα. Μιλάμε δε για μία ομάδα που όταν με το καλό πατήσει το πόδι της στη χώρα που γέννησε τον πολιτισμό, αν βρεθεί κάποιος πονηρός να της προτείνει, αντί για τον αγώνα ρεβάνς, να περιηγηθεί με το τρενάκι του δήμου για να απολαύσει τα αξιοθέατα, θα πετάξει από τη χαρά της και θα το δεχθεί χωρίς δεύτερη κουβέντα.

Να είσαι συγκρατημένος έπειτα από ένα ατυχές γεγονός το δίχως άλλο εμπεριέχει και μια δόση σοφίας. Να ξεπερνάς όμως το μέτρο σημαίνει ότι το τραύμα δεν έχει επουλωθεί. Ας τον βοηθήσουν λοιπόν! Ο Ολυμπιακός χρειάζεται στον πάγκο έναν προπονητή θαρραλέο, που δεν θα φοβάται να τολμήσει, να ρισκάρει να αλλάξει τα κακώς κείμενα. Κι όλα αυτά θα πρέπει να τα κάνει μέσα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα, που δυστυχώς στον Ολυμπιακό δεν το καθορίζει πάντα ο προπονητής, αλλά παράγοντες έξω από την ομάδα. Κι αυτό ίσως είναι κάτι που δεν το έχει αντιληφθεί ο Ισπανός. Οτι η δική του εκτίμηση σχετικά με τον χρόνο που χρειάζεται μια ομάδα για να χτιστεί μπορεί να μη συμπίπτει με την εκτίμηση των διοικούντων και όχι μόνο. Αν μεσολαβήσει ακόμα μια στραβή στο πρωτάθλημα –κυρίως–, τότε βλέπω να επαληθεύεται το ρητό που λέει ότι όποιος φοβάται πέφτει και κοιμάται. Και θα είναι κρίμα για τον Ισπανό.

Πρόχειρο ΤΕΤΡΑΔΙΟ

Ζαπάτα ή Νονός:

Μπαράκ Ομπάμα και Τζον ΜακΚέιν μπορεί να διαφωνούν σε πολλά, συμφωνούν όμως σε ένα: στον Μάρλον Μπράντο, ο οποίος πρωταγωνιστεί στις αγαπημένες τους ταινίες.

Η παρουσιάστρια Κέιτι Κούριτς τούς ζήτησε να της αποκαλύψουν τις κινηματογραφικές προτιμήσεις τους. Ο ΜακΚέιν ήταν κατηγορηματικός: «Το "Βίβα Ζαπάτα" του Ελίας Καζάν», απάντησε. «Είναι η ηρωική ιστορία ενός ανθρώπου που θυσίασε τα πάντα για εκείνα που πίστευε και περιέχει μερικές από τις πιο συγκινητικές σκηνές που έχω δει. Ιδιαίτερα όταν τη νύχτα του γάμου του λέει στη γυναίκα του ότι πρέπει να πάει στην πόλη του Μεξικού και εκείνη αρχίζει να του μαθαίνει να διαβάζει από τη Βίβλο».

Ο Ομπάμα είχε άλλες προτιμήσεις: «Θα πρέπει να πω τον "Νονό" 1 και 2, όχι το τρίτο τόσο πολύ. Τις λατρεύω αυτές τις ταινίες. Ειδικά την αρχή του πρώτου "Νονού", όταν μπαίνει μέσα ο επιστάτης του και ο Μάρλον Μπράντο του λέει: "Δεν με σεβάστηκες. Το ξέρεις και τώρα θέλεις μια χάρη».

ΠΗΓΗ: Εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ»

ΑΟΡΑΤΕΣ ΠΑΡΕΕΣ

Σόχο γίναμε... Μακάρι!

Αν αυτό το χρονικό διάστημα βρεθείτε στο Λονδίνο και θέλετε να μάθετε πώς ήταν το θρυλικό Σόχο τις δεκαετίες του '50 και του '60, γεμάτο από τζαζίστες, πόρνες, γκάνγκστερ και άλλους παράξενους τύπους, δεν έχετε παρά να επισκεφτείτε την Γκαλερί των Φωτογράφων (The Photographer's Gallery) στην Great Newport Street. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 16 Νοεμβρίου. Οι φωτογραφίες έχουν επιλεγεί από τρία διαφορετικά αρχεία. Το πρώτο αρχείο είναι του μεγάλου Ντέιβιντ Χερν, που αξίζει να γνωρίσετε τη δουλειά του, επειδή εδώ και χρόνια παρέμενε στην αφάνεια σαν καταραμένος. Ηταν ο πρώτος που αντιπαρέβαλε την ιδιωτική με τη δημόσια εικόνα των σόου γκερλ. Το δεύτερο είναι του Τζον Στράικερ, που ξεκίνησε φωτογραφίζοντας ιατρικές επεμβάσεις και γρήγορα βρήκε τον δρόμο του περνώντας στην… ασωτία, ιδρύοντας στην πλατεία του Σόχο το «Visual Arts Club» με σκοπό να προσεγγίσει καλλιτέχνες και φωτογράφους, επαγγελματίες και ερασιτέχνες, οι οποίοι μελετούν το γυναικείο γυμνό. Το αρχείο του σήμερα φιλοξενείται στο Εθνικό Μουσείο των Μίντια στο Μπράντφορντ. Εκτίθενται και φωτογραφίες από το αρχείο της εφημερίδας «Daily Herald».