Ξεσαλονίκη (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Η Θεσσαλονίκη βράζει! Πλησιάζει η Κυριακή και όλοι αγωνιούν για το τι πρόκειται να συμβεί στα δύο τοπικά ντέρμπι. Εγώ πάλι λέω πως βράζει στο ζουμί της και για μία ακόμα φορά θα φανεί ανίκανη να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Ηδη τα ραδιόφωνα έχουν πάρει φωτιά και είναι ζήτημα αν ένας λογικός άνθρωπος μπορεί να παρακολουθήσει τις εκπομπές αυτές χωρίς να του έρθει εμετός. Και καλά, την καφρίλα των οπαδών μπορώ να την καταλάβω.

Σε όλον τον κόσμο είναι ίδια και έτσι μπορώ να την εξηγήσω. Ξέρω απ' έξω κι ανακατωτά όλους αυτούς που τόσο καιρό την πότιζαν με σκοπό να τη δουν να μεγαλώνει, ώστε μια μέρα να την καμαρώσουν. Ολους αυτούς που πλούτισαν από την καφρίλα, το μακεδονομαχισμό, το φανατισμό, τις παρωπίδες, την υπόδειξη του κοινού εχθρού (που λειτούργησε άκρως αποπροσανατολιστικά), το μίσος που ταλαιπωρεί την πόλη σαν την ομίχλη το φθινόπωρο και τέλος την ανιδιοτελή παρερμηνεία και το λάθος προσανατολισμό της έννοιας «διαφορετικός».

Ολοι αυτοί, λοιπόν, που έμαθαν να ζουν –και μάλιστα πλουσιοπάροχα– εκμεταλλευόμενοι με τον πλέον κερδοφόρο τρόπο τα παραπάνω, κυκλοφορούν στην πόλη με τη στολή του Παύλου Μελά, έχοντας ήσυχη τη συνείδησή τους.
Αυτό που δεν περίμενα όμως ποτέ ήταν να υιοθετήσουν ανάλογες συμπεριφορές αθλητικοί παράγοντες και πρώην ποδοσφαιριστές της πόλης. Να βγαίνουν στα ΜΜΕ και να υποδεικνύουν πώς πρέπει να παίξει η ομάδα, σε ποιον οφείλει να χαριστεί και τέλος να αποφασίζουν οι ίδιοι για το αν επιτεύχθηκε ή όχι ο αντικειμενικός στόχος της ομάδας που εκπροσωπούν.

Να ταΐζουν δηλαδή φανατισμό, τον οποίο κατά τα άλλα αντιμάχονται, ως ενεργοί διοικητικοί παράγοντες οι μεν και αρνούμενοι να υποταχθούν στη λογική του, όταν κάποτε θήτευσαν ως ποδοσφαιριστές, οι δε. «Λέγε πάντα την αλήθεια, έτσι δεν θα χρειάζεται να θυμάσαι τι είπες», έλεγε ο Μαρκ Τουέιν. Αμφιβάλλω αν οι κύριοι αυτοί σε 15 μέρες θα θυμούνται τι έχουν δηλώσει. Την Κυριακή ο Αρης, ο ΠΑΟΚ, ο Ηρακλής και η Καλαμαριά θα παίξουν για την πάρτη τους. Ετσι όπως αυτοί την ορίζουν και την ερμηνεύουν. Ο καθένας για να σώσει το τομάρι του. Ο απόλυτος νόμος της ζούγκλας, χωρίς ηθικές αναστολές, χωρίς αξίες.

Αυτά είναι για τους φλώρους. Ούτε για την ιστορία τους ούτε για την αξιοπρέπειά τους θα παίξουν. Τόσο τη μία όσο και την άλλη τις έχουν απολέσει εδώ και καιρό, με υπόγειες διαδρομές, ανίερες συμμαχίες, μυστικές συναλλαγές και άλλα κόλπα πονηρά, που διδάχθηκαν από τον κοινό εχθρό, στον οποίο προσπαθούσαν να μη μοιάσουν για λόγους ηθικής τάξεως και μπέσας. Το γεγονός, άλλωστε, ότι δύο από τις τέσσερις ομάδες της πόλης και δύο από τις τέσσερις που υποβιβάζονται έχουν έδρα τη συμπρωτεύουσα μιλάει από μόνο του. Φοβού, λοιπόν, τη μισή αλήθεια. Μπορεί να κρατάς τη λανθασμένη μισή...