Δεν θυμάμαι άλλη ομάδα με λιγότερο βαριά φανέλα από αυτή των Γερμανών σε ημιτελικό μεγάλης διοργάνωσης να τους έχει κοιτάξει με τόσο θράσος στα μάτια όπως η Τουρκία. Δεν θυμάμαι άλλη ομάδα μικρότερης δυναμικότητας για 45 ολόκληρα λεπτά να τους έχει μπλοκάρει σε βαθμό παράλυσης, να τους έχει ψοφήσει στο τρέξιμο, να έχει επιβάλει το παιχνίδι της κυριαρχώντας σε όλα τα πλάτη και τα μήκη του γηπέδου, να έχει δημιουργήσει τόσες ευκαιρίες για γκολ που μια διαφορά τουλάχιστον δύο γκολ υπέρ των Τούρκων να τη θεωρείς πολύ λογική και απόλυτα δίκαιη με βάση την εικόνα του παιχνιδιού. Αδυνατώ να φέρω στον νου μου άλλη ομάδα που να έχει φτάσει τους Γερμανούς στο σημείο να ζητούν βοήθεια από επουράνιες δυνάμεις για να μη βρεθούν εκτός παιχνιδιού πριν αυτό καλά καλά αρχίσει.
Κι όλα αυτά η Τουρκία τα έκανε παίζοντας με σημαντικές ελλείψεις. Εξω ο Τουντσάι, έξω ο Αρντά, ο Τσετίν, ο Εμρέ και κάτω από τα δοκάρια όχι ο βασικός Ντεμιρέλ, αλλά η δεύτερη επιλογή, ο γερόλυκος Ρουστού. Ποιο είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα αυτής της ομάδας; Οτι με τον τρόπο τους συμμετέχουν όλοι. Από τον ποδοσφαιριστή κλάσης, όπως ο Χαμίτ Αλτιντόπ (ανάμεσα στους τρεις κορυφαίους μέσους του τουρνουά), το τρεχαντήρι Καζίμ, μέχρι το «εργαλείο» Τουμέρ και φυσικά το προπονητικό τιμ, με πρώτο και καλύτερο τον Φατίχ Τερίμ. Δεν υπάρχει άλλος προπονητής σε αυτή τη διοργάνωση που να βοήθησε την ομάδα του περισσότερο δίνοντας λύσεις από τον πάγκο. Κάθε αντίπαλος της Τουρκίας είχε περάσει αξονική τομογραφία από τα εργαστήρια του «δόκτορα» Φατίχ Τερίμ. Δεν είναι τυχαίο ότι όλες τις ομάδες που νίκησαν οι Τούρκοι, ακόμα και τη Γερμανία, που λίγο έλειψε να συμπεριληφθεί στα θύματά τους, τις σημάδεψαν με απόλυτη επιτυχία στην αχίλλειο πτέρνα τους. Το 4-1-4-1 με τον αεικίνητο Αουρέλιο μπροστά από τα δύο σέντερ μπακ, το πρέσινγκ ψηλά και το κλείσιμο των διαδρόμων που προξένησε ασφυξία στους Γερμανούς μαρτυρούν τον βαθμό ετοιμότητας και προπονητικής κατάρτισης του Φατίχ Τερίμ.
Καμία ομάδα εκτός από την Τουρκία δεν αποχώρησε από τη διοργάνωση με πραγματικά ψηλά το κεφάλι. Ολες τις άλλες ομάδες η τετριμμένη έκφραση απλώς τις συνοδεύει. Με ψηλά το κεφάλι ποιος; Εμείς, που δεν σταυρώσαμε νίκη; Η Πορτογαλία των προσδοκιών, που στο κρίσιμο ματς… εχέσθη; Η Ολλανδία των υψηλών προδιαγραφών, που έχασε τη ρότα της κι έπεσε σε ξέρα; Η ανώριμη Κροατία, που δεν ξόδεψε ούτε σταγόνα ιδρώτα περισσότερο από τα συνηθισμένα, ή μήπως η Ιταλία, που μόνο με τη φανέλα ήλπιζε ότι θα δει φως στο βάθος του τούνελ; Μόνο η Τουρκία έχει το δικαίωμα να ισχυρίζεται ότι αποχώρησε με το κεφάλι ψηλά. Η πορεία της το αποδεικνύει. Να, λοιπόν, γιατί έγραφα πριν από λίγες μέρες ότι το ματς με τους Τούρκους στη φάση των ομίλων στην Κωνσταντινούπολη ήταν εξαίρεση τόσο γι' αυτούς όσο και για μας. Ποτέ δεν ήμασταν καλύτεροι, ποτέ τους δεν ήταν τόσο παθητικοί και άνευροι. Οσον αφορά δε όλους αυτούς που ισχυρίζονταν πως το ματς στο Καραϊσκάκη θα είχε πάρει άλλη τροπή –θετική για μας– αν μας έκαναν το χατίρι τα δοκάρια, μάλλον δεν αντιλήφθηκαν πόσο τυχεροί σταθήκαμε εμείς το βράδυ εκείνο. Η ποιοτική ανωτερότητα των Τούρκων, ορατή διά γυμνού οφθαλμού και στο εντός έδρας μεταξύ μας παιχνίδι στο Καραϊσκάκη, ήταν αυτή που τελικά τους οδήγησε στις αξέχαστες ανατροπές αυτής της διοργάνωσης και κυρίως στο να κερδίσουν τις εντυπώσεις.
ΑΟΡΑΤΕΣ ΠΑΡΕΕΣ
Μην ξεχνάτε το μήνυμα: «Πυρηνική ενέργεια; Οχι, ευχαριστώ»
Το γαλλικό δίκτυο Ας Εγκαταλείψουμε τα Πυρηνικά (Sortir du Nucleaire) συγκεντρώνει 823 οργανώσεις εντός και εκτός Γαλλίας. Είναι αυτοί που ετοιμάζουν το μεγάλο συλλαλητήριο στο Παρίσι τη 12η Ιουλίου στην Πλατεία Δημοκρατίας. Ο Αντρέ Λαριβιέρ, εκπρόσωπος του δικτύου και των διεθνών σχέσεων, μίλησε στην «Κ.Α.» για:
Την επιστροφή της πυρηνικής ενέργειας:
«Ακούστε, όλα αυτά οφείλονται στο γεγονός ότι δυστυχώς απομακρυνόμαστε από την καταστροφή του Τσερνομπίλ και τις συνέπειές της. Ο κόσμος έχει αρχίσει να ξεχνά τα προβλήματα ασφαλείας που θέτει η πυρηνική επιλογή. Δυστυχώς η συλλογική μνήμη αδυνατίζει γρήγορα και ο κόσμος δεν έχει επαρκή ενημέρωση. Η Γαλλία, την οποία ονομάζω κατ' εξοχήν δημοκρατία-μπανανία των πυρηνικών, πρωτοστατεί σε αυτή την προσπάθεια του ψέματος και της προπαγάνδας, με εταιρείες που συμπεριφέρονται σαν πολυεθνικές, με χρήματα όμως του κράτους. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια αυτή η εκστρατεία ψέματος κερδίζει έδαφος. Και αυτό στο οποίο αναφέρεστε, ότι τα πυρηνικά εμφανίζονται ως φθηνή, ανανεώσιμη ενέργεια, ακριβώς αυτό είναι τμήμα της προπαγάνδας».
Το πόσο η πυρηνική επιλογή είναι φθηνή εν συγκρίσει με άλλες:
«Στη Γαλλία το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας που προέρχεται από τις πυρηνικές εγκαταστάσεις διατηρείται με τεχνικά μέσα σε χαμηλό επίπεδο. Επίσης, να γνωρίζετε ότι, σε αντίθεση με ό,τι διαδίδεται, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας παράγουν πολύ περισσότερη ενέργεια από ό,τι τα πυρηνικά. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπάρχει ένα κρυφό κόστος της πυρηνικής ενέργειας, το οποίο βέβαια δεν προβάλλει το πυρηνικό λόμπι: εκείνο της ασφάλειας. Ομως τέτοιου είδους αλήθειες απομακρύνονται συνειδητά».
Για τα αδύναμα σημεία της πυρηνικής επιλογής:
«Θα έλεγα ότι υπάρχουν πέντε αχίλλειοι πτέρνες της πυρηνικής επιλογής. Πρώτον, το ενδεχόμενο μιας καταστροφής τύπου Τσερνομπίλ, δεύτερον, τα απόβλητα, που έχουν τεράστια διάρκεια ζωής, τρίτον, ο πολλαπλασιασμός των πυρηνικών όπλων –ανά πάσα στιγμή ένα εργοστάσιο παραγωγής πυρηνικής ενέργειας μπορεί να μετατραπεί σε εργοστάσιο παραγωγής πυρηνικών όπλων! Τέταρτον, η πυρηνική επένδυση αντιπροσωπεύει μεγάλη οικονομική απώλεια και όλες οι χώρες που επιμένουν να επενδύσουν σε αυτήν το γνωρίζουν καλά. Πέμπτον, όταν γίνεται η επιλογή των πυρηνικών συνήθως οδηγούμαστε σε συρρίκνωση της δημοκρατίας, πρόκειται για βαθιά αντιδημοκρατική επιλογή. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, οι ακτιβιστές κατά της πυρηνικής επιλογής θεωρούνται εσωτερικοί εχθροί».
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
