Οτο, ξεκίνα από τα βασικά!

Τράβηξέ τους μέσα να συγκεντρωθούν, να καταλάβουν ότι το Euro σε λίγες μέρες ξεκινά, απαγόρευσε τις δηλώσεις, να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο, ανακοίνωσε ότι οι προπονήσεις από εδώ και στο εξής θα είναι κλειστές τόσο για τους δημοσιογράφους όσο και για τον κόσμο και, τέλος, ας κοιτάξουμε να μαζέψουμε τα κομμάτια μας πριν είναι πλέον πολύ αργά. Ο Ρεχάγκελ μετά το παιχνίδι με την Ουγγαρία, αντικρίζοντας την κακή εμφάνιση της Εθνικής, πήρε ανάποδες και αποφάσισε να επιβάλει τον δικό του νόμο. Στο ματς αυτό ο Γερμανός είδε και μάλιστα σε συμπυκνωμένη μορφή όλα αυτά που δεν θα ήθελε να δει παραμονές του Euro. Μια Εθνική χαλαρή, χωρίς συνοχή και ομοιογένεια, χωρίς αυτοσυγκέντρωση, χωρίς ιδιαίτερο πάθος και -το χειρότερο- με χτυπητές αδυναμίες στα μετόπισθεν. Και μόνο ότι η ομάδα αυτή δέχθηκε τρία γκολ από έναν αντίπαλο μικρότερης δυναμικότητας από τους 16 που λαμβάνουν μέρος στη διοργάνωση προξενεί αυτoμάτως ανησυχίες.

Αν κάποιος έψηνε τους διεθνείς μας λέγοντάς τους μπείτε μέσα και κάντε πλάκα στον Γερμανό, αποκλείεται να δέχονταν γκολ στην αρχή του δευτέρου μέρους! Κάτι άλλο θα σκέφτονταν για να του τη σπάσουν. Κάθε σοβαρή ομάδα οφείλει στην έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου να μην αφήσει τον αντίπαλο να επιβάλει το παιχνίδι του. Οι διεθνείς μας όχι μόνο το επέτρεψαν, αλλά από το 46 μέχρι το 59ο δέχθηκαν δύο γκολ! Δηλαδή σε 13 μόλις λεπτά βρέθηκαν πίσω στο σκορ. Στα σκουπίδια το ένα γκολ αβαντάζ του πρώτου ημιχρόνου. Κι αν θέλουμε να είμαστε περισσότερο ακριβείς, μέσα σε 16 συνολικά λεπτά η ομάδα δέχθηκε τρία τέρματα, δηλώνοντας πλήρη παράδοση. Και τα τρία γκολ των Μαγυάρων χρεώνονται στην αμυντική αρρυθμία της ομάδας. Αυτό είναι που κάνει τον Οτο να τρίζει από τα νεύρα του. Διότι γνωρίζει ότι οι όποιες διακρίσεις στη διοργάνωση θα έλθουν μόνο αν η Εθνική λειτουργήσει σωστά κυρίως στα αμυντικά της καθήκοντα. Οσο πιο δύσκολα δέχεσαι γκολ σε αυτή τη διοργάνωση τόσο περισσότερο ταξιδεύεις. Αν λοιπόν από το κέντρο και πίσω η Εθνική δεν παρουσιάσει συνοχή και αλληλοκάλυψη α λα Πορτογαλία, στοιχεία που θα εκμηδενίσουν τους κινδύνους, τότε το εισιτήριο της επιστροφής διόλου απίθανο να σφραγιστεί νωρίς.

Το ζητούμενο είναι στα επίσημα παιχνίδια σε λίγες μέρες να μην παρουσιάσουμε τα ίδια μπλακάουτ και βραχυκυκλώματα με αυτά του Σαββάτου. Αν επαναληφθούν, τότε δύσκολα θα καταφέρουμε κάτι αξιόλογο. Καλό είναι να μην ξεχνάμε ότι σε αυτό το Euro, πολλοί ψάχνουν να βγάλουν απωθημένα στην πλάτη μας. Κι αυτό είναι κάτι που γνωρίζει ο Οτο καλύτερα απ' όλους, μια και το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου το διάγει εις τας Ευρώπας. Οι αντίπαλοί μας αυτή τη φορά θα είναι ψυλλιασμένοι. Ξέρουν ότι απέναντί τους θα έχουν μια ομάδα πειθαρχημένη που θα κρατά πίσω, προσπαθώντας να χτυπήσει με υπομονή στην κόντρα. Δύσκολα θα μας αφήσουν χωρίς πίεση από το πρώτο κιόλας λεπτό, ακόμη δυσκολότερο να μη μας πιέσουν ψηλά. Οι κίνδυνοι από τις στημένες φάσεις θα βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη. Και ο κανόνας στο ποδόσφαιρο λέει ότι, όταν μια ομάδα δέχεται γκολ από στημένη φάση, τότε φταίνε και οι έντεκα. Συνεπώς η συνοχή είναι αυτό που απασχολεί περισσότερο τον Γερμανό και αυτή θα προσπαθήσει να ανακατασκευάσει τις επόμενες μέρες.

Πρόχειρο ΤΕΤΡΑΔΙΟ

Ολοι τους είναι τρομοκράτες και δεν το ξέρουν…

Η είδηση δημοσιεύτηκε στους «New York Times» και την αναδημοσίευσαν τα «ΝΕΑ» το Σάββατο:

«Κάθε χρόνο εκατοντάδες επισκέπτες των ΗΠΑ δεν καταφέρνουν να βγουν από τα αμερικανικά αεροδρόμια λόγω προβλημάτων που δημιουργούν οι αμερικανικές συνοριακές αρχές. Σε αρκετές περιπτώσεις, μάλιστα, οι επισκέπτες καταλήγουν στις αμερικανικές φυλακές χωρίς και οι ίδιοι να γνωρίζουν ποια παρανομία διέπραξαν. Αυτό συνέβη τον περασμένο μήνα και σε έναν 35χρονο Ιταλό, ο οποίος το μόνο που ήθελε ήταν να επισκεφθεί τη φίλη του στην Αμερική.

O Ντομένικο Σαλέρνο, δικηγόρος από την Ιταλία, είχε μόλις προσγειωθεί στο διεθνές αεροδρόμιο Ντούλες στην Ουάσινγκτον, όταν αξιωματικός της Υπηρεσίας Τελωνείων και Φύλαξης των Συνόρων τού ζήτησε το διαβατήριό του. Ο Σαλέρνο τού το έδωσε και περίμενε υπομονετικά να τελειώσει και αυτή η διαδικασία για να βρεθεί στην αγκαλιά της φίλης του, της 23χρονης Κέιτλιν Κούπερ. Θα έπρεπε να περιμένει όμως πολύ. Ο αξιωματικός δεν του επέτρεψε την είσοδο στο αμερικανικό έδαφος και τον έστειλε για ανάκριση. Λίγο αργότερα ο Σαλέρνο μεταφερόταν με χειροπέδες σε φυλακή της Βιρτζίνια. Περισσότερο από δέκα μέρες έμεινε εκεί, κλειδωμένος σε ένα κελί χωρίς να του απαγγελθούν κατηγορίες και χωρίς επαφή με δικηγόρο. Την ίδια ώρα η Κούπερ, η οικογένεια και οι συγγενείς της προσπαθούσαν να βρουν τρόπο να τον βοηθήσουν. Τους τελευταίους 7 μήνες, 8 εκατ. επισκέπτες μπήκαν στις ΗΠΑ, αλλά 3.300 επισκέπτες θεωρήθηκαν ανεπιθύμητοι.

Το ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ Μιχάλης Χαραλαμπίδης διαπίστωσε όταν έφτασε στο Σικάγο ότι η βίζα του είχε ακυρωθεί εν αγνοία του. Οι αμερικανικές αρχές τον υποχρέωσαν να επιστρέψει στην Ελλάδα, χωρίς να του εξηγήσουν τους λόγους.

Στην Ισλανδή Ερλα Οσκ Λίλενταχλ δεν επετράπη να περάσει στις ΗΠΑ, στο αεροδρόμιο Κένεντι, επειδή πριν από περίπου 12 χρόνια είχε μείνει 3 εβδομάδες παραπάνω μετά τη λήξη της βίζας της. Απελάθηκε στις 10 Δεκεμβρίου. Είπε πως επί 24 ώρες την ανέκριναν και της συμπεριφέρονταν περιφρονητικά.

Ο Βρετανός υπουργός Διεθνούς Ανάπτυξης Σαχίντ Μαλίκ, ο πρώτος μουσουλμάνος υπουργός της χώρας, κρατήθηκε –δεύτερη φορά– σε αμερικανικό αεροδρόμιο πέρυσι».

ΑΟΡΑΤΕΣ ΠΑΡΕΕΣ

Στη χώρα της γραφής νιώθει ελεύθερος!

Ο Ρομπέρτο Σαβιάνο, δημοσιογράφος και συγγραφέας, γεννήθηκε στη Νάπολη το 1979. Στο βιβλίο του «Γόμορρα» - που πάνω του βασίστηκε η ομότιτλη ταινία του σκηνοθέτη Ματέο Γκαρόνε, η οποία συμμετείχε στο φετινό Φεστιβάλ των Καννών- περιγράφει τις δραστηριότητες της Μαφίας και της Καμόρα. Διακίνηση κοκαΐνης, οικοδομικές επιχειρήσεις, εμπόριο «επώνυμων» ρούχων–μαϊμούδων, σκουπίδια κ.ά. Ο Γκασμέντ Καπλάνι ταξίδεψε στην Ιταλία κατάφερε να βρει τον Σαβιάνο, πριν τον βρουν οι νονοί, και συζήτησε μεταξύ άλλων μαζί του:

Για το αν το βιβλίο του είναι δημοσιογραφική έρευνα ή μυθοπλασία: «Προσπάθησα να γράψω ένα βιβλίο που να συνδυάζει την αφηγηματική δύναμη με τα πραγματικά στοιχεία της έρευνας για την Καμόρα. Δεν ήθελα να γράψω ένα ωραίο βιβλίο. Ημουν τρομακτικά φιλόδοξος. Ηθελα να σπάσω την απόλυτη σιωπή γύρω από την Καμόρα και να αλλάξω τα πράματα. Ηθελα προπαντός να προκαλέσω αγανάκτηση στους αναγνώστες μου. Εδώ που τα λέμε, μακάρι να είχα γράψει ένα ωραίο βιβλίο. Θα ζούσα πολύ καλύτερα σήμερα».

Για τις δραστηριότητες της Καμόρα: «Μόνο η οικογένεια Ντι Λάουρο που ήλεγχε τη βόρεια Νάπολη εισήγαγε στην πόλη πέντε τόνους κοκαΐνη τον μήνα. Η διαδρομή είναι: Νότια Αμερική, Αφρική, Δυτικά Βαλκάνια, Ιταλία, Νάπολη. Οχι από το λιμάνι, εκείνο είναι κατάλληλο μόνο για παράνομα εμπορεύματα. Την κοκαΐνη τη φέρνουν σε μικρά λιμάνια της Νότιας Ιταλίας για να μην τραβήξουν την προσοχή. Πολύ συχνά χρησιμοποιούσαν οχήματα μεταφοράς απορριμμάτων. Ποιος φαντάζεται ότι ένα όχημα για σκουπίδια μεταφέρει κοκαΐνη; Ετσι φτάνει στη Νάπολη και από εκεί μοιράζεται σε όλη την Ευρώπη. Και στην Ελλάδα.

Οι οικοδομικές επιχειρήσεις και το εμπόριο κοκαΐνης είναι οι βασικές δραστηριότητες της Καμόρα. Ο πόλεμος που ξέσπασε στη βόρεια Νάπολη πριν από τέσσερα χρόνια ανάμεσα σε διάφορες φράξιες της Καμόρα, είχε να κάνει με τον έλεγχο της αγοράς κοκαΐνης. Μιλάμε για έναν πόλεμο με τέσσερις-πέντε δολοφονίες κάθε μέρα».

Για μια συνηθισμένη μέρα του: «Για κάθε κίνηση που κάνω πρέπει να συζητήσω με τους σωματοφύλακές μου. Εκείνοι πρέπει να πάνε πριν από μένα, να καθαρίσουν το έδαφος που λέμε, και μετά να κινηθώ. Αυτή είναι η ζωή μου είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο. Η οικογένειά μου έφυγε από τη Νάπολη γιατί κινδύνευε άμεσα. Η μοναδική χώρα που νιώθω ελεύθερος είναι η γραφή».

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο τελευταίο τεύχος του «Ταχυδρόμου». Το βιβλίο του Ρομπέρτο Σαβιάνο «Γόμορρα» θα κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Πατάκη.