Αυτοί Αλλάχ, εμείς αχ και βαχ!

Μπορεί το όνομα Ντεμιρέλ να μας χαλάει γιατί μας θυμίζει τον επτά φορές πρωθυπουργό και μία φορά πρόεδρο της Δημοκρατίας της Τουρκίας. Δημοκρατία δηλαδή να την κάνει ο Αλλάχ. Μεγάλος φασισταράς ο Ντεμιρέλ, λίγη η δημοκρατία στην Τουρκία. Αλλά ο συνεπώνυμός του που παίζει τερματοφύλακας στη Φενερμπαχτσέ τι μας φταίει να τον αντιπαθούμε; Μια χαρά παλικάρι φαίνεται. Οπως φαίνεται και ότι τα πάει μια χαρά και η ομάδα του. Οι Τούρκοι έπαιξαν την καλύτερη μπάλα από όλες τις ομάδες σε αυτή τη φάση του Τσάμπιονς Λιγκ. Ούτε η Μάντσεστερ ούτε η Μπαρτσελόνα εντυπωσίασαν με τα «διπλά» που πέτυχαν, αλλά ούτε και η Λίβερπουλ, που από καθαρή τύχη κατάφερε να φύγει με ισοπαλία από το «Εμιρεϊτς».

Η Φενερμπαχτσέ έπαιξε την καλύτερη μπάλα και ακολουθεί η Αρσεναλ. Δεν ήταν και εύκολο πράγμα να γυρίσει το παιχνίδι απέναντι σε μια ομάδα σαν την Τσέλσι. Ο Ολυμπιακός πριν από λίγους μήνες υπερέβαλε εαυτόν στο Καραϊσκάκη και δεν κατάφερε να σκοράρει. Φανταστείτε πόσο πιο δύσκολο είναι να πάρεις κεφάλι. Ηταν και το ψυχολογικό για τους Τούρκους στη μέση: το αυτογκόλ του Ντέιβιντ. Ευτυχώς ο παίκτης λυτρώθηκε με την γκολάρα που πέτυχε στο δεύτερο ημίχρονο και έδωσε τη νίκη στην ομάδα του. Το ποιοτικό και συγχρόνως φαντεζί ποδόσφαιρο η Φενέρ το χρωστάει πρωτίστως στους Βραζιλιάνους εντός του αγωνιστικού χώρου και δευτερευόντως στον μεγάλο Βραζιλιάνο που κάθεται στον πάγκο, στον προπονητή Ζίκο. Είχα την τύχη να τον προλάβω στα γήπεδα της Ιταλίας τη δεκαετία του '80 με τη φανέλα της Ουντινέζε. Ομάδα δευτεροκλασάτη, η Ούντινε είχε κάνει το μεγάλο «μπαμ» αποκτώντας τον παίκτη της εθνικής Βραζιλίας, που σκόραρε πιο εύκολα στα φάουλ περνώντας την μπάλα από το τείχος από ό,τι στα πέναλτι. Οι παλαιότεροι θα θυμούνται ότι το χειρότερο που μπορούσε να σου τύχει με εκείνη την εθνική Βραζιλίας ήταν να υποπέσεις σε φάουλ έξω από τη μεγάλη περιοχή. Ή θα το εκτελούσε ο Ζίκο, κάνοντας τον τερματοφύλακα να πάθει αυχενικό στην προσπάθειά του να τεντωθεί για να διώξει την μπάλα, ή την εκτέλεση θα αναλάμβανε ο Εντερ, το σουτ του οποίου ισοδυναμούσε με πυροβολισμό από Μάγκνουμ. Τι σουτ, Θεέ μου! Αμφιβάλλω αν υπήρξαν ποτέ πιο δυνατά πόδια από του Βραζιλιάνου. Μέχρι και ο Ντασάεφ, ο τερματοφύλακας της εθνικής Ρωσίας και από τους μεγαλύτερους που πέρασαν από το παγκόσμιο ποδόσφαιρο, δεν πρόλαβε να δει σε εκείνο το Μουντιάλ πώς τον εκτέλεσε ο Εντερ. Επιστρέφοντας στον Ζίκο, φαίνεται ότι το επιθετικό ποδόσφαιρο που αγαπούσε ως παίκτης προσπαθεί να εφαρμόσει και ως προπονητής. Και τα καταφέρνει περίφημα. Μπροστά η μπάλα, ατομικές ενέργειες των παικτών και μεγάλη δόση φαντασίας στην ανάπτυξη του παιχνιδιού. Βασικά συστατικά, αν θέλεις να απολαύσεις ποδόσφαιρο. Μακάρι να χαρούμε ποδόσφαιρο από την τουρκική ομάδα, μια και οι υπόλοιπες αδυνατούν να μας το προσφέρουν. Μία Λίβερπουλ την Τετάρτη το βράδυ, που σε ένα ολόκληρο δεύτερο ημίχρονο έπαιζε με έναν επιθετικό μπροστά, θυμίζοντας τη Γιουβέντους του Μπέτεγκα. Ούτε μία «ανθυποευκαιρία» δεν κατάφερε να κάνει και γλίτωσε από τύχη τα χειρότερα, λόγω της απειρίας των παικτών της Αρσεναλ. Θα μου πείτε, μη βιάζεσαι, υπάρχει και επαναληπτικός. Μακάρι την ερχόμενη εβδομάδα να μας αποζημιώσουν.

Πρόχειρο ΤΕΤΡΑΔΙΟ

Οχι, δεν θα μας πάρουν την Aκρόπολη

Διαβάζω στην «Καθημερινή»:

«Χρώμα από Ελλάδα θα έχει η νέα παγκόσμια συλλεκτική έκδοση της Μονόπολης. Το πιθανότερο είναι μια αεροφωτογραφία της Ακρόπολης να τυπωθεί, μεταξύ άλλων, στο σκληρό ταμπλό, ίσως και ένα τετράδραχμο νόμισμα με τη φωτογραφία της Αθηνάς.

Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ) έδωσε τη σχετική άδεια στην εταιρεία Hasbro Inc. για τη χρήση των εικόνων. Οσο για τους παίκτες, αυτοί θα μπορούν να αγοράζουν πόλεις και όχι μνημεία. Παρ' όλα αυτά, στο συμβούλιο κάποια μέλη είχαν επιφυλάξεις. Είναι ένα παιχνίδι που βασίζεται στην έννοια της αγοραπωλησίας.

Η επιλογή της Αθήνας επίσημα δεν είναι γνωστή. Αλλωστε, τα αποτελέσματα της διαδικτυακής ψηφοφορίας, που ξεκίνησε πριν από ένα χρόνο, για το ποιες πόλεις θέλει το κοινό να μπουν στη συλλεκτική έκδοση θα ανακοινωθούν τον Αύγουστο.

Ομως, η εταιρεία ζήτησε άδεια για τη χρήση των φωτογραφιών, γεγονός που φανερώνει πως η Αθήνα θα είναι μία από τις 22 πόλεις που θα συμμετέχουν στο παιχνίδι».

Λοιπόν, μπορούν να μας πληροφορήσουν αν η σχετική άδεια στην εταιρεία συνοδεύεται και από χρηματικές απολαβές ένεκα δικαιωμάτων χρήσης αρχαιοτήτων; Γιατί αν ναι, τότε χοντραίνει το παιχνίδι. Φανταστείτε πάντως να αγοράσει κάποιος στη Μονόπολη την Αθήνα και να έρθει αύριο να τη ζητεί από τον δήμαρχο Κακλαμάνη...».

ΑΟΡΑΤΕΣ ΠΑΡΕΕΣ

Δεν είμαστε εδώ. Περάστε στις εκλογές

Διαβάστε την παρακάτω είδηση, που δημοσιεύτηκε στη χθεσινή «Ελευθεροτυπία» και προκύπτει από το ρεπορτάζ της Κάτιας Αντωνιάδη και της Αντωνίας Ξυνού, και πείτε μου αν χρειάζεται σχόλιο.

«Επτά επιστολές με καθημερινά ερωτήματα "έφυγαν" από ένα προσωπικό ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Αποστολέας η Δήμητρα Παναγοπούλου. Αποδέκτες επτά Υπουργεία, τα οποία επηρεάζουν την καθημερινότητα του πολίτη. Στόχος της "Ε" ήταν να δει τις σχέσεις αυτών των υπηρεσιών με το Διαδίκτυο, αλλά και την αντίδραση των υπευθύνων. Από τα 10 που αρχικά επιλέξαμε, τα 3 υπουργεία δεν διέθεταν καθόλου ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Από τα υπόλοιπα 7 μόλις τα 2 απάντησαν...

Η Δήμητρα Παναγοπούλου κατάγεται από τη Μυτιλήνη. Το τελευταίο διάστημα μάθαινε από τους συγχωριανούς της ότι το νησί αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα, λόγω του μεγάλου κύματος των λαθρομεταναστών που καταφτάνουν στο νησί. Δημιούργησε λογαριασμό σε ένα ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και από εκεί έστειλε ένα e-mail στο αρμόδιο υπουργείο, ζητώντας να μάθει τις κινήσεις που σκοπεύει να κάνει αυτό για να μειωθεί ο αριθμός των παράνομων αλλοδαπών στο νησί.

Η Δήμητρα Παναγοπούλου, λίγες ώρες αργότερα, έστειλε ηλεκτρονικό μήνυμα αγανάκτησης και στο Υπουργείο Εξωτερικών, ύστερα από επίσκεψή της στη μεταφραστική υπηρεσία του, όπου παρατήρησε κάποιες απαράδεκτες συμπεριφορές υπαλλήλων προς αλλοδαπούς υπηκόους που βρίσκονταν εκεί για να εξυπηρετηθούν.

Η κυρία Δήμητρα Παναγοπούλου είναι ένα φανταστικό πρόσωπο, που ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα. Και αυτή, όπως και άλλα 3 πρόσωπα, επινοήθηκαν από την "Ε", η οποία απέστειλε e-mail σε άλλα 5 υπουργεία. Στόχος ήταν να δοθεί απάντηση στα εξής ερωτήματα: πόσο σοβαρά λαμβάνουν υπόψη οι υπηρεσίες των υπουργείων τον Ελληνα πολίτη, κατά πόσο ένας ενδιαφερόμενος μπορεί να επικοινωνήσει με κάποιο υπουργείο μέσω Διαδικτύου και, τέλος, αν ασχολείται κάποιος υπάλληλος με τις προσπάθειες του πολίτη να έρθει σε επαφή με την κυβέρνηση.

Παρά τα σύγχρονα δεδομένα, παρά τις κυβερνητικές εξαγγελίες, παρά τα λόγια του ίδιου του πρωθυπουργού της χώρας, η διείσδυση του Ιντερνετ στη χώρα μας αφορά μάλλον τους απλούς πολίτες και όχι τις δημόσιες υπηρεσίες. Με λίγα λόγια, ένας οποιοσδήποτε πολίτης που επιθυμεί να επικοινωνήσει μέσω Ιντερνετ πολύ δύσκολα θα μπορέσει να έρθει σε επαφή με την υπηρεσία κάποιου υπουργείου. Κι αυτό διότι, όπως αποδείχτηκε, κανένας υπάλληλος (με φωτεινές εξαιρέσεις) δεν είναι διατεθειμένος να απαντήσει στα ερωτήματα που τίθενται μέσα από μια ηλεκτρονική επιστολή.

Αρχικά επελέγησαν 10 από τα 17 υπουργεία καθότι δεν χειρίζονται όλα υποθέσεις που έχουν να κάνουν με την καθημερινότητα του πολίτη.

Αυτά ήταν τα Υπουργεία Πολιτισμού, Εξωτερικών, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Αμύνης, Εσωτερικών, ΠΕΧΩΔΕ, Εμπορικής Ναυτιλίας, Παιδείας, Μεταφορών και Επικοινωνιών και Απασχόλησης. Μόνο στα 7 από αυτά στάθηκε δυνατό να γίνει η αποστολή του μηνύματος, μέσω απλού e-mail ή μέσω ειδικής φόρμας αποστολής.

Τα ηλεκτρονικά μηνύματα εστάλησαν σε όλους τους αποδέκτες στις 26 Οκτωβρίου 2007. Παρά τις επίμονες προσπάθειες, επιστολές δεν κατάφεραν τελικά να αποσταλούν στο Υπουργείο Υγείας –διότι, παρά την επίμονη αναζήτηση, η ηλεκτρονική διεύθυνση ήταν άφαντη!–, στο Υπουργείο Παιδείας και στο Μεταφορών. Σε ό,τι αφορά το Παιδείας, η ηλεκτρονική διεύθυνση που θα έπρεπε να υπάρχει για την εξυπηρέτηση του κοινού απλώς δεν υφίστατο. Η δυνατότητα επικοινωνίας με τον πολίτη που διετίθετο αφορούσε τηλέφωνα υπηρεσιών και την ηλεκτρονική διεύθυνση για τη λειτουργικότητα της ιστοσελίδας του υπουργείου. Στο Μεταφορών, μέχρι τις αρχές του Δεκεμβρίου, ηλεκτρονική διεύθυνση δεν υπήρχε. Προφανώς, με την έλευση του νέου υπουργού ανασυγκροτήθηκε και η ιστοσελίδα του.

Τέσσερις μήνες μετά καμία άλλη υπηρεσία κανενός άλλου υπουργείου δεν έχει μπει στον κόπο να απαντήσει».