Κέρδισε η ισοπαλία

Υπάρχουν δύο χαρακτηριστικές φάσεις στο ντέρμπι ΑΕΚ - Παναθηναϊκός. Στο 87' και ενώ το σκορ είναι 1-1, ο Παναθηναϊκός κερδίζει φάουλ έξω από τα καρέ της ΑΕΚ. Ο Καραγκούνης αναλαμβάνει την εκτέλεση και προτιμά από το να γεμίσει στην περιοχή της «Ενωσης», μπας κι έτσι δημιουργηθεί προϋπόθεση για ένα δεύτερο γκολ, να παίξει την μπάλα απέξω. Η φάση αυτή και μόνο μαρτυρά ότι η ισοπαλία έκανε στον Παναθηναϊκό και με το παραπάνω. Η δεύτερη χαρακτηριστική φάση έρχεται στις καθυστερήσεις του παιχνιδιού. Η ΑΕΚ έχει κερδίσει πλάγιο άουτ ψηλά, κοντά στην περιοχή του ΠΑΟ, το οποίο, αν είναι δυνατόν, αναλαμβάνει να εκτελέσει ο Μπλάνκο, ο καθαρόαιμος επιθετικός της «Ενωσης». Και όχι μόνο αυτό, αλλά ο Αργεντινός σέντερ φορ της «Ενωσης» χρειάστηκε τρεις φορές να επαναλάβει την εκτέλεση του πλαγίου, χωρίς ποτέ κανείς να σκεφτεί να αναλάβει άλλος την πρωτοβουλία, ώστε ο Μπλάνκο να βρεθεί σε θέση βολής. Η εικόνα αυτή αποτυπώνει σε μεγάλο βαθμό πόσο καθαρό μυαλό είχε η ΑΕΚ για ένα τόσο κρίσιμο παιχνίδι. Η αλήθεια είναι ότι αυτή καιγόταν για τους βαθμούς και όχι οι «πράσινοι».

Το ντέρμπι, όμως, αποτυπώνει ανάγλυφα την εικόνα που έχουμε σχηματίσει για τις ομάδες που διεκδικούν το πρωτάθλημα. Οτι δηλαδή θα το κερδίσει όχι απαραίτητα αυτή που θα παίξει καλύτερα και που θα παρουσιάσει ποδόσφαιρο αξιώσεων, αλλά αυτή που θα εκμεταλλευτεί τις αγωνιστικές συγκυρίες και στα ντέρμπι όπως το χθεσινό τις αδυναμίες και τα λάθη του αντιπάλου. Αυτό έκανε χθες και ο Παναθηναϊκός, ο οποίος μπορεί να μην άξιζε να κερδίσει, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν άξιζε να χάσει. Πολύ περισσότερο γιατί η ΑΕΚ βρέθηκε μπροστά με ένα πέναλτι που δεν έγινε ποτέ. Μάστορας ο φετινός Παναθηναϊκός στο να παίρνει το αποτέλεσμα που θέλει, περίμενε πρώτα να δει πώς θα αντιδράσει η ΑΕΚ και μετά να πράξει ανάλογα. Η «Ενωση», όμως, έδειξε να φοβάται το παιχνίδι, αν όχι περισσότερο, τουλάχιστον το ίδιο με τον Παναθηναϊκό και στο τέλος το πλήρωσε.

Στο πρώτο ημίχρονο η έλλειψη αυτοπεποίθησης στο πρόσωπο των παικτών της ΑΕΚ ήταν καταφανής. Για ακόμα μία φορά η ομάδα δεν ρίσκαρε. Περίμενε από στημένες μπαλιές, από εξάρσεις συγκεκριμένων παικτών ή από λάθη των αντιπάλων να πάρει το ματς. Λίγη ανάπτυξη και μακρινές μπαλιές ήταν τα χαρακτηριστικά που διέκριναν το παιχνίδι των «Ενωσιτών». Αλλά ο Παναθηναϊκός δεν είναι ομάδα που δίνει δικαιώματα. Οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους και μαρτυρούν το πόσο δύσκολο είναι να σκοράρεις εναντίον των «πρασίνων». Κάθε λεπτό που περνούσε, η ομάδα του Κωστένογλου έδειχνε και πιο μπλοκαρισμένη, ανίκανη να ξεφύγει από την παγίδα-τακτική του Πεσέιρο.

Χωρίς φαντασία και χωρίς ορθολογική ανάπτυξη, η «Ενωση» έχανε πολύτιμα λεπτά δίνοντας το δικαίωμα στους «πράσινους» να κάνουν το παιχνίδι τους. Ομως το χειρότερο απ' όλα είναι ότι η «Ενωση» δεν διαχειρίστηκε με τον τρόπο που όφειλε το προβάδισμά της στο σκορ. Αντίθετα, ο ΠΑΟ, πιο ομάδα, αντέδρασε γρήγορα και έφτανε, σε μία στημένη φάση, ένα καταπληκτικό χτύπημα φάουλ του Μάτος για να χρίσει σκόρερ τον Ποστίγκα.