Πόσο έχουν μεγαλώσει; (Sportday / Μιχάλης Λεάνης)

Μεγάλη ποιοτική διαφορά ανάμεσα στα παιχνίδια Τσέλσι - Μπάγερν και Μίλαν - Ιντερ. Στο πρώτο, είχαμε φάσεις, ρυθμό και πάνω από όλα την πεμπτουσία του θεάματος, γκολ. Στο δεύτερο, όχι. Η Τσέλσι μου αρέσει, όχι μόνο γιατί αντικειμενικά παίζει πολύ καλή μπάλα, αλλά κυρίως επειδή σκοράρει. Και τα δύο τελευταία παιχνίδια στην έδρα της έληξαν με το ίδιο σκορ, 4-2. Το να σκοράρεις στο Champions League 8 φορές σε δύο αγώνες λέει πολλά. Οπως επίσης ζητούμενο για όσους αγαπούν το ποδόσφαιρο είναι και το να πετυχαίνεις το στόχο σου, χωρίς να καταστρέφεις το θέαμα. Αντίθετα, το Μίλαν - Ιντερ ήταν ένα παιχνίδι όπως το περιμέναμε, μία από τα ίδια δηλαδή, αλλά και δύο ταχύτητες πιο αργό.

Πραγματικά, αν ανατρέξετε στο προηγούμενο παιχνίδι των ομάδων του Μιλάνου, που έγινε στο ίδιο γήπεδο για την ίδια διοργάνωση δύο χρόνια πριν, θα διαπιστώσετε ότι, αν μη τι άλλο, ήταν πιο γρήγορο. Τι έχει αλλάξει από τότε στις δύο ομάδες; Σχεδόν τίποτα. Η Μίλαν μεγαλώνει και μαζί της οι παίκτες που αποτελούν τον κορμό της. Αυτός ο κορμός δεν αλλάζει με τίποτα και απορώ πώς ακόμα καταφέρνει να ανταποκρίνεται στις τόσες απαιτήσεις. Κάτι ανάλογο συμβαίνει με τη συμπολίτισσα Ιντερ. Προσθέστε τις ηλικίες των παικτών, που παίζουν στις δύο ομάδες, και θα είσαστε πολύ κοντά στην ηλικία του πλανήτη. Ο Ντίντα 32. Εντάξει, μικρός για τερματοφύλακας. Ο Καφού, 35 γεμάτα, πρόλαβε τον Αντρεότι στους χριστιανοδημοκράτες. Ο Κοστακούρτα 39, σίγουρα τον ψήφισε. Ο Μαλντίνι 37, πρόλαβε τη Ραφαέλα Καρά και ο Σταμ στα 33 σίγουρα πρόλαβε τον Αντριάνο Τσελεντάνο στις δόξες του και φήμες λένε ότι πολέμησε σαν Ολλανδός μισθοφόρος στο πλευρό του Γκαριβάλντι. Το ίδιο και ο Ρούι Κόστα και ο Σερζίνιο, που ήρθε στην Ιταλία με σκοπό να βοηθήσει την ενοποίηση της Ιταλίας. Ούτε και ο Ιντζάγκι είναι μικρός, ούτε και ο Κρέσπο μπορεί να το παίζει πιτσιρικάς.

Απορώ με το σκεπτικό της Μίλαν. Οπως επίσης απορώ για το πώς αντέχουν αυτοί οι ποδοσφαιριστές να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις μιας τόσο μεγάλης ομάδας. Κάτι τέτοια βλέπουν στον Ολυμπιακό και αναβάλουν την ανανέωση για την επόμενη χρονιά. Η Ιντερ δίπλα της μοιάζει νεότερη, αλλά και αυτή τρίζει κάτω από το βάρος της ηλικίας των παικτών της. Αγοράζει συνέχεια ποδοσφαιριστές με μανία και ακόμα δεν έχει καταφέρει να φτιάξει ομάδα. Αν σε δούν βράδυ στην πιάτσα του Ντουόμο να κλωτσάς ένα κουτί μπίρας, την άλλη μέρα έχεις μεταγραφεί στην Ιντερ. Αλλά από τους «νερατζούρι» δεν περιμένω πολλά. Η αλήθεια είναι ότι τόσο αυτούς όσο και τη Γιουβέντους δεν τις θεωρώ από τις ομάδες που πήγαν το ποδόσφαιρο μπροστά. Αντίθετα, από τη Μίλαν έχω περισσότερες απαιτήσεις.