Η Χούντα της ενημέρωσης

Ο Κασναφέρης έδωσε το δικό του σόου στην Τούμπα και αποχώρησε καταχειροκροτούμενος. Οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ τον αποθέωσαν όρθιοι στέλνοντας συγχρόνως τις θερμότερες ευχές τόσο στον ίδιο όσο και στα συγγενικά του πρόσωπα μέχρι 5ης γενιάς. Το γεγονός κάλυψαν όλες οι αθλητικές εκπομπές και σύσσωμος ο αθλητικός Τύπος. Δεν θα σταθώ στην κριτική των Μέσων.

Δικαίωμα του καθενός είναι να γράφει και να λέει ό,τι θέλει. Οτι ο Κασναφέρης έκανε σπάσιμο, ότι ήθελε να πρωταγωνιστήσει ακόμα μια φορά, ότι πεθαίνει για να κλέβει την παράσταση. Δικαίωμά του ο καθένας να έχει την άποψή του, την οποία όλοι οφείλουμε να σεβαστούμε. Ακόμη και αυτή του Κασναφέρη όταν με το καλό αποφασίσει να μας εξηγήσει τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτήν την ενέργεια. Αυτό όμως που δεν μπορώ να ανεχθώ είναι η Χούντα της ενημέρωσης. Για ποια Χούντα μιλάω; Μιλάω για την προσπάθεια απόκρυψης του ονόματος του κορυφαίου εν ενεργεία Ελληνα διαιτητή. Αυτόν που όλοι αναφέρουν ως τέταρτο διαιτητή λες και ο άνθρωπος δεν έχει όνομα κι επίθετο. Λες και είναι αγνοούμενος. Αυτός που σφύριξε τη λήξη στο γήπεδο της Τούμπας σηκώνοντας τα χέρια ψηλά στον ουρανό, όπως ο Κακά όταν στέλνει την μπάλα στα δίχτυα. Κορυφαίος και άψογος. Ο μόνος διαιτητής που φέτος ήταν αλάνθαστος. Διαιτήτευσε 30 ολόκληρα δευτερόλεπτα χωρίς να του ξεφύγει κανένα παράπτωμα σε μια φλεγόμενη Τούμπα την ίδια ώρα που συνάδελφοί του δεν χρειάζονται παραπάνω από ένα δέκατο του δευτερολέπτου για να κάνουν το τραγικό λάθος. Επιτέλους ένας διαιτητής που σφύριξε με σεμνότητα, με εγκράτεια, με σύνεση! Που κατάφερε για κάποιους το ακατόρθωτο. Να φέρει εις πέρας την αποστολή του χωρίς να αδικήσει κανέναν. Χωρίς διαμαρτυρίες, παράπονα και γκρίνιες. Τον έβλεπα και τον καμάρωνα. Αναρωτιέμαι, με τέτοιους διαιτητές θα υπήρχαν στο γήπεδο φυσούνες; Αλήθεια, για ποιον λόγο; Και όμως αυτόν τον άρχοντα των γηπέδων καμία εφημερίδα δεν τον αναφέρει με το όνομά του. Καμία εκπομπή δεν βρήκε να πει δυο καλές κουβέντες. Να τον επαινέσει, να τον συγχαρεί. Τέταρτο τον ανεβάζουν, τέταρτο τον κατεβάζουν όλες οι φυλλάδες, συμπεριλαμβανομένης της δικής μας. Λες και είναι το τέταρτο παιδί σε οικογένεια πολυτέκνων. Αντί σήμερα να τον καλέσει στο γραφείο του ο Ψυχομάνης -γιατί όχι και να τον βραβεύσει- να του δώσει μια πλακέτα, έστω μια κασέτα με τα καλύτερα του Μπουλουγουρά, κάτι τελοσπάντων, ο αρχιδιαιτητής ποιεί τη νήσσαν γιατί ξέρει ότι ρέφερι σαν τον συγκεκριμένο, αν αναδειχθούν, αν επιβραβευτούν, θα χαλάσουν τη βρόμικη πιάτσα που οι μαυροφόροι με τη σφυρίχτρα συνάδελφοί του για χρόνια κουράστηκαν να στήσουν. Αν αναγνωρίσει αυτό το πηγαίο ταλέντο, αυτό το διαμάντι, τότε θα πρέπει να κάνει το ίδιο και με άλλους εξίσου ικανούς. Αλλά το χειρότερο απ' όλα ίσως είναι να παραδεχθεί το γεγονός ότι κορυφαίος διαιτητής στην Ελλάδα είναι αυτός που σφυρίζει… λίγο. Ή σωστότερα… για λίγο!