Σιχαίνομαι την τακτική με την οποία όταν κάποιος είναι έτοιμος να επιχειρηματολογήσει για ένα θέμα για να στηρίξει την άποψή του αυτοβαπτίζεται και εκπρόσωπος μερίδας άλλων ανθρώπων. Λέει δηλαδή: «Πιστεύω και μαζί μου πολλοί ακόμη ότι...». Επειδή ο κόσμος αλλάζει άποψη και κατεύθυνση όπως ο άνεμος τον χειμώνα, καλό είναι ο καθένας να μιλάει για την πάρτη του και μόνο γι' αυτήν, αναλαμβάνοντας συγχρόνως τις ευθύνες του. Γι' αυτό και εγώ σήμερα θα καταθέσω πράγματα που εγώ πιστεύω. Ακουσα τις δηλώσεις Ζήκου και θυμήθηκα ενστικτωδώς τις δηλώσεις Καμπρίνι πριν από χρόνια στην Ιταλία: «Αν δεν ξέρεις πότε να σταματήσεις το ποδόσφαιρο, καλό είναι να ξέρεις πότε να σταματήσεις να μιλάς», είχε πει ο μεγάλος Αντόνιο. Για τον Ζήκο οι διαιτητές μπαίνουν «σαν χεσμένοι» στο Καραϊσκάκη. Θα συμφωνήσω, προσθέτοντας ότι απέναντι στον ισχυρό οι περισσότεροι Ελληνες διαιτητές σφυρίζουν σαν χεσμένοι. Από την άλλη μεριά, όμως, δεν μπορώ να μη δεχτώ ότι υπάρχουν και ποδοσφαιριστές που μπαίνουν χεσμένοι στο Καραϊσκάκη. Ο Ζήκος μπορεί να διαλέξει αν το πρώτο χοντρό λάθος που χρεώνεται στον ίδιο και θα μπορούσε να κοστίσει πολύ ακριβά στην ΑΕΚ στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, είναι από έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης επειδή κι αυτός ήταν χεσμένος ή για κάποιον άλλο λόγο; Ακουγα, επίσης, τον Κώστα Νικολακόπουλο να λέει ότι στα δέκα τελευταία ματς μεταξύ ΑΕΚ και Ολυμπιακού τα επτά τα έχουν πάρει οι «ερυθρόλευκοι» και τα τρία έχουν λήξει ισόπαλα, ισοπαλίες όμως που δεδομένων των τότε συνθηκών ισοδυναμούσαν με ήττες της ΑΕΚ. Ο Αντώνης Πανούτσος απάντησε ότι αυτό δεν έχει καμία σημασία. Με το φτωχό μου το μυαλό, λοιπόν, λέω ότι καμία σημασία δεν έχει που η ΑΕΚ στο πρώτο εικοσάλεπτο είχε χάσει ήδη το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό και καμία σημασία δεν έχει που πέρυσι μέσα σε λιγότερο από μισή ώρα είχε δεχτεί πάλι από τον Παναθηναϊκό τέσσερα. Οπως επίσης καμία σημασία δεν θα πρέπει να έχει το ότι τα τελευταία χρόνια η ΑΕΚ έχει «αλαλιάσει» τον Αρη και δεν μπορεί να τη νικήσει. Τώρα πόση σημασία έχει ή αν δεν έχει καθόλου σημασία, ας ψάξουν να το βρουν αυτοί που το μυαλό τους δουλεύει αυτόφωτα και όχι ετερόφωτα. Εγώ επιμένω ότι η ΑΕΚ έχει πολύ καλή ομάδα, μπορεί να κερδίσει το πρωτάθλημα ή καλύτερα να το κατακτήσει, που είναι και το πιο δύσκολο. Και για να το κατακτήσεις θα πρέπει να επιβληθείς απέναντι στους ανταγωνιστές ισχυρούς. Ποιότητα έχει, ποικιλία έχει, ο υπεύθυνος ας βρει και τους τρόπους. Και κάτι άλλο, τελευταίο. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς στην αρχή της χρονιάς παρέλαβε έναν Ηρακλή από... τη μάντρα. Κάθεται κάτω έχοντας δίπλα του το βιβλίο του κατασκευαστή και συναρμολογεί με κόπο τα κομμάτια. Εχει καμία σχέση ο Ηρακλής των πρώτων αγωνιστικών με τον τωρινό; Αυτόν που κάποιοι -δικαιολογημένα με τις εμφανίσεις του- βιάστηκαν να θεωρήσουν έναν από τους πρώτους υποψήφιους για υποβιβασμό; Ξαφνικά ο Αντώνης Ρέμος αποφασίζει να φέρει τον μάνατζερ Φερέρ και την παρέα του στο Καυταντζόγλειο και έτσι ο Γιοβάνοβιτς αποχωρεί. Επειδή οι προπονητές δεν είναι σχήματα σε νυχτερινά κέντρα για να αλλάζουν ανάλογα με τα επιχειρηματικά σχέδια του ιδιοκτήτη, μήπως θα ήταν καλύτερα ο Αντώνης Ρέμος να περίμενε το τέλος της χρονιάς και τότε να πάρει την όποια απόφαση;
Consumo ergo sum (καταναλώνω, άρα υπάρχω)! Μίκι Μάους, ο Αντίχριστος
Γράφει η Ελεονώρα Ορφανίδου στο ένθετο «7 Η τέχνη της ζωής»: «Εχουν περάσει πολλά χρόνια, όχι μόνο από τότε που ο Καρτέσιος είπε το περίφημο "Cogito ergo sum" (σκέφτομαι, άρα υπάρχω), αλλά και από τότε που σταμάτησαν να πείθονται αρχικώς οι αστοί και μετά οι μικροαστοί ότι η σκέψη φτάνει για να επιβεβαιώσει την ύπαρξη. Το cogito (σκέπτομαι) έγινε consumο (καταναλώνω) και ο δυτικός άνθρωπος έγινε κλασικός homo consumes.
Μια νέα ταινία γύρω από την καταναλωτική μανία των Αμερικανών, κυρίως την εποχή των γιορτών, προπαγανδίζει υπέρ της αυτοσυγκράτησης και της επιστροφής στο χαμένο πνεύμα των Χριστουγέννων.
Ιθύνων νους της, ο Μόργκαν Σπάρλοκ, ο κύριος που τελικά επέζησε των γυρισμάτων του "Super size me" και της διατροφής με χάμπουργκερ και τσιζ. Την άλλη φορά κόντεψε να τα κακαρώσει από τα Μπιγκ Μακ, τώρα τα βάζει με τον Μίκι Μάους. Αυτός, λέει, είναι ο Αντίχριστος.
Ο Σπάρλοκ, παραγωγός του "What would Jesus Buy?", παρακολουθεί το ταξίδι ενός ακτιβιστή, του αιδεσιμότατου Μπίλι, ο οποίος μαζί με τη χορωδία γκόσπελ της εκκλησίας που φέρει τον πολύ χαρακτηριστικό τίτλο Stop Shopping Church (σταματήστε να αγοράζετε) περιοδεύει στα μεγάλα εμπορικά κέντρα και τις αγορές της Αμερικής κατά τη διάρκεια των εορτών, για να σώσουν τους εθισμένους Αμερικανούς από τη μανία των αγορών.
Ο αιδεσιμότατος Μπίλι, μορφή στον χώρο του αμερικανικού ακτιβισμού, δεν ξέρουμε αν είναι κανονικός πάστορας, μια και, όπως ο ίδιος λέει, το κολάρο του είναι σκυλίσιο και κάτω από την ιερατική μπλούζα φοράει τον Μίκι Μάους, τον οποίο κάθε φορά επιδεικνύει ως κύριο υπεύθυνο για τον σύγχρονο αμερικανικό τρόπο ζωής».
Συμπέρασμα: η ταινία «What Jesus would buy?» δεν χάνεται με τίποτα. Και όλα αυτά σε μια χώρα που κάθε χρόνο από την παραμονή της Ημέρας των Ευχαριστιών έως και την Πρωτοχρονιά οι κάτοικοί της ξοδεύουν μισό τρισεκατομμύριο δολάρια στα μαγαζιά.
Ενας μέσος Αμερικανός μπορεί να ξοδέψει με τις πιστωτικές κάρτες του μισθούς επτά μηνών!
Αντε να τελειώνουμε (στην κυριολεξία)
«It's the end of the world as we know it», τραγουδούσαν οι RΕΜ πριν από χρόνια. Ευτυχώς ή δυστυχώς δικαιώνονται, μια και:
Η περίοδος 1989-2007 ήταν η πλεόν θερμή στα μετεωρολογικά χρονικά. Η μέση θερμοκρασία της Γης αυξήθηκε από 0,4 έως 0,7 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με την περίοδο 1961-1990.
Τα τρία τέταρτα της επιφάνειας των Ηνωμένων Πολιτειών πλήττονται από πρωτοφανή ξηρασία.
-Το 2007 μετρήθηκε πως οι πάγοι που έλιωσαν στους πόλους ξεπέρασαν το ένα εκατομμύριο τετραγωνικά χιλιόμετρα. Αν συνεχιστεί η τήξη με αυτόν τον ρυθμό, σύντομα θα εξαφανιστούν οι παγετώνες και ο Βόρειος Πόλος θα μεταβληθεί σε θάλασσα.
Η Νότιος Αμερική –και ιδίως η Ουρουγουάη– αντιμετώπισε τις χειρότερες πλημμύρες στην ιστορία της.
Ξηρασία πλήττει και την Κίνα. Είναι η χειρότερη τα τελευταία έξι χρόνια. Η λειψυδρία που ακολούθησε ανάγκασε εκατομμύρια ανθρώπους να μετακινηθούν.
Η Μοζαμβίκη πνίγηκε στο νερό. Τα τελευταία έξι χρόνια χάθηκαν κάτω από το νερό 800.000 στρέμματα καλλιεργήσιμης γης.
Στο Σουδάν 410.000 άνθρωποι εγκατέλειψαν τις εστίες τους λόγω των κλιματικών αλλαγών.
Την ίδια ώρα στο Μπαλί, στην Παγκόσμια Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Περιβάλλον, το σκληρό παζάρι μεταξύ ΗΠΑ, Ευρωπαϊκής Ενωσης και Κίνας για τον περιοροσμό του διοξειδίου του άνθρακα συνεχίζεται και θα συνεχιστεί μέχρι τελικής πτώσεως -κυριολεκτικά αυτή τη φορά...
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
