Ο ελέφαντας, το θέαμα και οι μπετονιέρες

Αν το κλεφτρόνι πέσει πάνω σε μια κλειδαριά που δεν μπορεί να την παραβιάσει, το λάθος δεν είναι της κλειδαριάς. Το χειρότερο λοιπόν που έχει να κάνει είναι να χάσει την ψυχραιμία του και να τα βάλει μαζί της. Να την πλακώσει στα μπινελίκια και στις κατάρες. Ο καθένας κάνει τη δουλειά του. Η κλειδαριά βαστάει και δεν παραδίδεται, μήπως και έτσι βγάλει ασπροπρόσωπο τον φουκαρά που έριξε τα τάλιρα και τη διάλεξε από εκατοντάδες άλλες. Το κλεφτρόνι πάλι βάζει όλη του την τέχνη για να ελευθερώσει το μηχανάκι από τα δεσμά της δουλείας και των αφεντικών παραδίδοντάς το ελεύθερο στους δρόμους, να ρολάρει και να μαρσάρει υπερήφανο, όπως θα του άξιζε πραγματικά. Καλό είναι, όμως, να βγάλει και κάτι από αυτή την απελευθέρωση το κλεφτρόνι. Αμαρτία είναι να δουλεύει μόνο για την καλή του την καρδιά. Είτε το πουλήσει όλο ατόφιο, γιατί του το έχουν παραγγείλει, είτε το τεμαχίσει και το σερβίρει για ανταλλακτικά, και στη μια και στην άλλη περίπτωση το ζητούμενο είναι το χρηματικό κέρδος. Γιατί το σωστό κέρδος συνοδεύεται πάντα από το χρηματικό. Ολα τα άλλα είναι για τους ρομαντικούς.

Αλλά εκτός από ρομαντικός, όμως, θα πρέπει να είσαι το λιγότερο αφελής για να πιστεύεις ότι η Ξάνθη θα έρθει στη Λεωφόρο να υπηρετήσει το θέαμα. Εχοντας καταφέρει να συγκεντρώσει, και μάλιστα με πολύ κόπο, μόλις 8 βαθμούς στις 9 πρώτες αγωνιστικές, το να απαιτείς από αυτή την ομάδα θέαμα είναι σαν να απαιτείς από έναν πεινασμένο να προσέξει το κρυστάλλινο πιάτο με το οποίο τον σέρβιρες. Αν μάλιστα βρίσκεσαι εκτός τόπου και χρόνου και του ζητήσεις τα ρέστα για την έλλειψη αισθητικής που τον χαρακτηρίζει, τότε να ευχαριστείς τα επουράνια, αν δεν σ' το φέρει στο κεφάλι, να έχεις να το θυμάσαι.

Αν εξαιρέσεις τις δύο πρώτες αγωνιστικές, που περιελάμβαναν τη μεγαλειώδη νίκη επί του ΠΑΟΚ (1-0) και αυτή επί του Αστέρα Τρίπολης (2-0), άντε και την τρίτη με ισοπαλία στη Βέροια (1-1), οι έξι αγωνιστικές που ακολούθησαν έβρισκαν μονίμως τους ποδοσφαιριστές της Ξάνθης να κάνουν αυτοί σέντρα. Η νίκη κατάντησε είδος προς εξαφάνισιν. Τουλάχιστον 20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα, με το οξυγόνο να τελειώνει επικίνδυνα, το μόνο πράγμα που ενδιαφέρει την Ξάνθη είναι με ποιον τρόπο θα βρει δυνάμεις να ανέβει το συντομότερο δυνατόν στην επιφάνεια. Αντε μίλα της εσύ για θέαμα και πόσο άσχημο είναι να παίζεις αντιποδόσφαιρο. Κάντ' το, αλλά από απόσταση ασφαλείας.

Γιατί δεν το είχε λίγο η Ξάνθη στην αγωνιστική, αλλά κυρίως στη βαθμολογική κατάσταση που βρισκόταν πριν από αυτό το ματς, να κατεβάσει αντί για ενδεκάδα, μονάδα των ΕΚΑΜ, όλους τους τοπικούς δημοσιογράφους, και καπάκι τριάντα μπετονιέρες από νεόκτιστες πολυκατοικίες, να τις στήσει στη γραμμή του τέρματος, να μην μπορείς όχι μόνο να σκοράρεις στον αιώνα τον άπαντα, αλλά ούτε να πλησιάσεις. Αν πάλι επέμενες πολύ για το θέαμα, έβαζε για τερματοφύλακα έναν ελέφαντα από τσίρκο και η συζήτηση κάπου εκεί λάμβανε τέλος. Δεν δικαιολογώ με τίποτα την εμφάνιση της ακριτικής ομάδας, ιδιαίτερα στα τελευταία λεπτά, που οι ποδοσφαιριστές της λιποθυμούσαν σαν υποτασικοί σε εξωτερικά ιατρεία. Είναι το ποδόσφαιρο που απεχθάνομαι. Αλλά στον Παναθηναϊκό -και όχι μόνο- οφείλουν να γνωρίζουν (αν δεν το γνωρίζουν ήδη από παλαιότερες τραυματικές εμπειρίες που στοίχισαν ακριβά) ότι αν δεν βρεις τρόπο να ξεκλειδώνεις το… μηχανάκι γρήγορα, τότε δεν φταίει σε τίποτα η Αστυνομία που σε τσάκωσε, αλλά εσύ που πήγες αδιάβαστος. Ο καθένας κάνει τη δουλειά του.

Και δουλειά της κάθε ομάδας που κυνηγάει πρωτάθλημα είναι να ξεμπερδεύει τα παιχνίδια γρήγορα, πριν χτυπήσει… ο συναγερμός. Τέρμα λοιπόν τα πειράματα, ήρθε η ώρα να δράσουν οι χρυσοδάκτυλοι.

Ο ΑΓΩΝΑΣ

Ανοίγοντας τη συζήτηση για τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, ο πρωθυπουργός είπε ότι βασικός άξονας της κυβερνητικής πολιτικής είναι η αλλαγή του εκλογικού νόμου, ώστε να διασφαλίζεται μια ευρεία και άνετη πλειοψηφία στο κόμμα που θα πετύχει άνω του 38%. Είπε επίσης ότι ο σημερινός νόμος είναι άδικος, γιατί αν το πρώτο κόμμα έπαιρνε καμιά δεκαριά έδρες παραπάνω, θα είχε εκλεγεί και η Μαριέττα Γιαννάκου. Ο πρωθυπουργός είπε επίσης ότι πρόθεση της κυβέρνησης είναι να διπλασιαστεί ο φόρος στο πετρέλαιο θέρμανσης, ώστε να αντιμετωπίσουμε τις κλιματικές αλλαγές. Ο φόρος θα επιστρέφεται στους καταναλωτές με τη μέθοδο της ατελείωτης αναμονής στην ουρά και των πλαστών παραστατικών, που δοκιμάστηκε προεκλογικά με εξαιρετική επιτυχία στους πυρόπληκτους του Νομού Ηλείας. Πολύτεκνες οικογένειες Τσιγγάνων που θα επιχειρήσουν να εισπράξουν το επίδομα θα δένονται χειροπόδαρα σε τέσσερα άλογα και θα διαμελίζονται για παραδειγματισμό.

Δικαίωση

«Γιατί μας νοιάζει ο Μπομπ ο Σφουγγαράκης;»

Με αφορμή την ανακοίνωση του ΕΣΡ ότι ο Μπομπ κάνει κακό στη διαπαιδαγώγηση και ανάπτυξη των παιδιών, η ομάδα virus προβάλει την ταινία του Μπομπ και περιμένει όλες και όλους για κουβέντα και οργάνωση δράσης.

Αθήνα, Εξάρχεια,
Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2007, 09:00.
Στάλθηκε από VIRUS (omadavirus@yahoogroups.com).

Πόσους υπαλλήλους θέλεις να παραγγείλω;

«Στη χώρα μας, σύμφωνα με τα στοιχεία του Πανελλήνιου Συλλόγου Υπαλλήλων, με παραχώρηση εργασίας σε τρίτους λειτουργούν νόμιμα τουλάχιστον 11 εταιρείες προσωρινής απασχόλησης, οι οποίες διοχετεύουν προσωπικό σε έμμεσους εργοδότες. Δηλαδή νοικιάζουν από διευθυντικά στελέχη μέχρι συνεργεία καθαρισμού και τραπεζικούς υπαλλήλους σε επιχειρήσεις, βενζινάδικα, πολυκαταστήματα, τράπεζες και εργοστάσια.

Πρόκειται κυρίως για ευαίσθητες ομάδες πληθυσμού (νέους, γυναίκες), που πλήττονται από την ανεργία και αναγκάζονται να εργάζονται με χαμηλές αποδοχές, χωρίς επιδόματα και ωράρια. Ορισμένοι από αυτούς έχουν υψηλό μορφωτικό επίπεδο, είναι κάτοχοι μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών. Αλλοι απολύθηκαν από τα εργοστάσια που δούλευαν χρόνια και βρέθηκαν στην ίδια θέση ως υπενοικιαζόμενοι με χαμηλές αποδοχές. Οι υπενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι δεν απολαμβάνουν ασφαλιστικά, εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, τα αυτονόητα δηλαδή για όλους τους συναδέλφους τους. Ούτε αμείβονται με την ίδια αμοιβή για την ίδια εργασία. Αντίθετα, όσοι διεκδίκησαν απολύθηκαν! Τα μέλη του συλλόγου υποστηρίζουν ότι "η πολιτική και η συνδικαλιστική ηγεσία κλείνουν τα μάτια, αρνούμενες ακόμα και να μας δεχτούν. Κι εμείς βιώνουμε διαρκώς την απόλυση". Πρόκειται για τουλάχιστον 5.000 εργαζομένους, μόνο στον τραπεζικό τομέα. Περίπου 900 υπενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι εργάζονται μόνο στον όμιλο της Εθνικής Τράπεζας, άλλοι τόσοι στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Το φαινόμενο έχει απλώσει τα πλοκάμια του σε όλες τις μεγάλες τράπεζες, με αποτέλεσμα οι υπενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι να υπερβαίνουν το 10% του συνόλου των εργαζομένων».

Και αυτό πρόοδος λέγεται. Αν ζούσαμε βέβαια στην εποχή του Μεσαίωνα, πολύ εύστοχα κάποιοι θα μιλούσαν για δουλεμπόριο. Θέλω τόσους εργάτες για τη δούλεψή μου… Πόσα θέλεις; Πάρ' τα… Συμφωνήσαμε… Μου ανήκουν. Αλλά τώρα δεν ζούμε στον Μεσαίωνα. 'Η μήπως ζούμε;