Κάτι δεν πάει καλά στον Πανιώνιο

Πρωταγωνιστής του παιχνιδιού ο Αλμπέρτο Ουντιάνο Μαγένκο. Ο διαιτητής διαβάζω ότι φέτος έχει διευθύνει έναν αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ ανάμεσα τη Σαχτάρ και τη Σέλτικ. Ελπίζω να είναι ο ίδιος... Ενας διαιτητής που σε αγώνα Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ δεν έχει δει ένα καταφανέστατο οφσάιντ να γίνεται γκολ και ένα πέναλτι-φάντασμα. Οπότε αυτός ο διαιτητής όχι για Τσάμπιονς Λιγκ δεν είναι, αλλά θα ήταν επικίνδυνος να διαιτητεύσει τον αγώνα Πειραϊκή - Καμίνια. Οσον αφορά τον Πανιώνιο και το παιχνίδι με τη Γαλατάσαραϊ θα πρέπει να πούμε πολλά. Πριν από αυτό το παιχνίδι ο Λίνεν στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου είχε δηλώσει ότι «φέτος τα λάθη μας είναι πολλά και πρέπει να δουλέψουμε στις προπονήσεις να τα διορθώσουμε, αλλά δεν έχουμε χρόνο, λόγω των συνεχών υποχρεώσεων σε Ευρώπη και Ελλάδα».

Συγγνώμη, αλλά ο Εβαλντ πρέπει να βρει τρόπο να το κάνει, ακόμα και αν χρειαστεί οι παίκτες του να πηγαίνουν μετά τα μεσάνυχτα στο γήπεδο. Κι αυτό γιατί ο Πανιώνιος και ποιότητα έχει, συνεπώς και δυνατότητες, αλλά φέτος δεν παρουσιάζει ούτε το καθαρό μυαλό, ούτε τον σαφή αγωνιστικό προσανατολισμό, ούτε τις εμπνεύσεις και κυρίως την ομοιογένεια που παρουσίαζε πέρυσι και τον έκανε μία ομάδα που χαιρόσουν να τη βλέπεις. Το παιχνίδι αυτό πριν ξεκινήσει με τη Γαλατά θεωρείται για τον «ιστορικό» ένας τελικός. Μόνο αυτό δεν έδειξαν οι «κυανέρυθροι» απέναντι στη Γαλατάσαραϊ, που δεν είναι αμελητέα ποσότητα.

Είναι ομάδα που έχει κατακτήσει το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ και το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ. Η ομάδα του Λίνεν μπήκε σαν να αντιμετώπιζε ένα ματς ρουτίνας. Το πρώτο αξιόλογο σουτ στην εστία του Ορκούν καταγράφεται στο 40' από τον Μανιάτη. Αυτό λέει ότι η ομάδα δεν μπήκε αποφασισμένη, δεν πίεσε, δεν δημιούργησε προϋποθέσεις για γκολ. Κοίταξε περισσότερο να μην αφήσει τη Γαλατάσαραϊ να κάνει το παιχνίδι της, παρά να κάνει το δικό της. Το κυριότερο, δεν κράτησε την μπάλα στο κέντρο.

Ο Φερνάντες δεν βοήθησε στην αμυντική λειτουργία της ομάδας και δικαίως αντιμετώπισε τη μήνη του Λίνεν. Αλλά και ο Κουμουρτζί δίπλα του βρέθηκε σε μία από τις χειρότερες στιγμές της καριέρας του. Οσο για τον Τζιμπούρ, τι να πούμε; Το να τον βάζεις μόνο του στην επίθεση είναι τιμωρία...

Ενας Πανιώνιος χωρίς πάθος, χωρίς ατομικές πρωτοβουλίες και με ένα κέντρο να βασανίζεται από αρρυθμίες, ήταν λογικό ο Πανιώνιος να χάσει από μία έμπειρη ομάδα. Δεν ξέρω πόσο ενδιαφέρει η συνέχεια στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ τους ανθρώπους του Πανιωνίου, αλλά αυτό που θα πρέπει κανονικά να τους ενδιαφέρει περισσότερο είναι η ομάδα να αποκτήσει τη χαμένη αγωνιστική προσωπικότητά της.