Για τη νέα γενιά, ρε γαμώτο

Kάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν του είναι και τόσο εύκολο να σέρνει το ταλαιπωρημένο απ' όλη τη βδομαδιάτικη κούραση κορμί Σάββατο βράδυ στο ΟΑΚΑ για να δει την Εθνική μας να αγωνίζεται σ' ένα παιχνίδι που δεν έχει πλέον καμία βαθμολογική σημασία και μάλιστα με αντίπαλο τη Μάλτα, που μόνο ελκυστικός αντίπαλος δεν μπορεί να θεωρηθεί.
Αυτή είναι η μία άποψη, η άκρως ρεαλιστική, η ψυχρή. Από την άλλη, όμως, καιρός είναι να αντιληφθούμε (γεγονός που έχουν αντιληφθεί ήδη στην υπόλοιπη προηγμένη ποδοσφαιρικά Ευρώπη) ότι σ' ένα ματς και μάλιστα της Εθνικής δεν πηγαίνεις μόνο όταν αυτό έχει μεγάλο βαθμολογικό ενδιαφέρον. Στο κλείσιμο των αγωνιστικών υποχρεώσεων της Εθνικής, που στέφονται με απόλυτη επιτυχία, καλό είναι όλοι αυτοί που μόχθησαν για να φέρουν σε πέρας τη δύσκολη αποστολή τους να έχουν όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο να τους επιβραβεύει.

Στο γήπεδο δεν πας μόνο για το αποτέλεσμα ή επειδή το ματς που πρόκειται να παρακολουθήσεις είναι σκέτη φωτιά. Πας για να ψυχαγωγηθείς με το άθλημα που από μικρό παιδί σε γέμιζε συγκινήσεις και μια αίσθηση ελευθερίας, ανίκανη να σου την προσφέρει κάτι άλλο. Πας για να ξεκουράσεις σώμα και ψυχή. Να χειροκροτήσεις, να σχολιάσεις, να αστειευθείς, να επικοινωνήσεις. Μια που όλα στην παρούσα φάση έχουν κριθεί με τον πλέον επιτυχή τρόπο για την Εθνική μας, το ματς αυτό θεωρείται γιορτή. Καλό, λοιπόν, είναι να τη ζήσουν όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά. Το να έχουν να θυμούνται κάτι θετικό από αυτή την ομάδα, κάτι γιορτινό και χαρούμενο, είναι ο καλύτερος συνδετικός κρίκος μαζί της για τα παιχνίδια του μέλλοντος. Και μέλλον αυτή η Εθνική δείχνει να έχει μπόλικο, ανεξάρτητα από το αν μας αρέσει ή όχι το παιχνίδι που παίζει. Στο παιχνίδι, όμως, των επιτυχιών τα έχει καταφέρει περίφημα και αυτό οφείλουμε να της το αναγνωρίσουμε όλοι.

Δεύτερη φορά στη σειρά σε Euro, πεντακάθαρη πρόκριση, στοιχεία που αποδεικνύουν ότι αξίζει την εκτίμηση. Αυτό όμως που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι ότι με την παρουσία μας και το χειροκρότημά μας σε αυτή τη γιορτή επιβραβεύουμε την προσπάθεια της «δεύτερης γενιάς», που ήρθε να αντικαταστήσει τους θριαμβευτές του Euro 2004. Οι τελευταίοι έτσι και αλλιώς γνώρισαν την αποθέωση που τους άξιζε, τα ονόματά τους μπήκαν με χρυσά γράμματα στη σύχρονη ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική ιστορία και τώρα το δύσκολο έργο της συνέχειας σε μια άκρως επιτυχημένη πορεία μοιραία πέφτει σε αυτούς, οι οποίοι δείχνουν μέχρι στιγμής άξιοι επίγονοι των θριαμβευτών, αφού τα πήγαν περίφημα. Ανεξάρτητα, λοιπόν, από το τι θα καταφέρουν στα γήπεδα της Ελβετίας και της Αυστρίας και παίρνοντας μία μία τις περιόδους ξεχωριστά, σε αυτήν την πρώτη προκριματική φάση ο σκοπός τους επιτεύχθη απόλυτα.

Η ομάδα ταξιδεύει στην τελική φάση. Χειροκροτήστε λοιπόν χωρίς διάθεση πατριωτισμού και άλλες τέτοιες γραφικές μπούρδες τη νέα γενιά που πριν από χρόνια, γερασμένη πρόωρα από την αμφισβήτηση, ξενιτεύθηκε στα γήπεδα της Ευρώπης, μήπως και έτσι καταφέρει και ολοκληρωθεί ποδοσφαιρικά. Τα κατάφεραν τόσο σε ατομικό επίπεδο, αφού η καριέρα των περισσότερων αξίζει να μνημονευτεί, όσο και σε συλλογικό, αφού η Εθνική μας πλέον προβάρει κοστούμια για την επίσημη εκπροσώπηση των καλύτερων ευρωπαϊκών εθνικών ομάδων στις χώρες των ρολογιών, της σοκολάτας και του βαλς.