Τίποτα δεν είναι τυχαίο

Στο πρώτο γκολ της ΑΕΚ ο Ριβάλντο θέλει να πασάρει στον Λυμπερόπουλο, η μπάλα κοντράρει πάνω σε έναν παίκτη της Ξάνθης και φτάνει στον Μπλάνκο. Ο Αργεντινός επιθετικός ενεργεί όπως κάθε σέντερ φορ αξίας που γνωρίζει ανά πάσα στιγμή πού πατά ο ίδιος και πού βρίσκεται η αντίπαλη εστία. Σηκώνει το πόδι του και σουτάρει. Το μοναδικό γκολ της ΑΕΚ, που της χάρισε το «6 στα 6», για να απολαμβάνει μόνη της τη θέα από τα ψηλά. Μια σταγόνα γκολ θέλει η φετινή «Ενωση» και της είναι υπεραρκετή για να φύγει από τον αγωνιστικό χώρο νικήτρια. Οχι ότι δεν στάθηκε τυχερή χθες στα Πηγάδια, αλλά σε αυτή την προσπάθεια και η τύχη χρειάζεται. Οσο διασφαλίζει το μηδέν στην άμυνα, η ΑΕΚ θα εξακολουθεί να είναι πρώτη. Αλλά το ότι δεν έχει καταφέρει στα έξι παιχνίδια πρωταθλήματος η εστία της να παραβιαστεί δεν οφείλεται τόσο στην τύχη, αλλά στη σωστή δομή και λειτουργία της ομάδας. Ολη η ομάδα αμύνεται, όλη η ομάδα επιτίθεται. Mε την ίδια λογική, αν σταθούμε μόνο στις συγκυρίες του παιχνιδιού, θα μπορούσαμε να πούμε ότι στις δύο ευκαιρίες του β' ημιχρόνου με πρωταγωνιστή τον Λυμπερόπουλο και ειδικά σε αυτή με τον Κονέ η ατυχία στέρησε από την «Ενωση» το δεύτερο γκολ. Η ομάδα του Φερέρ έχει συνοχή, πολύ καλή λειτουργία, αλληλοκάλυψη, αλλά και αποτελεσματικότητα και δεν βρίσκεται τυχαία εκεί που βρίσκεται.

Ο Ολυμπιακός στο Παγκρήτιο έκανε τα εύκολα δύσκολα. Μπήκε στο παιχνίδι χαλαρά και έδωσε το δικαίωμα στον Εργοτέλη να κάνει κουμάντο. Οτι το πρώτο γκολ σημειώθηκε έπειτα από υπόδειξη ανύπαρκτου πέναλτι δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία για τον Θρύλο. Ας τους απασχολήσει καλύτερα ότι μέσα σε δύο λεπτά δέχτηκαν και δεύτερο. Οταν οι «κόκκινοι» βρέθηκαν στο χείλος του γκρεμού αποφάσισαν να σοβαρευτούν, να βάλουν την μπάλα κάτω και να φέρουν και πάλι το παιχνίδι στα ίσα. Η διαφορά κλάσης ανάμεσα στις δύο ομάδες είναι εμφανής. Η φετινή δύναμη του Ολυμπιακού είναι το πώς δουλεύει το κέντρο του. Η ευρηματικότητα του Γκαλέτι, σε συνδυασμό με το ότι οι Στολτίδης και Τοροσίδης βρίσκονται σχεδόν σε όλες τις φάσεις στα αντίπαλα καρέ, παίζοντας με επιτυχία τον ρόλο του κρυφού σέντερ φορ. Αξίζει να σταθούμε και στην πολύ καλή απόδοση για μία ακόμα φορά του Σέζαρ. Τόσο αμυντικά όσο και επιθετικά. Το ζητούμενο όμως είναι η ομάδα να λειτουργεί σε όλες τις γραμμές ως σύνολο. Το μεγάλο λάθος έγινε όταν πίστεψαν ότι, έχοντας περάσει μπροστά στο σκορ και αυτοί με αμφισβητούμενο πέναλτι, χαλάρωσαν, παραδίδοντας σώμα και μυαλό. Λογικό ο Εργοτέλης να αντιδράσει και να φτάσει στην ισοφάριση παλικαρίσια. Συνεπώς, ανεξάρτητα αν την Τετάρτη στη Μαδρίτη έφτασες κοντά σε έναν άθλο, το να χάνεις παιχνίδια που οφείλεις να εκμεταλλεύεσαι λόγω της ποιοτικής ανωτερότητάς σου είναι αυτό που θα σε οδηγήσει να βλέπεις τις πλάτες των άλλων. Αρα και στην περίπτωση του Ολυμπιακού τίποτα δεν είναι τυχαίο.