O Τραϊανός Δέλλας πριν από το νικηφόρο παιχνίδι με τη Βοσνία/Ερζεγοβίνη δήλωσε σε πολιτική εφημερίδα ότι αυτή η Εθνική δεν κάνει γκέλες. Το ματς του Σαββάτου τον δικαίωσε απολύτως. Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό το παιχνίδι. Αν έχει κάτι χαρακτηριστικό η Εθνική μας, είναι η ωριμότητα που παρουσιάζει σε όλες σχεδόν τις αναμετρήσεις της στην προκριματική φάση του Euro, σε συνδυασμό με τη σταθερή της απόδοση, ανεξάρτητα αν αυτή κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα. Εχει τον τρόπο της πλεόν η Εθνική. Να ξεμπλοκάρει, να ξεφεύγει από τη δύσκολη θέση, να γυρίζει ματς που στον δρόμο στράβωσαν –όπως αυτό του Σαββάτου και δεν ήταν το μόνο γεγονός που δεν συνέβαινε στο παρελθόν. Τα παιχνίδια που οφείλει να καθαρίσει λόγω διαφοράς δυναμικότητας, αυτά που θα της δώσουν το δικαίωμα να προχωρήσει μπροστά, η ομάδα αυτή τα καθαρίζει, αν όχι με συνοπτικές διαδικασίες, τουλάχιστον με επιδεξιότητα.
Εργο Ρεχάγκελ; Σίγουρα και ο Γερμανός έχει βάλει το χεράκι του σε αυτή την υπόθεση. Η αυτοπεποίθηση που έχουν να επιδείξουν πλέον οι διεθνείς μας στις δυνατότητές τους, που δεν υπολείπονται από τους περισσότερους ανταγωνιστές τους, και κρίνεται ως βασική προϋπόθεση για την επίτευξη των στόχων σε ένα μεγάλο βαθμό, οφείλεται στους χειρισμούς –ιδιαίτερα στον ψυχολογικό τομέα– του Οτο.
Από την άλλη, είναι και η νοοτροπία που έχουν αποκτήσει οι περισσότεροι από τους παίκτες μας αγωνιζόμενοι εκτός συνόρων. Μια νοοτροπία που πλειοψηφεί και ήταν αδύνατον πλέον εκ των πραγμάτων να μη μεταλαμπαδευτεί στους ντόπιους.
Ανήκει ευτυχώς πλέον στο παρελθόν η ελληνική νοοτροπία περασμένων-ξεχασμένων ετών που ήθελε να παρατάμε παιχνίδια που στράβωσαν ή να μας πιάνει πανικός, βιασύνη και τσαπατσουλιά για να καλύψουμε το χαμένο έδαφος.
Κοιτάξτε τη βαθμολογία του ομίλου μας. Η Εθνική μας είναι χρεωμένη μόνο με μία ήττα, αυτή με την Τουρκία στο Καραϊσκάκη, την ίδια ώρα που τα άλλα δύο φαβορί του ομίλου Νορβηγία και Τουρκία συναγωνίζονται στην κυριολεξία ποια θα κάνει τις περισσότερες γκέλες.
Τίποτα λοιπόν δεν είναι τυχαίο, ούτε συνεπως ότι είμαστε στην κορυφή. Ως ομάδα κορυφής οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε και το σημερινό παιχνίδι. Πάμε χωρίς να καιγόμαστε για το αποτέλεσμα. Αντίθετα οι Τούρκοι δεν έχουν άλλα περιθώρια για χάσιμο. Αυτοί έχουν το βάρος, αυτοί και το άγχος. Οι όποιες απουσίες μας, τουλάχιστον στον ανασταλτικό τομέα, γιατί αυτός πρωταγωνιστεί στα εκτός έδρας ματς, καλύπτονται. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι μας χωρίζουν μόνο τρία βήματα από τον γκισέ που σφραγίζει εισιτήρια και διαβατήρια για Αυστρία και Ελβετία. Κάτι μου λέει ότι θα τα σφραγίσουμε από σήμερα.
Τι να τα κάνει τα λεφτά το ΙΚΑ; Να τα παίξει ομόλογα;
«Εξαιρετική η έκθεση Γαργκάνα. Αποκαλύπτει ότι οι Ελληνες μετά τα 65 καταφεύγουν στην εύκολη λύση της συνταξιοδότησης. Αντί να επιλέγουν την ανασφάλιστη φτηνή απασχόληση που ωφελεί την οικονομία. Οπότε πρέπει να δοθούν κίνητρα προς αυτή την κατεύθυνση. Στην ίδια έκθεση ζητείται η εξοικονόμηση πόρων ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, με έμφαση στον πυλώνα της ευθανασίας. Πρόβλημα αποτελεί και η αδικαιολόγητη εμμονή στην καταβολή μισθών, που επιβαρύνει το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών και τον πληθωρισμό. Στην έκθεση επισημαίνεται ακόμα ότι ο ρυθμός υποτίμησης της κοινής νοημοσύνης θα υπερβεί ελαφρώς το 4% φέτος έναντι 4,3% το 2006, ενώ το ισοζύγιο ασύστολης κερδοσκοπίας θα διαμορφωθεί στο 14% του ΑΕΠ το 2007 έναντι 12,1% το 2006. Οπότε απαιτούνται γενναίες μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας και στο εκπαιδευτικό σύστημα. Ακόμα και ένα μικρό παιδί το καταλαβαίνει.
Σε ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει την κατεδάφιση της αντιασφαλιστικής σαλαμοποίησης και τον δασοκτόνο αντεργατικό σφαγιασμό της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας. Κάποιος έπρεπε να πει τα πράγματα με το όνομά τους.
Το νέο μπίζνες πλαν της Μαρφίν για τη Βιβάρτια είναι η ενοποίηση των κλάδων των τηλεπικοινωνιών και των γαλακτοκομικών σ' έναν ενιαίο γαλακτοφωνικό φορέα που θα προσφέρει Ιντερνετ με χαμηλά λιπαρά και ευρυζωνικά γιούρτια χωρίς πάγιο και συμβόλαια».
Οπως βλέπετε, όταν υπάρχει φαντασία, βρίσκονται λύσεις και όχι μόνο για το ασφαλιστικό! Τις δημοσιοποιούν οι Κυρίτσης και Τσέκερης από τη στήλη τους «Κοκαοήθειες» στην «Κυριακάτικη Αυγή».
Πες τα, KEN LOCH, με εικόνες
Ο Αλαν Πάρκερ είχε πει για την ταινία του Κεν Λόουτς «Κάθι, γύρνα σπίτι»: «Είναι ο μοναδικός και ο πιο σπουδαίος λόγος για τον οποίο αποφάσισα να γίνω σκηνοθέτης». Ο στρατευμένος σκηνοθέτης-δημιουργός Κεν Λόουτς είναι το τιμώμενο πρόσωπο του φετινού 20ού Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου της «Ελευθεροτυπίας», στο οποίο θα παρουσιάσει σε αβάν πρεμιέρ τη νέα του ταινία «Σε αυτόν τον ελεύθερο κόσμο». Να τι είπε σχετικά στον Νίνο Φενέκ Μικελίδη:
«Η Θάτσερ και ο Μπλερ έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην αύξηση της παγκοσμιοποίησης –μείωσαν τη δύναμη των εργατών, προσπαθώντας να αφαιρέσουν τη δύναμη των εργατικών τους σωματείων. Η παγκοσμιοποίηση έχει μετατραπεί σ’ ένα είδος παζλ, όπου έχουν μπλεχθεί όλοι, και που μόνο καταστροφικά μπορεί να είναι τα αποτελέσματά του. Και είμαστε όλοι άμεσα μπλεγμένοι μέσα σ' αυτό. Πας στα πολυκαταστήματα και αγοράζεις ρούχα που τα φτιάχνουν εργάτες στο Μπαγκλαντές με αμοιβή 5 ευρώ τη μέρα.
Πρόσφατα στην Αγγλία αποκαλύφθηκε ότι υπεύθυνος ενός μπαρ είχε μισθό 1.500 φορές μεγαλύτερο από των σερβιτόρων! Το φαντάζεστε; Στέλεχος στην Τράπεζα της Αγγλίας αμείφθηκε πέρυσι με 20 εκατ. λίρες! Για ένα χρόνο! Την ίδια στιγμή υπάρχουν μετανάστες στη χώρα μας που εργάζονται σκληρά και παίρνουν ψίχουλα. Η άποψη που μας πλασάρουν τελευταία στη Βρετανία, πως οι πλούσιοι γίνονται πιο πλούσιοι και οι φτωχοί γίνονται λιγότερο φτωχοί, είναι ένα μεγάλο ψέμα! Για τους φτωχούς ισχύει το ακριβώς αντίθετο».
«Η ταινία είναι απλώς μια ταινία, δεν πρόκειται να σε οδηγήσει σε κάποια δράση. Απλώς σου θέτει τα ερωτήματα. Σε παρακινεί σε κάποια συζήτηση. Κι αυτό αν σε οδηγήσει σε κάποια συζήτηση, θα είναι καλό. Πρόκειται για ένα θέμα που ίσως μπορεί να συσπειρώσει την Αριστερά: το ότι όλοι οι εργάτες, μετανάστες ή μη, πρέπει να έχουν ίσα δικαιώματα από τη στιγμή που εργάζονται. Στη χώρα μας οι μετανάστες έχουν πολύ λίγα δικαιώματα τον πρώτο χρόνο που αρχίζουν να εργάζονται. Και για να τα έχουν, θα πρέπει να είναι διαρκής η εργασία. Πολύ λίγοι έχουν συνεχή εργασία, που σημαίνει πολύ λίγοι έχουν δικαιώματα. Γι’ αυτό τους εκμεταλλεύονται. Αν όλοι είχαν τα ίδια δικαιώματα, δεν θα μπορούσαν να τους εκμεταλλευτούν.
Το δεύτερο ζήτημα είναι ότι χρειάζεσαι μια συγκροτημένη δομή για να μπορέσεις να επιβάλεις αυτά τα δικαιώματα. Μπορείς να περάσεις ένα νόμο, αλλά αν δεν έχεις τους ανθρώπους που θα τον επιβάλουν, τότε ο νόμος είναι άχρηστος. Δυστυχώς, στη χώρα μας οι νόμοι ενάντια στα εργατικά συνδικάτα είναι κατασταλτικοί. Δεν υπερασπίζονται τον εργάτη. Γι’ αυτό και χρειαζόμαστε μια διαφορετική Ευρωπαϊκή Ενωση.
Αν υπήρχε μια Ε.Ε. που να ενδιαφέρεται για τον ίδιο τον άνθρωπο, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Θα υποστηρίζαμε τον εργάτη στις πρώην κομουνιστικές χώρες, ώστε οι άνθρωποι εκεί να μπορούν να εργαστούν με αξιοπρέπεια και με κανονικούς μισθούς και να ανοικοδομήσουν τη χώρα τους. Αλλά αυτό σημαίνει μια διαφορετική Ευρώπη. Που σήμερα δεν υπάρχει, γιατί τη διευθύνει το μεγάλο κεφάλαιο. Αυτά είναι θέματα που θα μπορούσαν να απασχολήσουν την ταινία. Αλλά η ταινία δεν είναι προπαγανδιστική».
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
