Το πρώτο «ερυθρόλευκο» βήμα και τα τρωτά του σημεία

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Ο φετινός Ολυμπιακός μας έχει συνηθίσει. Πηγαίνει αρκετά παιχνίδια του από τον παράδεισο στην κόλαση και το ανάποδο. Απόρροια της έλλειψης σταθερότητας, η οποία αποκτάται με τα χρόνια και «χτίζεται» παιχνίδι με το παιχνίδι, νίκη με την νίκη, ήττα με την ήττα. Ο Ολυμπιακός της χρυσής οκταετίας 1991-99, δεν θα είχαμε αμφιβολία για το αν θα ρίξει στο καναβάτσο την Ρέαλ Μαδρίτης, έχοντας μάλιστα τρία παιχνίδια στην έδρα του. Όταν όμως στο χθεσινό πρώτο ματς του ΣΕΦ, φτάνει την κατάσταση στο όριο της «αυτοκτονίας», ποιoς μπορεί να πει 100% ότι θα πάει Βερολίνο; Με +18 στο 15΄ όλα έδειχναν ιδανικά και το πανηγύρι για το πρόωρο 1-0 είχε στηθεί. Αμ δε....

Οι Πειραιώτες έμειναν για εννέα λεπτά χωρίς καλάθι, επέτρεψαν στην Ρεαλ με ένα απίστευτο σερί 21-0 να επιστρέψει και τα πρώτα σύννεφα είχαν αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους στο γήπεδο. Αυτό που με τόσο κόπο κατακτήθηκε (πλεονέκτημα έδρας) έμοιαζε ικανό να κάνει «φτερά», από μια ομάδα που ναι μεν έχει «βαριά» φανέλα, διαθέτει κάποιους καλούς παίκτες που στη μέρα τους μπορεί να σου κάνουν ζημιά, όμως σε καμία περίπτωση δεν φοβίζει. Υπερβολική χαλάρωση από παίκτες και προπονητή, λάθος επιλογές στην επίθεση και με μια άμυνα που επέτρεπε στους Μπούλοκ, Λόπεζ, Ρέγιες, Γιουλ και Ουίνστον να διεισδύουν στο ζωγραφιστό λες και ήταν ο κήπος του σπιτιού τους, οι «ερυθρόλευκοι» πήγαν να γκρεμίσουν τις βάσεις που είχε βάλει ο εξαιρετικός στο πρώτο ημίχρονο Βούισιτς. Το πρόβλημα που αντιμετώπισαν οι παίκτες του Γιαννάκη στη ζώνη 2-3 του Πλάθα, είναι επίσης ένα στοιχείο για το οποίο θα πρέπει να βρεθούν λύσεις.

Αυτά τα «τρωτά» σημεία που προέκυψαν όμως, έχω τη γνώμη ότι ίσως αποτελέσουν το κλειδί για την συνέχεια του Ολυμπιακού στην Ευρωλίγκα. Με δεδομένο ότι το ροζ φύλλο αγώνα μπήκε στο τσεπάκι του Παναγιώτη Γιαννάκη, τα λάθη θα πρέπει να αποτελέσουν «οδηγό» για την συνέχεια. Υπάρχουν όμως -εκτός της μεγάλης νίκης- και ευχάριστα. Όταν τα φώτα έπεσαν χθες στο Φάληρο, το όνομα του Θοδωρή Παπαλουκά είχε γραφτεί για μια ακόμη φορά με χρυσά γράμματα στην ιστορία ενός αγώνα της διοργάνωσης. Ο αρχηγός, που από πολλούς επιστήμονες της εξέδρας λοιδορήθηκε στην αρχή της σεζόν όταν όντως ήταν μακριά από τον καλό του εαυτό, πήρε την κατάσταση στα χέρια του. Με 13 ασίστ που αποτελούν ρεκόρ καριέρας και ισοφάριση του ρεκόρ στην ιστορία των πλέι-οφ, αλλά και 13 πόντους, αξιοποίησε τους υπόλοιπους για να έρθει αυτή η νίκη.

Με αυτό τον Παπαλουκά, ο Ολυμπιακός δεν έχει να φοβηθεί τίποτα και κανέναν. Ιδιαίτερα όταν ο Γκριρ σοβαρεύεται στο δεύτερο ημίχρονο, δίνει ανάσες, συνεπικουρούμενος από τον θετικό Πρίντεζη και την πιο σφικτή πλέον άμυνα της ομάδας, φάνηκε ότι η έδρα δεν θα «σπάσει». Σε αυτή την αγωνιστική μεταμόρφωση προς το καλύτερο έπαιξε σπουδαίο ρόλο και ο Βασιλόπουλος, που φέτος έχει καθιερώσει να εμφανίζεται ξαφνικά την κρίσιμη στιγμή. Στα 30 πρώτα λεπτά ήταν σχεδόν άφαντος και στο τέταρτο δεκάλεπτο τα πήγε περίφημα. Με δυο κρίσιμα τρίποντα, καλές άμυνες και βοήθεια στα ριμπάουντ. Ο Ολυμπιακός κερδίζει έναν ακόμη αρχηγό στο γήπεδο, αν ο διεθνής φόργουορντ, συνεχίσει έτσι.

Το ραντεβού των δυο ομάδων ανανεώνεται για αύριο Πέμπτη. Εκεί Ολυμπιακός μπορεί να πάρει περισσότερες βοήθειες και από Μπουρούση και Πάργκο, ενώ καλό θα είναι να έχει επανέλθει και ο Πελεκάνος που μπορεί να δώσει αμυντικές βοήθειες, λόγω του ότι ξέρει καλά την πρώην ομάδα του. Το δεύτερο παιχνίδι με βάση τη λογική θα είναι πιο δύσκολο. Οι Ισπανοί ξέρουν πλέον περισσότερο τα τρωτά σημεία του Ολυμπιακού, ο οποίος θα πρέπει να κάνει τα πάντα για να τα καλύψει όσο το δυνατόν περισσότερο και να πάει στην Μαδρίτη με το 2-0 στις αποσκευές του. Όπως είπαμε όμως ο δρόμος ακόμη είναι μακρύς....

Y.Γ. Εντός της ημέρας θα υπάρξει άρθρο του καλού συνάδελφου Τάσου Νικολόπουλου για την χθεσινή μεγάλη νίκη του Παναθηναϊκού επί της Σιένα. Μείνετε συντονισμένοι στο Pick and Roll.

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikoze2001@yahoo.com