Το... λουκούμι και το «αγκάθι»

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Είναι κοινά αποδεκτό ότι οι κληρώσεις στον αθλητισμό δεν αναδεικνύουν νικητή και παράλληλα σε οδηγούν σε μεγάλες «γκάφες», αν προκρίνεις ή αποκλείσεις κάποια ομάδα μόλις γίνει γνωστό το πώς καταρτίστηκε ένας όμιλος ή ένα ζευγάρι. Άρης και Πανελλήνιος, έμαθαν τους τρεις αντιπάλους τους στη φάση των «32» του Eurocup και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι μια πρώτη εκτίμηση, με βάση τα ονόματα των ομάδων που προέκυψαν από την διαδικασία που έγινε στην Βαρκελώνη,

Ο Άρης, φαίνεται πως ξεπερνά σιγά-σιγά το σοκ του αποκλεισμού από την Ευρωλίγκα, δουλεύει σωστά με έναν προπονητή αντάξιο του ονόματός του και δείχνει να βελτιώνεται. Λογικά δεν θα έχει πρόβλημα να πάρει μια εκ των δυο προνομιούχων θέσεων του 3ου ομίλου κόντρα στις Ζαντάρ, Σιαλουαϊ και Χάποελ Ιερουσαλήμ. Μεταξύ μας, οτιδήποτε άλλο πέρα από την πρόκριση θα είναι καταστροφή, αλλά καλό θα είναι κρατάμε μικρό καλάθι, γιατί οι «κίτρινοι» πέρυσι κατάφεραν να ηττηθούν από την… Μπνεϊ Χασαρόν. Οι Κροάτες έχουν καλή και συνεπή παρουσία στην διοργάνωση, αλλά θα δημιουργήσουν προβλήματα μόνο στην έδρα τους. Η Σιαλουαϊ είναι η τρίτη ομάδα της Λιθουανίας μετά από Ζαλγκίρις και Λιέτουβος με μόλις 13 χρόνια ιστορίας στα ευρωπαϊκά κύπελλα και η Χάποελ, απλά ένα αξιοπρεπές σύνολο του Ισραήλ.

Η μεταγραφή του Ντίξον αν ολοκληρωθεί, θα προσδώσει μεγάλη συνέπεια και ηρεμία στην οργάνωση του παιχνιδιού του Άρη ο οποίος με την επιστροφή των τραυματιών, Χατζηβρέττα, Ντικούδη και Αργυρόπουλου θα κάνει λογικά τις νίκες που απαιτούνται, όχι μόνο για να προκριθεί στους «16», αλλά και για να φτάσει όσο το δυνατό πιο ψηλά γίνεται στην διοργάνωση. Εύκολο δεν είναι. Χρειάζεται προσοχή, συγκέντρωση και σοβαρότητα, διότι οι αντίπαλοι όσο και αν υστερούν σε ποιότητα, έχουν επιθυμία και «δίψα» για διάκριση που μπορεί να γίνει επικίνδυνη. Οι παίκτες που αποκτήθηκαν από την διοίκηση φέτος είναι επιπέδου Ευρωλίγκας, οπότε όταν η δουλειά του Κατσικάρη αποδώσει καρπούς ο δρόμος θα είναι ορθάνοικτος.

Πιο δύσκολα είναι τα πράγματα για τον Πανελλήνιο. Νανσί, Γκραν Κανάρια και Τούροφ αποτελούν ένα κράμα δυσκολοκατάβλητων αντιπάλων που βάζουν τον πήχη της πρόκρισης πολύ ψηλά. Οι Γάλλοι έχουν ξεκινήσει και φέτος δυναμικά στο πρωτάθλημά τους και θέλουν προσοχή και αρέσκονται στο να παίζουν καλά και μακριά από το κοινό τους. Η Γκραν Κανάρια έχει ως στόχο την πρόκριση στο Final Eight και έχει δείξει ήδη την δυναμική της φέτος, νικώντας την Μπαρτσελόνα στην ACB, ενώ οι Πολωνοί της Τούροβ, μόνο αμελητέα ποσότητα δεν είναι. Τουναντίον, πρόκειται για οργανωμένο σωματείο που διαθέτει υλικό με ταλέντο, ενώ έχει κατασκευάσει και γήπεδο στολίδι.

Το 2008 η αντίπαλος των «ολυμπιονικών» είχε προκριθεί στις οκτώ καλύτερες, εντυπωσιάζοντας άπαντες. Ο Ηλίας Ζούρος έχει φτιάξει και φέτος μια αξιόλογη ομάδα που διαθέτει λύσεις σε όλες τις θέσεις, αλλά νομίζω ότι θα χρειαστεί μια αγωνιστική υπέρβαση για να προκριθεί. Καλό θα είναι να το παλέψει και η λογική λέει ότι θα το κάνει. Αυτόματα αν το εισιτήριο κατακτηθεί από την ομάδα της Κυψέλης θα μιλάμε για επιτυχία, αφού μην ξεχνάμε ότι η ομάδα θέλει να πρωταγωνιστήσει και στο ελληνικό πρωτάθλημα, οπότε θα είναι δύσκολο να κρατήσει με επιτυχία και τα δυο «καρπούζια» στην μασχάλη.

Όπως και να ‘χει, οι δώδεκα μάχες που θα δώσουν οι δυο εκπρόσωποί μας στην διοργάνωση παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Ας ελπίσουμε να φανούν αντάξιοι των προσδοκιών και γιατί όχι να πρωταγωνιστήσουν. Η στήριξη και το ενδιαφέρον μας είναι δεδομένα, αφού όπως έχω ξαναγράψει, μπάσκετ δεν είναι μόνοι οι «αιώνιοι»… Ρίξτε μια ματιά σε αυτά που κάνει το… σύμφωνα με αυτούς που διαφωνούν με την παραπάνω άποψη, ξεγραμμένο και μικρό, Μαρούσι, στην Ευρωλίγκα και θα καταλάβετε...

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikosze2001@yahoo.com