Το…γλυκό ντεμαράζ του Ολυμπιακού

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

«Η ΚΑΕ Ολυμπιακός λέει ότι το ρόστερ θα μείνει πιθανότατα ως έχει, αλλά, διάολε, δεν μπορεί να λέει αλήθεια» γράφαμε στις 25 Ιουλίου. Λίγες μέρες αργότερα, η διοίκηση των ερυθρόλευκων επιβεβαιώνει τη στήλη και προχωράει σε πολύ σημαντική ενίσχυση, με την απόκτηση των υπέρ-παικτών Λίνας Κλεϊζα και Βον Γουεϊφερ και ίσως ενός ακόμη Αμερικανού πλέι-μέικερ. Με αυτές τις μεταγραφές, το «γλυκό» θα είναι νοστιμότερο από ποτέ, χωρίς αυτό να σημαίνει πως οι Πειραιώτες υπέγραψαν συμβόλαιο με την επιτυχία.

Ούτε ότι ο μεταγραφικός σχεδιασμός ήταν από την αρχή σαφής και είχε προσανατολισμό σε παίκτες όπως οι Κλεϊζα, Γουεϊφερ. Ακόμα και έτσι, όμως, ο Ολυμπιακός δυναμώνει πιο ουσιαστικά από ποτέ, ιδιαίτερα αν αυτή η ενίσχυση συνοδευτεί και με την κατάλληλη αλλαγή αγωνιστικού πλάνου από τον προπονητή. Έχοντας στη διάθεσή σου παίκτες με έφεση και αρέσκεια στο «run n’ gun» παιχνίδι (Γουεϊφερ, Τσίλντρες, Κλεϊζα), είναι αδιανόητο να ζητήσεις επιθέσεις στα…22 δευτερόλεπτα. Παράλληλα, τα συστήματα για δημιουργία επιθετικών προϋποθέσεων και καταστάσεων στην αντίπαλη ρακέτα, θα πρέπει να πολλαπλασιαστούν. Σε αντίθετη περίπτωση, η πιθανότητα να μην μετουσιωθούν σε τίτλους τα εκατομμύρια ευρώ που ξοδεύει εκ νέου η διοίκηση, παραμένει μεγάλη.

Για την αξία και το μέγεθος της ποιότητας των Κλεϊζα και Γουεϊφερ, «μιλούν» τα στατιστικά και η πορεία τους στο ΝΒΑ. Ο Λιθουανός πάουερ φόργουορντ, είναι πολύ καλός σκόρερ, έχει «καυτό» σουτ, μπορεί να παίξει και στο «3» με επιτυχία σε πιο ψηλά σχήματα, «βάζει» τη μπάλα στο παρκέ με καλά αποτελέσματα, ενώ η δυνατή σωματοδομή του τον βοηθάει σε καταστάσεις ένας εναντίον ενός. Στην άμυνα, διατηρεί με επιτυχία τις αποστάσεις με τους αντιπάλους και λόγω κορμιού, δίνει τις απαραίτητες βοήθειες ατις αλλαγές των σκριν. Το πρόσημο σε σύγκριση με τον προκάτοχό του στη θέση «4», Γιώργο Πρίντεζη, είναι απόλυτα θετικό, αρκεί ο…αμερικανοθρεμένος πρώην άσος των Νάγκετς να προσαρμοστεί γρήγορα στα δεδομένα του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Ο Γουεϊφερ, θα δώσει, βάσει λογικής, πολύ περισσότερες λύσεις απ’ ότι ο άτυχος της υπόθεσης Κελάτι, αφού διαθέτει αξιόπιστο σουτ, είναι αλτικός και διεισδυτικός, ενώ προσφέρει περισσότερη ενέργεια με την εκρηκτικότητά του. Παράλληλα, τελειώνει τις φάσεις με πολλούς τρόπους, αφού είναι άριστος στο ένας εναντίον ενός, στα καρφώματα και στο σουτ από σκριν. Στα αρνητικά, συγκαταλέγεται η όχι και τόσο μεγάλη προσήλωσή του στην άμυνα, η μέτρια πάσα του, αλλά και το γεγονός ότι θέλει να παίζει…40 λεπτά και να παίρνει αρκετές προσπάθειες. Καμία σχέση με τον ήρεμο, προσαρμοστικό και πράο Τσίλντρες δηλαδή, οπότε ο Παναγιώτης Γιαννάκης, θα κερδίσει ένα μεγάλο στοίχημα αν καταφέρει να τιθασεύσει αυτό τον σούπερ γκαρντ, προς όφελος της ομάδας.

Το δικό τους…στοίχημα, πάντως, φαίνεται πως κερδίζουν οι αδελφοί Αγγελόπουλοι. Η απόφαση για αλλαγή οικονομικής πολιτικής, ή ορθότερα τρόπου διαπραγματεύσεων, φαίνεται πως αποδίδει καρπούς και ανεβάζει την ομάδα και σε αυτό το επίπεδο. Τα «στραπάτσα» στις περιπτώσεις Χόλντεν, Χάνσεν, Πάρκερ, Ζήση, ΜακΙνταϊρ κλπ. δημιούργησαν δικαιολογημένα προβληματισμό στον κόσμο, αλλά οι παίκτες που υπέγραψε ο Ολυμπιακός, με πολύ λογικότερα λεφτά από ότι θα αποκτούσε τους προαναφερθέντες, φρονώ ότι είναι καλύτεροι. Οπότε, αυτή η…τεχνητή απόσυρση του ενδιαφέροντος, η υπομονή και το δήθεν, «το ρόστερ μένει ως έχει», αποδείχθηκε σοφή κίνηση. Είχε το ρίσκο της και κόστισε προσωρινά στο επικοινωνιακό κομμάτι, αλλά όλα μέσα στο πρόγραμμα είναι.

Οι διοικούντες την ΚΑΕ, έχουν ξοδέψει αμέτρητα εκατομμύρια (και φέτος το μπάτζετ αυξημένο θα είναι), χωρίς αποτέλεσμα και δίχως λόγο σε κάποιες περιπτώσεις. Όμως πλέον δείχνουν να έχουν μάθει πολλά. «Κράτησαν» σχεδόν αναλλοίωτο τον βασικό «κορμό» και τον προπονητή και προχωρούν σε σημαντικές προσθήκες. Το ίδιο «έργο», παρακολουθήσαμε στις αρχές της δεκαετίας του ’90 με πρωταγωνιστές του αδελφούς Γιαννακόπουλους που πλήρωναν, ξαναπλήρωναν και...προκοπή δεν έβλεπαν. Κάποια στιγμή όμως, δικαιώθηκαν. Η ιστορία θα δείξει αν και η «ερυθρόλευκη» συνέχεια θα έχει ανάλογα ευχάριστες σκηνές ή αλλιώς λαμπερές, σαν τις «πράσινες», επιτυχίες…

Υ.Γ.: Το ενδεχόμενο να μην αποκτηθεί άλλος πλέι-μέικερ φαντάζει αρκετά πιθανό, αλλά όχι τελεσίδικο. Η σκέψη πως ο Παπαλουκάς θα είναι καλύτερος και πιο ξεκούραστος από πέρυσι, η προσμονή για πιο σοβαρή δουλειά και αξιοποίηση του ταλέντου του Τεόντοσιτς και η αύξηση του χρόνου συμμετοχής του ελπιδοφόρου Σλούκα μοιάζει σχετικά σωστή, όμως από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός ήταν πρωτομάστορας για το 3 συν 3 στην κατανομή των ξένων αναρωτιέται κανείς… Με έναν πιο γρήγορο (κυρίως), έτοιμο και έμπειρο πόιντ γκαρντ -όχι απαραίτητα «μεγάλο» όνομα-, μήπως διοίκηση και προπονητής θα είχαν φτιάξει το πιο πλήρες ρόστερ όλων των εποχών;

Υ.Γ.2: Παρά την πληρότητα στις θέσεις «2» και «3» καλώς εξετάζεται το ενδεχόμενο της απόκτησης του χρήσιμου «εργαλείου» που λέγεται, Δημήτρης Τσαλδάρης. Όλοι οι καλοί «χωράνε».

Υ.Γ.3: Κόουτς, μην…ξεχάσεις τον Γιαννόπουλο. Θα είναι κρίμα.

Υ.Γ.4: Σήμερα η νέα Εθνική ομάδα μπάσκετ κάνει τα αποκαλυπτήριά της κόντρα στην Ρουμανία. Στις 19:00 όλοι ΟΑΚΑ!

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikosze2001@yahoo.com