Με 89 δευτερόλεπτα να απομένουν και τον Ολυμπιακό στο +7, ομολογώ πως με το ζόρι κρατιόμουν να μην ξεστομίσω στον αέρα του NovaΣπορ Fm ότι η όγδοη πρόκριση της ομάδας σε Final Four είναι γεγονός. Ευτυχώς, το πάθημα του περυσινού τελικού της Ευρωλίγκας έχει γίνει για τα καλά μάθημα. Με το μπάσκετ δεν μπορείς ποτέ να είσαι σίγουρος. Μπορεί να χρειάστηκε να έρθουν όλα δεξιά στην Εφές για να κάνει αυτή την ανατροπή, αλλά και οι ίδιοι οι «ερυθρόλευκοι» αποδείχθηκαν ιδανικοί αυτόχειρες.
Γράφει από την Κωνσταντινούπολη, ο Νίκος Ζέρβας
Χρειαζόταν απλά ένα, μόλις ένα αμυντικό ριμπάουντ από τα είκοσι ένα που χάθηκαν σε ολόκληρο το ματς για να ετοιμάσει ο Ολυμπιακός τις βαλίτσες για την Αγγλία. Αν αυτός ο αριθμός ήταν μεγαλύτερος, το ματς δεν θα είχε φτάσει ποτέ στον…τζόγο στο τέλος. Όμως, παρότι τα απολεσθέντα «σκουπίδια» χάνονταν μέσα στο σαραντάλεπτο με ρυθμούς αριθμητικής προόδου, το αντίδοτο δεν δόθηκε ποτέ. Αρκούσε λίγο περισσότερη αυτοθυσία, πυγμή ή αλλιώς αντριλίκι για να μείνει η τουρκική ομάδα οριστικά στην Κωνσταντινούπολη και ο Ολυμπιακός να γράψει άλλη μία χρυσή σελίδα στην ιστορία του. Οποιαδήποτε άλλη αγωνιστική ανάλυση ίσως και να περιττεύει, ενώ η υπερβολική κριτική μοιάζει τούτη την ώρα κακόπιστη και με μοναδικό στόχο να κάνει ακόμα πιο δύσκολη την διαμορφωθείσα κατάσταση.
Ο Ολυμπιακός τα έκανε όλα σχεδόν τέλεια μέχρι τη στιγμή που προηγήθηκε με 73-66. Είχε πάθος στην άμυνα, έτρεχε σωστά στο ανοικτό γήπεδο, έβαλε μεγάλα σουτ στο πρώτο ημίχρονο και είχε αποδιοργανώσει πλήρως την Εφές, που επιδιδόταν στο γνωστό άναρχο μπάσκετ που λόγω του ταλέντου των παικτών της την έκαναν να επιβιώνει. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας δέχεται και θα δεχθεί κριτική για το ότι άφησε για έξι και πλέον λεπτά στο τέλος τον Σπανούλη. Κατόπιν εορτής όλα φαίνονται εύκολα. Ας αναρωτηθεί όμως κάποιος, ο προπονητής δεν έκανε μπλοκ άουτ για να χαθούν 21 ριμπάουντ; Ο προπονητής με αυτή την αλλαγή δεν γύρισε το ματς με το 12-0 σερί του Ολυμπιακού; Αν το σουτ του Σιπ είχε φύγει προς το κέντρο και ο Λούκας δεν τέλειωνε τη φάση με φόλοου, άπαντες θα επευφημούσαν την μαγικά του προπονητή να αφήσει εκτός αγώνα τον σταρ της ομάδας, σε ένα βράδυ που ήταν σκιά του εαυτού του. Τεχνικά, η απόφαση κρίνεται λάθος μόνο γιατί στο συγκεκριμένο σημείο χρειάζονταν τρεις χειριστές της μπάλας, άσχετο αν αυτός λέγεται Σπανούλης, Κατσίβελης κλπ κλπ.
Το 2-2 πλέον είναι γεγονός, έστω και αν έπαιξε ρόλο και η ατυχία, κάποια φανερά ανάποδα διαιτητικά σφυρίγματα –ο Τουντσερί έχει χτυπήσει καθαρά τη μπάλα εκτός- αλλά το μόνο που μπορεί να πετύχει ο Ολυμπιακός αν σταθεί περισσότερο από μία μέρα στο πως, το γιατί και το αν, είναι να χάσει τελείως το τρένο. Ψυχραιμία χρειάζεται και καθαρό μυαλό μέσα και έξω από την ομάδα. Στον πέμπτο προημιτελικό το ΣΕΦ θα πρέπει να είναι γεμάτο από άκρη σε άκρη για να «σπρώξει» τον πρωταθλητή Ευρώπης στην πρόκριση που βάσει συνολικής εικόνας δικαιούται. Τα διδάγματα από τα δύο παιχνίδια στην Κωνσταντινούπολη πολλά και χρήσιμα. Πρέπει να γίνουν ένα με το μυαλό και το κορμί των παικτών, ούτως ώστε το «κρίμα», να μετατραπεί σε «ζήτω» όταν η κόρνα της γραμματείας βάλει τέλος σε αυτή τη ψυχοφθόρα σειρά…
Υ.Γ. Οι παίκτες της Εφές έσπρωχναν στα όρια του βίαιου σε κάθε φάση για να πάρουν ριμπάουντ και ο Ολυμπιακός δεν αντέδρασε ποτέ. Ελπίζω το αντίθετο να γίνει στο ΣΕΦ, με την διαφορά ότι και οι διαιτητές θα ανεχθούν αυτό το παιχνίδι… Ειδάλλως θα μιλάμε πλέον για πρόθεση-κατεύθυνση.
Follow @ZervasNikolaos
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
