«Τεχνίτης» νικών

Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα αγώνων σαν και αυτού με την σχεδόν αποκλεισμένη Μάλαγα στο ΣΕΦ, αποτελεί από μόνη της την μεγαλύτερη «παγίδα» για τα φαβορί. Λίγες ώρες νωρίτερα, η Φενέρμπαχτσε νικούσε την ΤΣΣΚΑ στη Μόσχα και η Λαμποράλ Κούτσα την Αναντολού Εφές στην Τουρκία. Το νωθρό ξεκίνημα του Ολυμπιακού κόντρα στην «διαβασμένη» ομάδα του Πλάθα, έδινε «σημάδια» ότι η εβδομάδα στον 6ο όμιλο θα κυλήσει με τέσσερα «διπλά». Όμως ο Σφαιρόπουλος και οι παίκτες του είχαν άλλη άποψη.

Αφού άφησαν στα αποδυτήρια το μονοδιάστατο παιχνίδι με τα πολλά άστοχα τρίποντα του πρώτου ημιχρόνου, ορμώμενοι και από το ότι δεν… πλήρωσαν με μεγαλύτερη διαφορά την κακή εμφάνιση, έφτασαν σε μία ακόμα νίκη «χρυσάφι» για τον στόχο του πλεονεκτήματος της έδρας στα πλέι οφ. Οι κατά μέτωπο διεισδύσεις έγιναν περισσότερες, έδωσαν σκορ και δημιούργησαν ρήγματα στο «ζωγραφιστό» των Ανδαλουσιάνων και το νερό άρχισε να μπαίνει στο αυλάκι. Ο Σπανούλης, πήρε τη σκυτάλη από τον Πρίντεζη που παρά την σωματική ταλαιπωρία έπαιζε με ορμή έφηβου, οι Λοτζέσκι και Σλούκας έβαλαν «καυτά» μακρινά σουτ και ο κόσμος γιόρτασε με τον καλύτερο τρόπο τα 500 παιχνίδια της ομάδας στην Ευρωλίγκα.

Θαρρείς και η θρυλική αύρα των συγκινημένων για την βράβευση παλαιμάχων στο ημίχρονο, άλλαξε τον ρου της ιστορίας (τη δική του τίμησε με τον καλύτερο τρόπο ο Ολυμπιακός) του συγκεκριμένου αγώνα, που με βάση την εμφάνιση του πρώτου μέρους, θα μπορούσε να είχε κάλλιστα άλλη εξέλιξη. Ο Ολυμπιακός όμως έπαιξε παθιασμένη –κατά διαστήματα στο συγκεκριμένο ματς- άμυνα, είχε και πάλι δημιουργία κυρίως από τον αρχηγό του (οι τρεις πρώτοι πασέρ στην ιστορία είναι πλέον Έλληνες). Ήλεγξε τα αμυντικά ριμπάουντ. Κόντρα σε μία ομάδα που έχει έφεση στα «σκουπίδια» και είχε άρτια καθοδήγηση από τον Γιάννη Σφαιρόπουλο, που βάζει ολοένα και περισσότερο την υπογραφή του στην εξαιρετική μέχρι τώρα «ερυθρόλευκη» πορεία.

Κυρίως όμως, ακόμα πιο μεγάλο ίσως κέρδος και από την ίδια τη νίκη που έφερε την ομάδα του Πειραιά στην πρώτη θέση του ομίλου, είναι το ότι ο Ολυμπιακό έχει μάθει να λύνει με τέχνη τους «γρίφους» και να παίρνει τις νίκες, ακόμα και όταν δεν παίζει σύμφωνα με τις δυνατότητές του ή αν θέλετε βάσει το βασικού του πλάνου. Έχει πάντα και άλλες διαδρομές για να ακολουθήσει και δεν πίνει… θάλασσα στις δυσκολίες. Δείγμα δουλειάς, πίστης στον προπονητή, ψυχραιμίας και εμπειρίας, που πλέον είναι μπόλικη στο μεγαλύτερο μέρος του ρόστερ.

Ο δρόμος για το πλεονέκτημα είναι ακόμα μακρύς και δύσβατος, όμως με τον Σπανούλη να διανύει την καλύτερη και πιο σταθερή σεζόν της καριέρας του σε ατομικό επίπεδο και τους υπόλοιπους να τον ακολουθούν, έχοντας σημαντικούς ρόλους, το μέλλον προδιαγράφεται λαμπρό…

Υ.Γ. Ο Μπρεντ Πέτγουεϊ έχει αμφισβητηθεί έντονα και πολλές φορές άδικα από τον κόσμο, αφού παίζει, αν όχι παραπάνω, ισάξια με την αξία του στο μπασκετικό χρηματιστήριο. Εκτός του ότι έχει βελτιωθεί στο έπακρο αγωνιστικά φέτος, έχει θυσιάσει πολλάκις την σωματική του ακεραιότητα για μία μπάλα, ένα κλέψιμο και ένα κόψιμο. Αν μη τι άλλο αυτό λέει πολλά και δικαίως το κοινό το αναγνώρισε φωνάζοντας ρυθμικά το όνομά του.

Follow @ZervasNikolaos