Τα «κουρέλια» τραγουδάνε ακόμα

Μετά τις παλινωδίες των προέδρων των ομάδων και του ΕΣΑΚΕ με την αναβολή του πρωταθλήματος, ήρθε η 1η αγωνιστική να μας ανεβάσει την πεσμένη στο…πάτωμα διάθεση. Η πρεμιέρα της Α1 των εκατοντάδων προβλημάτων, του…δικομματισμού και του μειωμένου αγωνιστικού ενδιαφέροντος, έδειξε πως μπορεί και να υπάρχει ελπίδα. Είχε πέντε ματς που κρίθηκαν στο καλάθι και κάτι παραπάνω από αξιοπρεπείς εμφανίσεις ΠΑΟΚ και Άρη κόντρα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό αντίστοιχα.

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Μπάσκετ υψηλού επιπέδου μπορεί να μην παίχτηκε και στα επτά παιχνίδια, όμως αν μη τι άλλο το αμφίρροπο της εξέλιξής τους, οι πολλοί νεαροί και μη, έλληνες που διακρίθηκαν και οι πολλοί περισσότεροι του αναμενομένου φίλαθλοι στις εξέδρες, απέδειξαν πως τα «κουρέλια» τραγουδάνε ακόμα. Ή πιο σωστά, ότι το μπάσκετ, όσα χτυπήματα και αν δεχθεί από τους ίδιους του τους συντελεστές, έχει το υπόβαθρο, θα εξακολουθήσει να «μετράει» και να μένει ψηλά. Στην εποχή των σχεδόν ανύπαρκτων μπάτζετ και των χαμηλών προσδοκιών, ο μόνος τρόπος για να «ζεσταθεί» ξανά ο έλληνας φίλαθλος, είναι να δει παιχνίδια που…κόβουν την ανάσα και κρίνονται στο τελευταίο σουτ.

Τέτοια έγιναν στη Ρόδο, όπου ο Κολοσσός με το Ρέθυμνο προσέφεραν πενήντα λεπτά απόλυτου παιχνιδιού και διακυμάνσεων και στην Καβάλα, όπου ο Ηλυσιακός με πρωταγωνιστές δύο Έλληνες και τον προπονητή του στην εξέδρα για την τήρηση των τύπων (η άδεια άσκησης επαγγέλματος μας μάρανε) έκανε τη μίνι-έκπληξη. Το ίδιο και στη Δράμα, όπου ο φιλόδοξος Πανιώνιος κόπιασε στο μέγιστο βαθμό για να κάμψει την αντίσταση του ΚΑΟΔ. Ματσάρα έγινε και στο Περιστέρι, όπου οι «πρίγκιπες» των χιλίων προβλημάτων και των εννέα ελλήνων στο ρόστερ νίκησαν τον νεοφώτιστο αλλά σκληροτράχηλο Πανελευσινιακό. Με ντέρμπι ολοκληρώθηκε η αγωνιστική και στη Γλυφάδα, στο ματς του Ικάρου με τον Απόλλωνα Πατρών.

«Κερασάκι στην τούρτα», η φιλότιμη-επαναστατική προσπάθεια του Άρη του ενός μόλις αλλοδαπού κόντρα στον Παναθηναϊκό, αλλά και η σθεναρή αντίσταση που προέβαλε ο ΠΑΟΚ στον Ολυμπιακό για περίπου τριάντα λεπτά στο ΣΕΦ. Κάποιοι θα πουν πως οι αμφίρροπες αναμετρήσεις είναι απόρροια και του πεσμένου επιπέδου του πρωταθλήματος. Ας είναι θα πω εγώ. Όσοι θέλουν να βλέπουν και πίσω από τα λαμπερά φώτα, έχουν περάσει υπέροχα μπασκετικά βράδια με απολαυστικά ματς μικρότερων κατηγοριών.

Οι μεγάλοι σε όνομα και…τραπεζικούς λογαριασμούς παίκτες δεν είναι πανάκεια, ούτε σου εξασφαλίζουν επιτυχία και θέαμα. Αντιθέτως, πολλές φορές εμποδίζουν την ανάπτυξη του αθλήματος και τις ευκαιρίες που αξίζουν τα εγχώρια ταλέντα. Στην Ελλάδα που η ανάπτυξη είναι βασικό ζητούμενο σε σπουδαιότερους τομείς της ζωής, το μπάσκετ έχει την πραγματική ευκαιρία να την κάνει πράξη. Αρκεί να στηριχτεί πραγματικά και να δουλέψει μεθοδικά για το μέλλον.

Υ.Γ. Όπως λέει και ένας στίχος, «και ας ψάχνεις σε πολυώροφα, στα υπόγεια, είναι η θέα…»

Follow @ZervasNikolaos