Στοίχημα ασφάλειας και εργατικότητας

Είκοσι ημέρες μετά το τέλος της συνεργασίας με τον Γιώργο Μπαρτζώκα και αφού μεσολάβησαν, εκτενές ψάξιμο της αγοράς και αβεβαιότητα, ο Ολυμπιακός ανακοίνωσε την πρόσληψη του Γιάννη Σφαιρόπουλου στη τεχνική του ηγεσία. Οι αδελφοί Αγγελόπουλοι, έδωσαν τελικά το χρίσμα σε έναν άνθρωπο που γνωρίζει πολύ καλά την ομάδα από το προηγούμενο πολυετές πέρασμά του ως δεύτερος προπονητής, κρίνοντας πως πλέον έχει ωριμάσει και έχει τα φόντα να οδηγήσει το «καράβι» από το πόστο του πρώτου.

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Με δεδομένο πως οι οικονομικές συνθήκες έχουν αλλάξει και καμία ελληνική ομάδα δε μπορεί να προσεγγίσει προπονητές που ζητούν τον ουρανό με τ’ άστρα, η περίπτωση του Έλληνα προπονητή ήταν λογική υποψηφιότητα. Στα 47 του χρόνια και έχοντας δείξει έργο σε Κολοσσό και Πανιώνιο, ο Σφαιρόπουλος άξιζε –τηρουμένων των προαναφερθέντων αναλογιών- την ευκαιρία. Όπως την άξιζε και ο Σούλης Μαρκόπουλος, που αν είχε βρει άκρη με τον ΠΑΟΚ, θα φορούσε τώρα «ερυθρόλευκη» φόρμα και ο νυν, πλέον, τεχνικός του Ολυμπιακού, «ασπρόμαυρη». Από τις αρχές της εβδομάδας, οι πληροφορίες για τις διαπραγματεύσεις με τον Σφαιρόπουλο ήταν συνεχόμενες στα δημοσιογραφικά γραφεία. Η συμφωνία άργησε μερικές μέρες, διότι είναι ξεκάθαρο πως ήθελε να αναλάβει εξ’ ολοκλήρου τα ηνία και όχι πίσω από τον Μίλαν Τόμιτς.

Από μόνο του το γεγονός, δείχνει πόσο πιστεύει στον εαυτό του και τις δυνατότητές που έχει να πετύχει στον Ολυμπιακό. Έχει όλες τις προϋποθέσεις, όχι μόνο γιατί ξέρει την ελληνική πραγματικότητα και το που βρίσκεται, αλλά γιατί είναι έμπειρος και από το υψηλό επίπεδο (ως δεύτερος στην ΤΣΣΚΑ), έχει αδιαμφισβήτητες γνώσεις και είναι πολύ εργατικός. Οι «ερυθρόλευκοι», έχουν πλέον στον πάγκο έναν άνθρωπο που θέλει όλα να γίνονται στην εντέλεια. Δουλεύει πολύ ατομικά με τους παίκτες (θετικό για τους νέους) και κυρίως, αρέσκεται στο να παίρνει την ευθύνη για τα θετικά και τα αρνητικά που παρουσιάζουν οι ομάδες του. Είναι στη νοοτροπία του να περνούν όλα από το χέρι του, αν και είναι δεδομένο πως σε ένα σύλλογο με τόσες απαιτήσεις, θα χρειαστεί (και θα την έχει) αρκετή βοήθεια από τον Μίλαν Τόμιτς.

Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, είναι μια φυσιολογική επιλογή κανονικού προπονητή, που σίγουρα στο ευρύ κοινό δεν κάνει ιδιαίτερο «γκελ», όμως έχει όλα τα φόντα να κερδίσει και τους δύσπιστους. Για να αυξηθούν αισθητά οι πιθανότητες του, χρειάζεται στήριξη από την διοίκηση, τους παίκτες αλλά κα τον κόσμο. Το ρίσκο που παίρνει ο Ολυμπιακός είναι δεδομένο, αλλά το ίδιο θα συνέβαινε με οποιονδήποτε προπονητή, από τη στιγμή που το υπάρχων ρόστερ δεν θα ήταν επιλογή του. Άρα και ο ίδιος παίρνει στη παρούσα φάση ρίσκο, όσο και αν δύσκολα μπορεί κανείς να γυρίσει τη πλάτη σε αυτή την ευκαιρία καριέρας. Η στήριξη από τη διοίκηση (το έχει κάνει υπερθετικά με όλους τους προπονητές που είχε), ισοδυναμεί με διορθωτική αλλαγή που πιστεύω πως θα γίνει στο ρόστερ. Ακόμα και το υπάρχων πάντως, όταν θα είναι πλήρες, μπορεί να αποδώσει πολύ καλύτερα.

Η απόφαση πάρθηκε, ο Γιάννης Σφαιρόπουλος φέρνει ξανά την ηρεμία και λύνει το μυστήριο του πάγκου, που όσο δεν ξεκαθάριζε, κλιμάκωνε την αβεβαιότητα. Πλέον είναι ώρα για σκληρή δουλειά και αλλαγή αγωνιστικών δεδομένων. Για το αν η κίνηση των αδελφών Αγγελόπουλων ήταν σοφή, θα φανεί στο… χειροκρότημα.

Υ.Γ. Ένα ακόμα χαρακτηριστικό του Σφαιρόπουλου είναι πως είναι φανατικός με την πειθαρχία. Χρειάζεται και αυτή στην παρούσα φάση.

Follow @ZervasNikolaos