Στο Παρίσι θα είναι ωραία, αν…

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός και Μαρούσι, έμαθαν τους αντιπάλους τους στο Top-16, στο οποίο αρχίζουν ουσιαστικά τα σπουδαία για την Ευρωλίγκα. Μετά την κλήρωση-ορισμό, τα χαμόγελα αισιοδοξίας έκαναν την εμφάνισή τους στα πρόσωπα «πράσινων» και «ερυθρόλευκων», ενώ για την ομάδα των βορείων προαστίων οποιαδήποτε κλήρωση θα αποτελούσε απλά το εφαλτήριο για νέα ταξίδια συλλογής εμπειριών. Αν και τα πάντα κρίνονται στο παρκέ και όχι στις …κληρωτίδες, κάποια πρώτα σχόλια για τους ομίλους μπορεί να γίνουν…

Για τον Παναθηναϊκό, το γεγονός ότι αποφεύχθηκε η συνύπαρξη με Μακάμπι και Εφές Πίλσεν και από το τρίτο και τέταρτο γκρουπ δυναμικότητας θα αντιμετωπίσει Παρτιζάν και Μαρούσι αντίστοιχα, μόνο ευχάριστο ήταν. Ο «δρόμος» για τα προημιτελικά είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, αρκεί οι «πράσινοι» να παρουσιαστούν σοβαροί και πειθαρχημένοι. Ο Πρωταθλητής Ευρώπης δεν θα είχε πρόβλημα να προκριθεί ακόμα και αν αντιμετώπιζε Ισραηλινούς και Τούρκους, αλλά ο βαθμός δυσκολίας θα ήταν μεγαλύτερος. Παρτιζάν και Μαρούσι έχουν ταλέντο, αλλά δεν μπορούν να απειλήσουν τους «πράσινους», αφού τηρουμένων των αναλογιών, έχουν πετύχει ήδη, με την πρόκρισή τους στις δεκάξι καλύτερες ομάδες της Ευρώπης. Τα «φώτα» πέφτουν πλέον στην διεκδίκηση της πρώτης θέσης του ομίλου, όπου ο Παναθηναϊκός καλείται να υπερκεράσει την Μπαρτσελόνα, που τελείωσε την πρώτη φάση αήττητη σε δέκα αγώνες.

Όλα, λογικά, θα κριθούν στις μεταξύ τους αναμετρήσεις, όμως δεν αποκλείεται ρόλο «ρυθμιστή» να παίξει η δύσκολη έδρα του Βελιγραδίου, χωρίς να πρέπει να υποτιμά κανείς το Μαρούσι. Απλά στον ελληνικό «εμφύλιο» ο Παναθηναϊκός, εκτός από τη δεδομένη ανωτερότητά του, έχει και το πλεονέκτημα της κοινής έδρας με την ομάδα των βορείων προαστίων. Η Μπαρτσελόνα είναι σύνολο ρυθμού και οι «πράσινοι» είναι μετρ στο να «κόβουν» το εν λόγω στοιχείο από τον αντίπαλο, ενώ αίσθησή μου είναι ότι οι Καταλανοί, δύσκολα θα συνεχίσουν στα ίδια φρενήρη επίπεδα νικών. Αν θελήσουμε να δούμε λίγο πιο… μακριά τις διασταυρώσεις στα προημιτελικά, με πλεονέκτημα έδρας η ελληνική ομάδα είναι φαβορί ανεξάρτητα ποια εκ των Ρεάλ, Σιένα ή Μακάμπι αντιμετωπίσει, ενώ με μειονέκτημα τα πράγματα θα είναι σαφώς δυσκολότερα, αλλά όχι ακατόρθωτα.

Ο Ολυμπιακός είχε το λιγότερο άγχος από τους τρεις εκπροσώπους μας στην κλήρωση της Βαρκελώνης, αφού οι περιορισμοί της διοργανώτριας αρχής, τον έφεραν, όπως αναμενόταν, κόντρα στις Κάχα Λαμποράλ, Χίμκι και Τσιμπόνα. Το άκουσμα της πρώτης «ξυπνά» ευχάριστες αναμνήσεις στους Πειραιώτες, αφού πέρυσι η πρώτη θέση στο Top-16 κατακτήθηκε στη Βιτόρια επί της Τάου (πλέον Κάχα) η οποία πέρυσι ήταν πιο ισχυρή και θεωρητικά ο Ολυμπιακός λιγότερο δυνατός απ’ ότι φέτος. «Κλειδί» για την πρώτη θέση που είναι και ο αποκλειστικός στόχος, είναι το ματς της πρεμιέρας στην Ισπανία όπου η νίκη θα ισοδυναμεί με θρίαμβο και ενδεχόμενη ήττα με μικρή διαφορά θα είναι το λιγότερο κακό.

Από εκεί και έπειτα, η διαφορά δυναμικότητας με Ρώσους και Κροάτες είναι δεδομένη και το μόνο που θα πρέπει να προσεχθεί από την ομάδα του Γιαννάκη είναι η εκτός έδρας αστάθεια. Στην Μόσχα και στο Ζάγκρεμπ για να κατακτηθεί το «διπλό» θα πρέπει να παίξεις μπάσκετ και όχι να πας για τουρισμό. Το καλό για τον Ολυμπιακό είναι ότι «σταυρώνει» με το γκρουπ των θεωρητικά πιο αδύναμων αγωνιστικά, ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Μάλαγα, Ζαλγκίρις και Πρόκομ. Εκτός του σεβασμού, με ότι αυτό συνεπάγεται, που εμπνέει η πρώτη, καμία από τις άλλες που ενδέχεται να συναντήσουν οι «ερυθρόλευκοι» δεν τρομάζει, ιδιαίτερα αν έχει εξασφαλιστεί το πολυπόθητο πλεονέκτημα έδρας.

Όσο για το Μαρούσι, η ατάκα του Γιώργου Μπαρτζώκα στον NovaΣπορ Fm «προτιμούσαμε Ρεάλ και Σιένα που είναι πιο δύσκολες και άγνωστες σε μας αντί για τον Παναθηναϊκό με τον οποίο έχουμε παίξει πολλές φορές», φανερώνει πολλά για την νοοτροπία που υπάρχει στην ομάδα και το πώς αυτή αντιμετωπίζει την διοργάνωση. Με τόσα προβλήματα, οικονομικά και αγωνιστικά, η πρόκριση στο Top-16, μοιάζει με κατάκτηση τίτλου. Σκοπός πλέον είναι η αποκόμιση εμπειριών για τις νέες ευρωπαϊκές περιπέτειες που σίγουρα θα έχει στο μέλλον το Μαρούσι και, γιατί όχι, να μην περάσει απαρατήρητο, τώρα που αρχίζουν τα πολύ δύσκολα. Η Μπαρτσελόνα δύσκολα αντιμετωπίζετε, ο Παναθηναϊκός έχει το πάνω χέρι και στα δυο ματς, μία νίκη κόντρα στην Παρτιζάν στην Ελλάδα είναι εφικτή όμως για τα θαυματουργά παιδιά των βορείων προαστίων.

Από τις 27 Ιανουαρίου που αρχίζει η δεύτερη φάση, θα φανούν όλα. Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός βάσει ρόστερ και αξίας, μπορούν να τα καταφέρουν ακόμα και αν η κλήρωση δεν τους είχε ευνοήσει. Την τύχη σου την φτιάχνεις από μόνος σου με την απόδοσή σου, αλλά αν θέλουμε να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, ο «δρόμος» για το Παρίσι και την δεύτερη συνεχόμενη συμμετοχή-συνύπαρξη «αιωνίων» σε Final Four στη νεότερη ιστορία της Ευρωλίγκας είναι ανοικτός. Αρκεί οι δυο ομάδες να εκπληρώσουν τις προσδοκίες…

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikosze2001@yahoo.com