Ριμπάουντ, s’ il vous plait?

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Όσο και αν ακούγεται τετριμμένο, η Εθνική έχει από χθες το βράδυ το μυαλό της στον προημιτελικό-πρόκληση με την Γαλλία. Οπότε, το ματς με την Γεωργία μόνο ως αγγαρεία θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί. Η εύλογη συντήρηση κορμιού και πνεύματος που έγινε ενόψει της μάχης της Πέμπτης, αλλά και η χαμηλή δυναμικότητα του αντιπάλου, δεν μας αφήνει να βγάλουμε πολλά συμπεράσματα από το παιχνίδι, που προσφέρθηκε μόνο ως μία δυνατή προπόνηση και τίποτα παραπάνω. Η ψυχολογία επανήλθε σε καλά επίπεδα, αφού το αποτέλεσμα ήταν νικηφόρο, ενώ το μόνο που μπορεί να κρατήσει ο Ηλίας Ζούρος ως θετικό στο μπλοκάκι του, είναι η αγωνιστική άνοδος του Μπουρούση και η «σύνδεση» του χρησιμότατου Βασιλειάδη με το καλάθι.

Από εκεί και έπειτα και αν πάρουμε ως δεδομένο ότι το σαραντάλεπτο με την Γεωργία αποτέλεσε μία προπόνηση, μάλλον θα ήταν από αυτές όπου ο προπονητής… γρατζούνισε αρκετά τις φωνητικές του χορδές. Τα δεκαέξι επιθετικά ριμπάουντ που κατάφεραν να μαζέψουν ο Σερμαντίνι και η παρέα του, διατήρησαν στον «αφρό» την αχίλλειο πτέρνα της Εθνικής, που έχασε κάθε πιθανότητα διεκδίκησης της νίκης απέναντι στην Ρωσία, λόγω του ίδιου ψεγαδιού. Τα χαμένα «σκουπίδια», δεν είναι αποκλειστικά απόρροια έλλειψης ύψους, αλλά κυρίως διάθεσης και σωστής τοποθέτησης των παικτών στα μπλοκ άουτ και τις περιστροφές της άμυνας. Είναι από τις βασικές ασκήσεις που κάνουν σε οκτάχρονα παιδιά που ξεκινούν το μπάσκετ οι προπονητές και είναι απίθανο να μην έχει δουλευτεί στην προετοιμασία.

Δημιουργούνται λοιπόν επί πρόσθετα ερωτήματα και αμφιβολίες για το αν και κατά πόσο μπορούμε να καταβάλουμε την αντίσταση των Γάλλων την Πέμπτη. Και αυτό, διότι διαθέτουν την πιο αθλητική ίσως ομάδα του τουρνουά, με παίκτες που εκτός του ότι ξέρουν να χρησιμοποιούν σωστά την εκπληκτική σωματοδομή και τις αλτικές τους ικανότητες, έχουν φοβερή διάθεση και σπιρτάδα στο να διεκδικούν κάθε σουτ που πάει στο σίδερο. Ας μην γελιόμαστε και το μυαλό ας μην ονειροβατεί λόγω των πρόσφατων θριάμβων που έχουμε καταγράψει κόντρα στους «τρικόλορ». Την Πέμπτη θα είναι διαφορετικά, αφού η συγκεκριμένη ομάδα, έχει εμφανιστεί σοβαρότερη και ωριμότερη από ποτέ. Θα χρειαστεί να παίξουμε τριάντα και ίσως περισσότερα λεπτά καλού μπάσκετ για να μείνουμε στην διεκδίκηση της πρόκρισης.

Το ότι έχουμε δυνατότητα να είμαστε στα ημιτελικά είναι εκ των ων ουκ άνευ. Όπως και το ότι κανείς δεν πρέπει να κατηγορήσει την ομάδα αν αποκλειστεί. Αν αυτό γίνει, θα πρέπει να μείνουμε με την ικανοποίηση ότι τα δώσαμε όλα, επιβεβαιώνοντας το βασικό στοιχείο πάνω στο οποίο χτίστηκε το καλοκαίρι η Εθνική. Όμως, όσο καλή άμυνα και αν παίξουμε, όσο εύστοχοι και αν είμαστε και όσο και αν περιορίσουμε τους αστέρες της Γαλλίας, φρονώ πως θα μείνουμε με τη γλύκα, αν δεν πάρουμε τα ριμπάουντ. Όλοι θα πρέπει να δώσουν το κάτι παραπάνω και να υπερβάλουν εαυτό για μία από τις, ενδεχομένως, πιο ιστορικές νίκες που θα έχουμε πετύχει. Δεν χρειάζεται φόβος, αλλά διάθεση, πίστη, καθαρό μυαλό και αυταπάρνηση. Άλλωστε αυτοί έχουν το άγχος του φαβορί και αυτοί μας διάλεξαν. Ας τους δείξουμε ότι έκαναν λάθος…

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikosze2001@yahoo.com