Ο ΠΣΑΚ έχει δίκιο, αλλά τον ακούει κανείς;

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Η…γκλαμουράτη κλήρωση του πρωταθλήματος τη Δευτέρα και τα καθιερωμένα ευχολόγια που ακούστηκαν, δεν κρύβουν τα προβλήματα του ελληνικού μπάσκετ. Αυτά είναι υπαρκτά και μεγάλα. Αντικατοπτρίζονται εν πολλοίς στα αιτήματα του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αμοιβωμένων Καλαθοσφαιριστών, που απειλεί με απεργία από το προσεχές πρωτάθλημα. Μετά λύπης μου, λόγω συμπάθειας στον Γιάννη Ιωαννίδη, σε μεγάλο βαθμό την αλήθεια λέει και η επιστολή των αθλητών προς τον υφυπουργό και όχι τον αθλητή ή προπονητή Ιωαννίδη.

Πλήρης απογοήτευση από την στάση ενός αυθεντικού ανθρώπου του μπάσκετ. Διαβάζοντας την επιστολή, αντιλαμβάνεται κανείς την πίκρα που νιώθουν οι Έλληνες παίκτες. Είναι τόση, όση χρειάζεται για να γράψουν και μερικές υπερβολές, αφού δεν ευθύνεται για όλα τα προβλήματά τους ο «ξανθός». Όμως η έκκληση που του απευθύνουν για βοήθεια είναι ειλικρινής και πρέπει να εισακουστεί. Αν και αμφιβάλω….Για μια «κολόνια» που κρατάει χρόνια, αφού οι εκπρόσωποι των αθλητών, υποσχέσεις ακούν, πράξεις δεν βλέπουν. Αν τα αιτήματά τους κρίνονται υπερβολικά και ανέφικτα, τουλάχιστον ας μην τους κοροϊδεύουν. Είναι λογικό, η μη δράση στη συγκεκριμένη περίπτωση, να φέρει αντίδραση.

Τι ζητούν οι αθλητές, κυρίως για τους «κατώτερους» οικονομικά συναδέλφους τους; Δημιουργία ταμείου αξιοπιστίας, με τη συμμετοχή των 14 ομάδων και του ΠΣΑΚ με 100.000 ευρώ έκαστος, δημιουργώντας, έτσι, ένα ταμείο 1.500.000 ευρώ για την αποπληρωμή των χρεών προς τους αθλητές στο τέλος της σεζόν. Οι ομάδες, που οι παίκτες τους έκαναν χρήση του ταμείου, αν δεν καλύψουν τα χρήματα που δόθηκαν, να αποβάλλονται από κάθε διοργάνωση. Δικαίωμα μεταγραφής Έλληνα αθλητή μεσούσης της περιόδου και σε ελληνική ομάδα, μετά από λύση συμβολαίου ή χρέη των ομάδων, έστω και ενός μήνα. Απαγόρευση μεταγραφών, αν υπάρχουν οφειλές. Πλήρης εγγύηση του μίνιμουμ του προϋπολογισμού των ομάδων που επιθυμούν να αγωνιστούν στην Α1, ποσού 500.000 ευρώ.

Σαν προτάσεις διαφωνεί κανείς ότι είναι απόλυτα λογικές και σωστές; Γιατί λοιπόν δεν υλοποιούνται; Ποια συμφέροντα κρύβονται πίσω από κάποιους περαστικούς…παραγοντίσκους που καρπώνονται τις επιχορηγήσεις και τάζουν λεφτά σε παίκτες, οι οποίοι αφού υπογράψουν πλουσιοπάροχα συμβόλαια, στο τέλος δεν έχουν καλά-καλά να πληρώσουν το ρεύμα του -δήθεν- καλυμμένου οικονομικά από την ΚΑΕ, διαμερίσματός τους; Γιατί να μην υπάρχει ασφάλιση και δυνατότητα περίθαλψης στους αθλητές των μικρότερων κατηγοριών, οι οποίοι σε περίπτωση τραυματισμού πληρώνουν -τις περισσότερες φορές- από την τσέπη τους τα νοσήλια;

Η Πολιτεία και οι ομοσπονδίες παίζουν τα τελευταία χρόνια…τένις στην πλάτη των αθλητών, μετατοπίζοντας η μία την ευθύνη στην άλλη. Γνωστή τακτική σε όλους τους εργασιακούς τομείς, αλλά για πιο ελληνικό μπάσκετ θα μπορούμε να μιλάμε όταν για δυο-τρία απλά πραγματάκια παίζουμε για χρόνια την «κολοκυθιά». Όσο και αν κανείς δεν θέλει να δει απεργιακές κινητοποιήσεις των παικτών, θα έχει επιχειρήματα για να τους κατηγορήσει; Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, τα αιτήματα δεν αφορούν τους ακριβοπληρωμένους αθλητές των μεγάλων ομάδων. Ελληνικό μπάσκετ δεν είναι μόνο αυτοί. Προς τιμήν τους όμως -γιατί αυτοί φαίνονται ως …αντάρτες-, προτάσσουν τα στήθη τους σε αυτή την αδικία και αδιάφορη στάση του Κράτους, για να διασφαλίσουν τα συμφέροντα άλλων συναδέλφων.

Ακόμα και το αίτημα για επαναφορά στο παλαιό καθεστώς των ξένων, έχει βάση, αλλά χρειάζεται μακροσκελή και πιο διπλωματική συζήτηση με τα σωματεία, γιατί δεν είναι κάτι που αφορά την Πολιτεία, όταν έχουμε να κάνουμε με κερδοφόρους οργανισμούς. Παράλληλα, οκτώ γηγενείς αθλητές στη δωδεκάδα, οι οποίοι να έχουν αγωνιστεί σε εφηβικά πρωταθλήματα της χώρας μοιάζει ιδανικό, αλλά ανέφικτο και ρομαντικό. Μακάρι να φτάσουμε κάποια στιγμή στο σημείο να «παράγουμε» τόσο πολύ καλούς παίκτες που θα μπορούν να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις, των εγχώριων και, κυρίως, των ευρωπαϊκών διοργανώσεων και ας είναι και οι δώδεκα -που λέει ο λόγος- Έλληνες.

Η ανακοίνωση που εξέδωσε η Γ.Γ.Α για το θέμα, έχει αρκετές ασάφειες. Μπορεί να μας είπε ότι το κονδύλι για ένα από τα αιτήματα των αθλητών, αυτό της ασφάλισης, έχει δοθεί προς έγκριση στο υπουργείο οικονομικών, δεν μας εξηγεί όμως γιατί καθυστέρησε τόσο και παράλληλα δεν ξεκαθαρίζει τις θέσεις της επί των υπόλοιπων ζητημάτων που έχουν θέσει οι αθλητές και έχουν πάρει δεσμεύσεις για την υλοποιήσή τους. Αναρωτιέμαι, σε μια ενδεχόμενη αλλαγή Κυβέρνησης, θα υπάρξει ευτυχές τέλος, ή το θέμα θα «παγώσει» εκ νέου; Τα προβλήματα πρέπει να λυθούν όσο το δυνατό πιο άμεσα. Η ιστορία «τράβηξε» πολύ και από τη στιγμή που όλες οι πλευρές -στα λόγια τουλάχιστον- συμφωνούν, θα πρέπει να γίνει κάτι τελεσίδικο. Ο ΠΣΑΚ έχει δίκιο να «φωνάζει». Το θέμα είναι ποιος τον ακούει…Εκλογές έχουμε την Κυριακή, άλλωστε…

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikosze2001@yahoo.com