Ο νέος Ολυμπιακός, είναι...ελκυστικός

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Το παιχνίδι με την Ορλεάν για τον Ολυμπιακό δεν προσφέρεται για σοβαρά συμπεράσματα. Όπως κάθε πρεμιέρα άλλωστε. Μόνο οι εντυπώσεις είναι αυτές που μένουν και αξίζει να συζητηθούν μόνο για λίγα λεπτά. Το πρώτο δείγμα λοιπόν ήταν εντυπωσιακό και γέμισε υποσχέσεις. Τουλάχιστον στο επιθετικό κομμάτι, γιατί στην άμυνα με τους άπειρους Γάλλους εμφανίστηκαν κάποια προβληματάκια και η δουλειά που θα πρέπει να γίνει είναι αρκετή, αφού νωρίς-νωρίς στη σεζόν υπάρχουν ματς-παγίδες.

Το πρώτο είναι στο «Αλεξάνδρειο» για το πρωτάθλημα και το δεύτερο με την Μάλαγα στην Ισπανία για την Ευρωλίγκα. Τα μάτια των έξι χιλιάδων φίλων του Ολυμπιακού, σαφώς και ήταν στραμμένα στους νέους. Την παράσταση έκλεψε ο Κλέιζα. Και λογικά. Ο παίκτης που θα κάνει την διαφορά φέτος για τους Πειραιώτες, έδειξε ότι θα δίνει τις περισσότερες λύσεις στο σκοράρισμα. Ο Ουέιφερ ήταν θετικός, ενώ ο Μπέβερλι ανέλπιστα ώριμος για την ηλικία και τις εικόνες που έχει σε υψηλό επίπεδο. Ο Γλυνιαδάκης για αυτά που αποκτήθηκε, να παίζει σκληρή άμυνα και να βάζει πλάτη τους αντιπάλους ξεκουράζοντας Σχορτσιανίτη, Μπουρούση και Βούισιτς, είναι λίρα εκατό. Οπότε τι απομένει; Να ανεβάσει ρυθμούς απόδοσης ο περυσινός κορμός που ορθότατα έμεινε αναλλοίωτος από την διοίκηση.

Μέρος του κορμού, είναι ο Τσίλντρες. Δεν περιμέναμε το ματς με την Ορλεάν για να δούμε την αξία του, αλλά η πρώτη εντύπωση είναι ότι φέτος ξέρει καλύτερα το τι πρέπει να κάνει. Είναι πιο σταθερός και πιο πεισμωμένος και αυτό μόνο θετικά μπορεί να δώσει στον Γιαννάκη. Ο Βασιλόπουλος μόνο και μόνο που είναι υγιής σκορπάει χαμόγελα, ο Μπουρούσης θα πάρει μπροστά στα κρίσιμα, ενώ ο Παπαλουκάς παίρνει πλέον τις ανάσες που χρειάζεται για να μπορέσει να αντεπεξέλθει στα δύσκολα, αφού πλην του Μπέβερλι, ο Τεόντοσιτς έδειξε απ’ το Ευρωμπάσκετ ότι φέτος δεν έχει διάθεση για πλάκες. Μην λησμονούμε και τον Σλούκα, αφού ο μικρός θα πάρει φέτος περισσότερο χρόνο συμμετοχής γιατί το αξίζει. Στα θετικά συγκαταλέγεται και ο Βούισιτς.

Από τους απόντες, Σχορτσιανίτη και Παπανικολάου θα πάρουμε «γεύση» στα επόμενα ματς, αλλά αν αναλογιστούμε την κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι προαναφερθέντες, η μάχη για μια θέση στην δωδεκάδα θα είναι σκληρή και ο προπονητής του Ολυμπιακού θα έχει έναν ευχάριστο πονοκέφαλο να αντιμετωπίσει. Όπως προανέφερα, τα συμπεράσματα κόντρα στην αδύναμη Ορλεάν, είναι άξια λόγου για λίγες ώρες. Τα λάθη που πρέπει να διορθωθούν στην κυκλοφορία της μπάλας και κυρίως στην απόκτηση ισορροπίας του πότε τρέχουμε και πότε μειώνουμε στροφές στην επίθεση είναι πιο σημαντικά και θα πρέπει να δουλευτούν καθ’ όλη την διάρκεια της σεζόν. Οι ενδείξεις όμως -φάνηκε και στα ματς των ΗΠΑ- είναι κάτι παραπάνω από θετικές. Η μπαγκέτα είναι πλέον καθαρά στο χέρι της τεχνικής ηγεσίας που θα πρέπει να βρει τον τρόπο να κάνει αυτό το πλήρες ρόστερ ακόμη πιο ανταγωνιστικό, ελκυστικό και αποτελεσματικό. Μόνο έτσι μπορείς να αλλάξεις τον ρου της ιστορίας, ιδιαίτερα όταν ο μεγάλος Παναθηναϊκός είναι τόσο δυνατός που δύσκολα θα πέσει στο καναβάτσο.

Όσο για το Μαρούσι. Κρίμα και άδικο. Είχε στα χέρια του μια μεγάλη ευκαιρία να νικήσει την ΤΣΣΚΑ και να γράψει ιστορία. Ήταν όμως πολύ άτυχο. Μα τρίποντο από τον Κριάπα σαν πλάγιο άουτ ποδοσφαίρου; Κρίμα, αλλά σε καμία περίπτωση στα βόρεια προάστια δεν θα πρέπει να βάλουν το κεφάλι κάτω. Έχουν πετύχει ήδη που βρίσκονται εκεί. Ζουν το όνειρο, ενώ στην πρεμιέρα, απέδειξαν σε αρκετούς που τους είχαν ξεγραμμένους, ότι δεν θα είναι εύκολη λεία για καμία ομάδα. Ένα μεγάλο μπράβο και ένα ευχαριστώ, διότι το Μαρούσι δικαιώνει όλους εμάς τους ρομαντικούς που πιστεύουμε ότι η σωστή και σκληρή δουλειά κάποια στιγμή ανταμείβεται.

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikosze2001@yahoo.com