«Κόβω» Μήτσο, «ράβω» Σάρας

Όποιος έλληνας φίλαθλος κατάφερε να πετάξει τα οπαδικά γυαλιά και απόλαυσε το εκπληκτικό πέμπτο ματς του Παναθηναϊκού με την Μακάμπι, δεν μπορεί στο τέλος να μην ένιωσε αίσθημα υπερηφάνειας. Πρώτα και κύρια για την πολύ μεγάλη ομάδα του ελληνικού αθλητισμού με τα έξι αστέρια στην φανέλα, που με καρδιά πρωταθλητή Ευρώπης κατάφερε να ρίξει στο καναβάτσο τους Ισραηλινούς και κατ’ επέκταση που σε καιρούς χαλεπούς, το ελληνικό μπάσκετ ζει και βασιλεύει. Αν στην αρχή της χρονιάς λέγαμε πως στην Κωνσταντινούπολη θα βιώσουμε ημέρες Τελ Αβίβ, Σαραγόσας και Βερολίνου, ίσως κάποιοι να μας περνούσαν για παράφρονες. Και με το δίκιο τους. Όμως, οι δύο Σέρβοι προπονητές που έχουμε την τύχη να εργάζονται στη χώρα μας είχαν αντίθετη άποψη και έκαναν το απίθανο, πραγματικότητα. Άλλο ένα βήμα μένει για να ζήσουμε το απόλυτο όνειρο του ελληνικού τελικού. Μακάρι…

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Για να γίνει το «δύο στα δύο», ή αλλιώς το 3-2, ο Παναθηναϊκός χρειάστηκε να ιδρώσει, να καρδιοχτυπήσει και να βάλει με τα δικά του λάθη την Μακάμπι στο παιχνίδι, όμως στο τέλος «μίλησε» η καρδιά του αρχηγού. Του μεγάλου Δημήτρη Διαμαντίδη, που παρότι δεν διανύει την καλύτερη σεζόν της καριέρας του, έχει τα κότσια να παίρνει την μπάλα όταν αυτή «καίει» και να «καθαρίζει» προκρίσεις και τρόπαια. Ο Καστοριανός γκαρντ με ολύμπια ψυχραιμία από την γραμμή της φιλανθρωπίας, έστειλε την ομάδα και τους οπαδούς της στα ουράνια και πλέον βάζει στις αποσκευές βελόνα και κλωστή για το έβδομο αστέρι. Σε ένα ματς που φαινόταν στα πρόσωπα των παικτών του Ομπράντοβιτς ότι υπήρχε άγχος και πίεση, μόνο δύο παίκτες ήταν ικανοί να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά. Την κλωστή στο κέντημα της πρόκρισης την πέρασε ο Διαμαντίδης, αλλά τη βελόνα και τις πρώτες…ραφτικές δουλειές της έκανε ο μεγάλος Σαρούνας Γιασικεβίτσιους.

Εκείνος ήταν που έδωσε την ώθηση όταν ο Παναθηναϊκός χρειαζόταν εύκολες λύσεις στην επίθεση. Με χέρι αλφάδι ο Λιθουανός δημιούργησε καλές διαφορές για τους «πράσινους», που λόγω των «νεκρών» διαστημάτων στο παιχνίδι τους, αλλά και του ταλέντου των παικτών της Μακάμπι δεν μπόρεσαν να «τελειώσουν» νωρίτερα την «μπουγάδα». Τα μεγάλα σουτ των Μπλου και Πνίνι όμως, αντιμετωπίστηκαν σωστά από τον Ομπράντοβιτς με σωστό «τάισμα» των ψηλών, όταν ο Μπλατ –χωρίς λογική- επιχειρούσε κάτι σαν απονενοημένο διάβημα, έχοντας πεντάδα χωρίς κλασικό σέντερ στο παρκέ. Σε μεγάλο βαθμό Μάριτς και Βουγιούκας δικαίωσαν την επιλογή, ενώ αν ο Αυστραλός ήταν λίγο πιο ψύχραιμος δεν θα χρειαζόταν το…θρίλερ των τελευταίων δευτερολέπτων. Για την λύση της εξίσωσης, σημαντικό ρόλο έπαιξαν και οι βοήθειες του Περπέρογλου, που σε μεγάλο βαθμό ένιωσε εξιλέωση, σε μία σεζόν που ξεκίνησε με ένα προσωπικό δράμα και εξελίσσεται σε θρίαμβο.

Μία πρόκριση που μπασκετικά κρίνεται πέρα για πέρα δίκαιη, αφού ομολογουμένως η Μακάμπι δεν πλησιάζει καν στα στάνταρ ομάδας με την έννοια του όρου για αυτό το επίπεδο και έμεινε στο κόλπο μέχρι το πέμπτο παιχνίδι λόγω της νωθρότητας του Παναθηναϊκού. Η επιτυχία είναι μεγάλη, άσχετα αν στο στρατόπεδο των πρωταθλητών κρατούν χαμηλούς τόνους. Είναι συνηθισμένοι σε τέτοιες προκρίσεις, αφού το κοντέρ γράφει έντεκα στα δεκαεννέα τελευταία χρόνια. Ίσως να τους έχει…τσαντίσει το γεγονός ότι πήγαν με τα δικά τους καμώματα να χάσουν κάτι που δικαιούνταν απόλυτα. Καλό θα τους κάνει...«Στο Final Four, θα πρέπει να έχουμε και άλλους παίκτες σε καλή κατάσταση για να τα καταφέρουμε» δήλωσε ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς, που ξέρει καλύτερα από τον καθένα ότι αυτή η ομάδα μπορεί περισσότερα. Και είναι σίγουρο ότι θα τα δείξει. Το εμπόδιο της ΤΣΣΚΑ Μόσχας φαντάζει υψηλό και για πολλούς ανυπέρβλητο, όμως μιλάμε για Παναθηναϊκό.

Ραντεβού στην πόλη εις διπλούν λοιπόν…

Υ.Γ. Αν οι εκατό-διακόσιοι ανεγκέφαλοι που χρησιμοποίησαν λέιζερ και πέταξαν αντικείμενα στους αντιπάλους, οδηγήσουν τον Ομπράντοβιτς να κάνει πράξη τη σκέψη του για αποχώρηση όπως τόνισε στη συνέντευξη Τύπου, είναι άξιοι της μοίρας τους οι υπόλοιποι, που όλα αυτά τα χρόνια κάθονται και τους κοιτάνε…

Υ.Γ.1 Ωραία η στήριξη που προσφέρει ένα πολυπληθές κοινό, κατανοητή και η ανάγκη να εξυπηρετηθούν όλοι οι φίλαθλοι που θέλουν να δώσουν το παρών σε ένα τέτοιο ματς. Όμως το να μπαίνουν εικοσιπέντε χιλιάδες άνθρωποι σε ένα γήπεδο που χωρούν δεκαοκτώ, κρύβει πολλούς κινδύνους και θα πρέπει την επόμενη φορά να αποτραπεί.

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikosze2001@yahoo.com