Η Σιένα, απαιτεί βελτίωση

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Την κορυφαία –πλην αιώνιων- ομάδα στην Ελλάδα. Ένα σύνολο ικανό για να αναδείξει τις χτυπητές αδυναμίες που παρουσιάζουν το τελευταίο διάστημα οι πρωταθλητές Ευρώπης και όχι ένας...σάκος του μποξ που δεν θα προσφερόταν ούτε για αξιοπρεπή προπόνηση. Οι «ερυθρόλευκοι» με δεδομένη την κόπωση που όλες οι ομάδες που συμμετέχουν στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση αντιμετωπίζουν, εμφάνισαν αμυντικά κενά και διαστήματα που «μπλόκαραν» στην επίθεση, δείγμα του ότι διέρχονται αγωνιστικής πτώσης. Ιδιαίτερα στο τρίτο δεκάλεπτο η περιφερειακή άμυνα πήρε μηδενικό βαθμό, αφού οι «κυανέρυθροι» -συνετέλεσαν και αυτοί για την μέτρια εικόνα των γηπεδούχων- πέτυχαν σχεδόν όσους πόντους πέτυχαν σε ολόκληρο το πρώτο ημίχρονο.

Περί αγωνιστικής κάμψης ο λόγος, έχω την αίσθηση ότι αυτή μόνο τυχαία δεν είναι. Το αντίθετο μάλιστα. Με γνώμονα το εξαντλητικό Top-16 με τις δεκατέσσερις αγωνιστικές, είναι φυσιολογικό το τεχνικό επιτελείο μίας ομάδας να έχει επιλέξει πότε οι ρυθμοί θα «πέσουν». Στόχος είναι να είναι στο σωστό επίπεδο ανόδου όταν θα κρίνονται προκρίσεις, σημαντικά ματς και τίτλοι. Ο Ολυμπιακός φρονώ ότι φυσιολογικά κατέβασε «στροφές» μετά την επιβλητική νίκη στο Κάουνας, αφού τα πρώτα παιχνίδια της δεύτερης φάσης δεν κρίνουν απολύτως τίποτα. Αν οι πρωταθλητές υπερασπιστούν την έδρα τους και κάνουν ένα ή δύο «διπλά», θα είναι στα προημιτελικά, μόνο που εδώ μπαίνουν τα «αλλά» ή αλλιώς, τα εκτός προγράμματος αποτελέσματα του έκτου ομίλου.

Κανείς δεν στοιχημάτιζε στο ότι η Σιένα θα έχει τρεις νίκες σε ισάριθμες αγωνιστικές και ότι για να χάσει το αήττητο το έτερο αουτσάιντερ, Χίμκι, θα έπρεπε να αντιμετωπίσει τη «μοντεπάσκι». Έκπληξη επίσης αποτελεί η πορεία της Κάχα Λαμποράλ, που μπήκε ασθμαίνοντας στους «16» και τώρα δεν χάνει πουθενά. Όλα αυτά, μετέτρεψαν σε «τελικό» το ματς της Παρασκευής με την πρωταθλήτρια Ιταλίας και ο Ολυμπιακός καλείται να αποδείξει ότι τα καταφέρνει στα δύσκολα. Η Σιένα θα έρθει χωρίς άγχος και αυτό την κάνει περισσότερο επικίνδυνη απ’ ότι πραγματικά είναι, ενώ Μπαρτζώκας και παίκτες ξέρουν πως σε περίπτωση λάθους, θα χρειαστούν αρκετές υπερβάσεις στη συνέχεια.

Στην πρώτη ευκαιρία για υπέρβαση στη Βαρκελώνη, ο βαθμός ήταν κάτω του μετρίου, όμως η λογική λέει πως τις αμέσως επόμενες ημέρες η «κοιλιά», ηθελημένη ή όχι, θα ανήκει στο παρελθόν. Ο Ολυμπιακός πρέπει να αρχίσει σιγά-σιγά να παίρνει περισσότερα από όλους τους παίκτες του και να λειτουργήσει καλύτερα σε ομαδικό επίπεδο. Διότι αν συνεχίσει να έχει απροστάτευτη τη ρακέτα του στα αντίπαλα πικ εν ρολ, να αργεί στις περιστροφές της άμυνας, να μην παίρνει όσα έπαιρνε από τη θέση «3» και τον Χάινς, να εγκλωβίζεται επιθετικά όταν η άμυνα του αντιπάλου είναι προσαρμοσμένη στον Σπανούλη, να μην...μπερδεύει περισσότερο τον αντίπαλο με νέα τρικ, διαφορετικό rotation και μεγαλύτερο ρίσκο σε αποφάσεις που μπορεί να αλλάξουν τη ροή ενός αγώνα, το πρόβλημα ενδέχεται να μεγαλώσει…

Υ.Γ. : Οι πιθανότητες να γίνουν τα παραπάνω «αν», είναι λίγες. «Κλειδί» όμως είναι η νίκη της Παρασκευής. Όλα τα άλλα φρονώ ότι θα έρθουν, όπως ήρθαν μετά το «κάζο» του Οκτώβρη από τη Ζαλγκίρις.

Υ.Γ.1: Η Μπαρτσελόνα έχασε 22 πόντους από την Εστουδιάντες και η Σιένα 30 από την Σάσσαρι. Οι -υπερβολικές- απαιτήσεις της Ευρωλίγκας χρειάζονται σκληρή προσπάθεια και προγραμματισμό. Θα επιβιώσει όποιος έχει αποθέματα δυνάμεων και έξυπνο γυμναστή. Και ο Ολυμπιακός διαθέτει ίσως τον καλύτερο.

Υ.Γ.2.: Ο Μπόμπαν μόνο υπερήφανος μπορεί να είναι με αυτά που βλέπει εκεί ψηλά από τον Βλαδίμηρο. Το παιχνίδι του Γιάνκοβιτς είναι χάρμα οφθαλμών και αν μπολιαστεί με περισσότερες ποσότητες ωριμότητας, θα μιλάμε πλέον για έναν παίκτη έτοιμο για το μεγαλύτερο βήμα.

Follow @ZervasNikolaos