Η ήττα του Βασιλακόπουλου και η αγγαρεία των ημιτελικών

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Η ήττα του Γιώργου Βασιλακόπουλου στις εκλογές της FIBA World, θα έχει σίγουρα επιπτώσεις στο ελληνικό μπάσκετ στο μέλλον. Το θέμα είναι βαθύτερο και δεν αφορά μόνο την επιρροή στα υψηλά κλιμάκια. Ανεξάρτητα αν κάποιος τον συμπαθεί ή όχι, δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει το έργο του τόσα χρόνια για το άθλημα. Δεν είναι δουλειά μου να σχολιάσω τα αίτια του αρνητικού αποτελέσματος στις εκλογές, αλλά η σιγουριά για επιτυχία που εξέφραζε το περιβάλλον του, ενοχλούσε. Και έδωσε «τροφή» για σχόλια και αναλύσεις, κυρίως για την θέση που θα έχει η ελληνική άποψη στις μεγάλες αποφάσεις στο μέλλον.

Όλοι συμφωνούσαν, πως θα ήταν καλό η καριέρα του κ. Βασιλακόπουλου, να ολοκληρωθεί αναλαμβάνοντας το ύψιστο αξίωμα στο Παγκόσμιο μπάσκετ. Το επιθυμητό, δεν ήρθε, διότι όπως αναφέρουν οι πληροφορίες κάποιοι προς το τέλος της πορείας (προεκλογικής περιόδου), αλλαξοπίστησαν, πρόδωσαν ή δεν τήρησαν τις υποσχέσεις τους, παρόλο που στο παρελθόν είχαν ευεργετηθεί και με το παραπάνω. Ποια είναι όμως η επόμενη μέρα στην FIBA Europe, από της οποίας την προεδρία αποχωρεί, ή ακόμα και στο εσωτερικό του μπάσκετ, σε περίπτωση που αποφασίσει να μην ασχοληθεί ξανά με αυτό, ο μεγάλος παράγοντας; Στο πρώτο σκέλος, σωστά του καταλογίζεται ότι δεν υπήρξε καμία προεργασία, ώστε η επιτυχημένη θητεία του να έχει συνέχεια με κάποιον άλλο, ίσως, Έλληνα παράγοντα.

Σε ότι αφορά τα εγχώρια θέματα, δεν νομίζω η πίκρα της ήττας να τον οδηγήσει σε αποχώρηση. Οπότε, είναι μία καλή ευκαιρία να βελτιώσει αρκετά κακώς κείμενα που ταλανίζουν το σπορ, γιατί την τελευταία δεκαετία, η ανάμειξή του δεν βοήθησε σημαντικά το μπάσκετ να κάνει ένα βήμα πιο μπροστά. Σίγουρα είναι δύσκολο ένας άνθρωπος με ισχυρή προσωπικότητα, έχοντας σημειώσει τόσες επιτυχίες να αλλάξει απόψεις στα 71 του χρόνια και να εισάγει «φρέσκες» ιδέες για την ευημερία του αθλήματος, όμως η εμπειρία και η καλή διάθεση, που λογικά θα έχει, αν αποφασίσει να συνεχίσει, μπορούν από μόνες τους να οδηγήσουν σε «τομές» με στόχο το καλύτερο. Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος έχει την ευκαιρία να βοηθήσει για μία ακόμη φορά το ελληνικό μπάσκετ σε μία περίοδο που το έχει ιδιαίτερη ανάγκη και να πείσει τους αμφισβητίες του. Ο πανδαμάτωρ χρόνος θα δείξει…

Δεν αρχίζουν οι τελικοί να «τελειώνουμε»;

Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός, έκαναν το σαββατοκύριακο το πρώτο βήμα για την πρόκριση στον καθιερωμένο τα τελευταία χρόνια μεταξύ τους τελικό. Πανελλήνιος και Μαρούσι αποδείχθηκαν «λίγοι» για να προβάλουν την παραμικρή αντίσταση στους πρώτους ημιτελικούς, αφού με την απόδοσή τους έδειχναν πως περισσότερο τους ενδιαφέρει να κρατήσουν δυνάμεις ενόψει του «δικού» τους μικρού τελικού που θα δώσει το τρίτο εισιτήριο για την Ευρωλίγκα της νέας περιόδου. Από τη μία οπτική γωνία καλά έκαναν, αφού οι ελπίδες για το θαύμα είναι μηδαμινές, όμως αυτό δεν καλύπτει την ουσία του προβλήματος, που έχει να κάνει με την ανταγωνιστικότητα του πρωταθλήματος.

Στα των «αιωνίων», οι «πράσινοι», επιβεβαίωσαν πως είναι σε δαιμονιώδη φόρμα και αν συνεχίσουν έτσι, είναι το ακλόνητο φαβορί και για αυτό το πρωτάθλημα, αφού όλα μέσα στο παρκέ λειτουργούν αψεγάδιαστα. Άλλη μία τεράστια κατάκτηση του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς,. που μέσα σε δυο μήνες, μάζεψε τα…ασυμμάζευτα, κατάφερε να πείσει τους παίκτες του να διορθωθούν αγωνιστικά (και εξωαγωνιστικά) και να ξεπεράσουν το διπλό σοκ της απώλειας του κυπέλλου και του πρόωρου αποκλεισμού από την Ευρωλίγκα. Ο Ολυμπιακός από την άλλη, με εμφανή τα σημάδια της ψυχολογικής κόπωσης από το Final Four της Ευρωλίγκας, κατάφερε παρά τις απουσίες των Τσίλντρες-Βασιλόπουλου, να πάρει εύκολα την πρώτη νίκη κόντρα στο Μαρούσι. Οι «ερυθρόλευκοι», έδειξαν μετά από καιρό ότι μπορούν να νικήσουν με όπλο την άμυνα και όχι την επίθεση, ενώ στα κέρδη της βραδιάς, συγκαταλέγονται και δικαίως οι δηλώσεις που έκανε μετά το παιχνίδι ο μεγάλος τους αρχηγός, Θοδωρής Παπαλουκάς.

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikosze2001@yahoo.com