Η επιστροφή Ίβκοβιτς και τα ερωτηματικά

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Ολυμπιακός και Ντούσαν Ίβκοβιτς συμφώνησαν έπειτα από αρκετές διαπραγματεύσεις σε οικονομικό -και όχι μόνο- επίπεδο και ο Σέρβος τεχνικός επιστρέφει στους «ερυθρόλευκους» μετά από έντεκα χρόνια. Το…επτασφράγιστο μυστικό του αντικαταστάτη του Παναγιώτη Γιαννάκη δεν άργησε να μαρτυρηθεί, αφού από την στιγμή που ο Ετόρε Μεσίνα δεν «χώρισε» από την Ρεάλ Μαδρίτης, ο 67χρονος «σοφός», που έχει συνδεθεί με την μεγαλύτερη επιτυχία της ιστορίας των Πειραιωτών, ήταν φαβορί και η μοναδική, ίσως, λύση για τον «ηλεκτρικό» πάγκο των κυπελλούχων Ελλάδας. Οι επιλογές Σκαριόλο, Πιανιτζιάνι, Μπαρτζώκα έμοιαζαν καλές, αλλά εμπεριείχαν ρίσκο και ο Ολυμπιακός δεν έχει χρόνο για πειράματα. Η σκέψη για την συνεργασία με τον «Ντούντα», υπήρχε στο μυαλό των Αγγελόπουλων, από τον περασμένο Νοέμβριο, όταν και συνομίλησαν μαζί του στο περιθώριο της αναμέτρησης της πρώτης φάσης της Ευρωλίγκας με την Παρτιζάν στο Βελιγράδι.

«Δεν είναι η ενδεδειγμένη λύση, φίλε;», ακούστηκε από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής (από…Ρόδο μεριά) ο άνθρωπος που έδινε στον υπογράφοντα την πληροφορία. Η σφυγμομέτρηση που έγινε μέσω του e-mail όταν αυτή μεταφέρθηκε έστω και διστακτικά στο sport-fm.gr, ήταν καθαρά υπέρ του Ίβκοβιτς. Κάτι η δεδομένη αξία του, κάτι οι αντιρρήσεις που υπήρχαν για τον Γιαννάκη, κάτι το ένδοξο παρελθόν και οι φοβερές στιγμές που έχει χαρίσει στην ομάδα και το πρόσφατο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας με τα «αμούστακα» της Σερβίας, έκαναν τον συγκεκριμένο προπονητή επιθυμητό στους οπαδούς της ομάδας. Να λοιπόν που το πλήρωμα του χρόνου ήρθε και η θέλησή τους έγινε πραγματικότητα. Η νέα σελίδα του Ολυμπιακού θα έχει έντονη…μυρωδιά από τα παλιά.

Ο Ίβκοβιτς, που στην τριετία 1996-1999 έκανε πολλά καλά, αλλά υπέστη και μεγάλα κάζα (συντριβή από Ζαλγκίρις στο Μονάχο, άλωση του ΣΕΦ από Παναθηναϊκό), θα προσπαθήσει να δώσει στην ομάδα αυτό που της λείπει τα τελευταία χρόνια, παρά την μεγάλη προσπάθεια των ιδιοκτητών του. Το πρωτάθλημα Ελλάδας! Κάτι που κατέκτησε για τελευταία φορά με εκείνον τεχνικό ηγέτη. Μέλημα πρώτο, να εκθρονίσει τον Παναθηναϊκό, του επιστήθιου φίλου και κουμπάρου του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς, τον οποίο είχε προτείνει τότε με θέρμη για αντικαταστάτη του, αλλά ο Σωκράτης Κόκκαλης τον αγνόησε για τους γνωστούς λόγους. Μοιάζει με παιχνίδι της μοίρας, ή μυθιστόρημα ενός φαντασιόπληκτου συγγραφέα, αφού η λογική (και τα γεγονότα) λέει πως αν η εισήγησή του είχε γίνει δεκτή, ο Ολυμπιακός θα διατηρούσε την αυτοκρατορία του και ο ίδιος δεν θα επέστρεφε ποτέ στο ΣΕΦ το…2010.

Οι γνώσεις, η εμπειρία, οι παραστάσεις και η αξία του Ντούσαν Ίβκοβιτς είναι αδιαμφισβήτητες και αναλλοίωτες στον χρόνο. Μπορεί η ηλικία και ενδεχόμενος η διάθεσή του να προσφέρει σε συλλογικό επίπεδο να αποτελούν ένα μεγάλο ερωτηματικό, λόγω των απαιτήσεων και της πίεσης που έχει μία ομάδα με τόσες υποχρεώσεις, όμως δεν πέρασαν δα και πολλά χρόνια από τότε που κατέκτησε το Uleb Cup με την Ντιναμό Μόσχας. Χρήματα δεν του λείπουν, οπότε αν η «φλόγα» δεν «έκαιγε» ακόμη μέσα του, δεν θα δεχόταν την πρόταση και θα έμενε στην ησυχία που του προσφέρει το κοουτσάρισμα μίας Εθνικής ομάδας με την οποία ασχολείται ενεργά μόνο τα καλοκαίρια.

Παράλληλα, κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει το πάθος, την θέληση και το μεράκι που δείχνει υπό αντίξοες μάλιστα συνθήκες, διαρκή αμφισβήτηση και εμπόδια στην εν εξελίξει θητεία του στην Εθνική Σερβίας. Όταν όλοι οι προπονητές αγνοούσαν τις εκκλήσεις της ομοσπονδίας της χώρας, αυτός ήταν εκεί και πήρε το «βυθισμένο» καράβι στις πλάτες του. Απομόνωσε τις μεγάλες ντίβες, «ξέκοψε» από την αρχή τους βεντετισμούς και την ανωριμότητα που μπορεί να έχουν τα ανατέλλοντα αστέρια που συνθέτουν στην παρούσα φάση την ομάδα και προχώρησε. Με γνώμονα την σκληρή δουλειά, την πειθαρχία και τον σεβασμό που εμπνέει στους παίκτες ο ίδιος. Ένα στοιχείο που όπως έγραφα πρόσφατα, μοιάζει με αναγκαιότητα στον Ολυμπιακό της μετά-Γιαννάκη εποχής. Και ο Ίβκοβιτς το διαθέτει σε υπερθετικό βαθμό.

Το σίγουρο είναι ότι οι Αγγελόπουλοι, έχοντας μάθει από τα λάθη του παρελθόντος, θα αναθέσουν πλήρως την στελέχωση του ρόστερ και όλες τις αποφάσεις του τμήματος στον Ίβκοβιτς και τους συνεργάτες του Αγγέλου και Τόμιτς. Το αν αυτή η κίνηση θα αποδειχθεί σοφή και θα επιφέρει τα πολυπόθητα για εκείνους αποτελέσματα, είναι άγνωστο. Την μοίρα σου στον αθλητισμό την ορίζεις. Το αν οι «καρποί» που θα δράξεις θα έχουν γλυκιά ή πικρή γεύση, γίνεται γνωστό όταν θα φτάσει η ώρα να θερίσεις, άρα στο ερώτημα «θα πετύχει ο Ίβκοβιτς;», η απάντηση είμαι «…θα φανεί στο χειροκρότημα». Τα εχέγγυα πάντως, υπάρχουν…

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikosze2001@yahoo.com