Εξολοθρευτής Παναθηναϊκός, αλλά...

Ο πρώτος προημιτελικός Παναθηναϊκός-Μακάμπι, είχε ξαναγίνει πέρυσι τον Μάρτιο. Θαρρείς πως παρακολουθήσαμε interactive το Ολυμπιακός-Σιένα, αφού αν έβαζες κόκκινες φανέλες στους πρωταθλητές Ευρώπης και πράσινες στους ισραηλινούς, δύσκολα θα καταλάβαινες ότι το ένα ματς δεν έχει σχέση με το άλλο. Η ομάδα του Ομπράντοβιτς πραγματοποίησε την με διαφορά κορυφαία εμφάνισή της φέτος, απέδωσε είκοσι λεπτά απόλυτο μπάσκετ και σκόρπισε ενθουσιασμό. Προς Θεού όμως, τίποτα δεν τελειώνει στο 1-0.

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Για να προκριθείς στο Final Four, χρειάζεται τρείς νίκες, οπότε ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς. Ο Παναθηναϊκός οφείλει να καθαρίσει άμεσα το μυαλό του από την εκπληκτική απόδοση που είχε, να ξεχάσει το πώς έγινε το πρώτο βήμα και την Πέμπτη να μπει στο ΟΑΚΑ σα να έχει χάσει δύο μέρες πριν. Είναι δεδομένο ότι δεν μπορεί να πραγματοποιήσει ίδια εμφάνιση μέσα σε 48ώρες, όπως είναι σχεδόν σίγουρο ότι ο πληγωμένος εγωισμός της Μακάμπι, θα την μεταμορφώσει προς το καλύτερο. Το παράδειγμα του Ολυμπιακού είναι πρόσφατο και θα πρέπει να ακολουθηθεί κατά…γράμμα από την αντίθετη.

Εύλογα θα πει κάποιος ότι οι «πράσινοι» είναι πιο έμπειροι και γαλουχημένοι σε τέτοιες καταστάσεις σε σχέση με τον «αιώνιο», όμως ο κίνδυνος της χαλάρωσης ελλοχεύει και θα πρέπει να αποφευχθεί. Ο αθλητισμός παίζει περίεργα παιχνίδια και είμαι σίγουρος πως οι πρώτες κουβέντες του Ομπράντοβιτς στα αποδυτήρια προς αυτή την κατεύθυνση θα κινηθούν. Άλλωστε η χαλάρωση του τελευταίου δεκαλέπτου, αυτό το σκοπό είχε, την ώρα που ο Ίβκοβιτς πέρυσι, προέτρεπε τους παίκτες του να τρέξουν στον αιφνιδιασμό μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Τα παιχνίδια του μυαλού, πολλές φορές παίζουν καθοριστικότερο ρόλο και ο «Ζοτς» τα ξέρει καλύτερα απ’ όλους τους προπονητές στην Ευρώπη.

Όσο για το τι είδαμε στο παρκέ του ΟΑΚΑ; Ένα ματς που δεν αντέχει ιδιαίτερης κριτικής, αφού ο Παναθηναϊκός ήταν υπερηχητικός και εξολόθρευσε κάθε πιθανότητα διεκδίκησης κάτι καλού από την Μακάμπι. Έχοντας σε εξαιρετική κατάσταση τον Διαμαντίδη και αναγεννημένο τον Καλάθη, οργάνωσε άψογα το παιχνίδι, έλεγξε τον ρυθμό και χτύπησε την αντίπαλο στο δυνατό της σημείο. Το run n’ gun παιχνίδι που προέρχεται από τη «σφικτή» περιφερειακή άμυνα και την γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας. Η φροντ λάιν του Μπλατ δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις ορέξεις των ψηλών του Ομρπάντοβιτς, Γιασικεβίτσιους και Μπατίστ έδιναν ευελιξία κινήσεων και θέαμα, ενώ με μόλις ένα άστοχο σουτ εντός πεδιάς στο πρώτο δεκάλεπτο, φάνηκε από την αρχή αυτό που θα δούμε.

Ο Παναθηναϊκός ήταν απόλυτα συγκεντρωμένος, πίεζε σε όλο το γήπεδο, με ένα εξωπραγματικό 19-0 έδωσε τέλος στη σεμνή τελετή και έκανε την Μακάμπι να φαίνεται μικρή ομάδα. Όλοι οι παίκτες του είχαν διάθεση να κλέψουν ακόμα και την φαινομενικά χαμένη μπάλα, έβγαζαν πάθος-ενέργεια στο παρκέ και επιβεβαίωσαν πως ξέρουν να φορμάρονται στο κατάλληλο σημείο της σεζόν. Τα 9 κλεψίματα του πρώτου ημιχρόνου και οι 16 ασίστ, λένε όλη την αλήθεια, την ώρα που οι «πράσινοι» υποχρέωσαν το συγκρότημα του Μπλατ σε 19 λάθη! Αν ο Παναθηναϊκός παίξει στο 70% της απόδοσής του στη συνέχεια, θα τσεκάρει με ευκολία το εισιτήριο για ένα ακόμη Final Four. Αλλά προέχει το ματς της Πέμπτης…

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikosze2001@yahoo.com