Δεν πάει πιο κάτω, πιάσαμε πάτο!

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Οι ομάδες της Α1 απολαμβάνουν για τα καλά την καλοκαιρινή ραστώνη. Οι παίκτες που έχουν «δεμένα» συμβόλαια κάνουν αμέριμνοι τα μπάνια τους και οι διεθνείς έχουν την ευκαιρία να ξεκουραστούν περισσότερο από ποτέ τα τελευταία χρόνια. Οι μόνοι που εργάζονται πυρετωδώς είναι οι διοικήσεις των ομάδων για τις μεταγραφές και οι ομοσπονδιακοί τεχνικοί, Γιόνας Καζλάουσκας και Γιάννης Σφαιρόπουλος, ενόψει και των επικείμενων κλήσεων των παικτών στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Το Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας αργεί, οπότε η…αγωνιστική προσοχή έχει στραφεί στους τελικούς των πρωταθλημάτων σε ΝΒΑ, Ισπανία, Ιταλία, Γερμανία και Γαλλία. Εκεί όπου παρακολουθούμε αγώνες μέσα σε αμιγώς αθλητικό πλαίσιο και οι παίκτες δεν έχουν άγχος αν ενδεχόμενη ρίψη αντικειμένων από θερμοκέφαλους θα βάλει σε κίνδυνο τη σωματική τους ακεραιότητα, αλλά και τη διεξαγωγή του ματς.

Εκεί, όπου ακόμα και στους αγώνες της κανονικής περιόδου, τα γήπεδα είναι γεμάτα από κόσμο και οι φίλαθλοι ψάχνουν μανιωδώς για ένα «μαγικό» χαρτάκι εισόδου στις εξέδρες. Τι σχέση έχει η ελληνική λίγκα με όλα αυτά; Καμία απολύτως. Μπορεί σε κάποιους αγώνες να μην υστερεί σε θέαμα και αγωνιώδη εξέλιξη, αλλά μέχρι εκεί. Αυτό δείχνουν και οι μέσοι όροι των εισιτηρίων, που έγιναν γνωστοί σήμερα. Το ελληνικό πρωτάθλημα βρίσκεται στην 12η (!) θέση με 1428 θεατές ανά ματς. Μάλιστα, στη σχετική λίστα, την Α1 ξεπερνούν ακόμα και οι λίγκες των δεύτερων κατηγοριών της Ισπανίας, της Ιταλίας, αλλά και της Γαλλίας (!), όπως και το φτωχό πλην τίμιο πρωτάθλημα του Ισραήλ. Πρώτο και με διαφορά, είναι με μέσο όρο επτά χιλιάδων εισιτηρίων το ισπανικό πρωτάθλημα.

Και πώς να μην είναι, αφού έχει τουλάχιστον έξι ανταγωνιστικές ομάδες, πίσω από τα φαβορί Τάου, Μπαρτσελόνα, Μάλαγα και Ρεάλ. Πώς να μην είναι, όταν ακόμα και στα μεγάλα ντέρμπι οι οπαδοί των δυο ομάδων είναι παρόντες στην κερκίδα χωρίς «νεκρές» ζώνες, ενώ έξω από τα κλειστά, το κλίμα θυμίζει πραγματική γιορτή με τις εκδηλώσεις τους. Πως η…αντιμπασκετική Γερμανία να μην είναι τόσο ψηλά, όταν σχεδόν όλες οι ομάδες έχουν γήπεδα «παλατάκια» και παιδεία τέτοια, που να οδηγεί σε θερμό χειροκρότημα τους οπαδούς της Άλμπα, παρότι η ομάδα τους έχασε μέσα στο Βερολίνο την πρόκριση στον τελικό από την Βόννη. Κάποιοι θα μου προβάλουν ως δικαιολογία το ότι το ελληνικό πρωτάθλημα είναι δυο «ταχυτήτων» και όλοι ξέρουν ότι Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός θα φτάσουν στον τελικό. Για κοιτάξτε όμως την θέση της Ιταλίας, για την οποία ξέρουμε πριν καν αρχίσει το πρωτάθλημα ότι η Σιένα θα κάνει πάρτι και βγάλτε τα συμπεράσματά σας.

Νομίζω ότι ο προβληματισμός είναι η μόνη λέξη που πρέπει να μπει δίπλα σε αυτό το φαινόμενο. Ομάδες, παράγοντες και κυρίως διοργανώτρια αρχή, θα πρέπει να τα…βάλουν κάτω και να σκεφτούν, άμεσα, πως θα βελτιώσουν το προϊόν. Εν ανάγκη ας αντιγράψουν τακτικές, πολιτικές και σχέδια των προηγμένων ευρωπαϊκών χωρών. Ξέρω, θέλει πολύ δουλειά και αυτή η…συνήθεια κουράζει και μόνο στο άκουσμά της κάποιους καρεκλοκένταυρους, αλλά η αλήθεια τις περισσότερες φορές, πονάει. Κάποτε, κοκορευόμασταν ότι έχουμε το καλύτερο πρωτάθλημα της Ευρώπης. Αυτή η φράση μόνο ως ουτοπία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί πλέον. Η εικόνες των επεισοδίων, οι άδειες κερκίδες και όλα τα όμορφα που…κοσμούν το πρωτάθλημά μας, μόνο θλίψη, απογοήτευση και απέχθεια για ένα όμορφο απόγευμα στο γήπεδο προκαλούν στον πραγματικό φίλαθλο. Έτσι δεν είναι;

Για την ιστορία, διαβάστε την λίστα με τον μέσο όρο εισιτηρίων ανά χώρα για την περίοδο 2008-2009:

1. Ισπανία (ACB) 6.988 (6.387 το 2008) +9.41%
2. Ιταλία (Seria A) 3.862 (3.740 το 2008) +3.24%
3. Γερμανία (BBL) 3.666 (3.469 το 2008) +5.66%
4. Γαλλία (LNB) 3.564 (3.503 το 2008) +1.75%
5. Ρωσία (SuperLeague) 2.394 (2.276 το 2008) +5.15%
6. Ιταλία (Lega 2) 2.377 (2.340 το 2008) +1.58%
7. Ισπανία (LEB 2) 2.159 (2.994 το 2008) -26.65%
8. Βαλτική Λίγκα 2.118 (2.239 το 2008) -5.4%
9. Αδριατική Λίγκα 2.069 (1.179 το 2008) +75.48%
10. Γαλλία (Pro B) 1.779 (1.720 το 2008) +3.46%
11. Ισραήλ 1.670
12. Ελλάδα 1.428 (1.228 το 2008) +16.3%

Είπατε τίποτα κύριοι;

Υ.Γ. Πέρασαν 22 χρόνια από την ημέρα που οι ήρωες του Ελληνικού μπάσκετ, έβγαζαν την χώρα στους δρόμους. Ήταν 14 Ιουνίου του 1987, όταν η Ελλάδα των Γκάλη, Γιαννάκη, Καμπούρη, Σταυρόπουλου, Λινάρδου, Καρατζά, Φιλίππου, Φασούλα, Ιωάννου, Χριστοδούλου, Ρωμανίδη, Ανδρίτσου με προπονητή τον Κώστα Πολίτη, νικούσε 103-101 στην παράταση την υπερδύναμη Σοβιετική Ένωση και έφερνε στη χώρα το πρώτο ευρωπαϊκό. Το άθλημα σας χρωστάει τα πάντα μάγκες!

Απορίες, παρατηρήσεις και σχόλια στο nikosze2001@yahoo.com