Αφήστε το να...σαπίσει

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Ένα από τα μεγαλύτερα παράπονα των ελλήνων φορολογούμενων, που πλήρωσαν αδρά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, χωρίς μάλιστα να ερωτηθούν, είναι η μετέπειτα ελάχιστη ως μηδαμινή εκμετάλλευση των αθλητικών εγκαταστάσεων που χτίστηκαν για την διοργάνωση. Ο πανάκριβος κατασκευαστικός…οργασμός, άφησε πίσω του πανέμορφους χώρους άθλησης, που σε λίγους μήνες μετατράπηκαν σε έρημα κτίσματα, στα οποία δεν πατάει όχι επαγγελματίας αθλητής, αλλά ούτε καν ερασιτέχνης. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, η εικόνα των γηπέδων είναι αποκαρδιωτική. Είτε λόγω αδιαφορίας των υπεύθυνων-ανεύθυνων, έλλειψης ιδεών και τεχνογνωσίας, είτε υψηλού κόστους ενοικίασης, οι σιδεριές των κερκίδων σκουριάζουν και οι αγωνιστικοί χώροι μοιάζουν με οικοδομές που αφέθηκαν ημιτελείς, λόγω πολεοδομικών προβλημάτων.

Σε κάποιες από αυτές μάλιστα, κατασκηνώνουν άστεγοι και κάθε λογίς «περίεργοι», ενώ αν κάνεις μία βόλτα, θα βρεις σκουπίδια, υπολείμματα και όλων των…ειδών τις μυρωδιές. Όλα αυτά, είναι αποτέλεσμα της λογικής κάποιων ανθρώπων που έχουν υπό τη σκέπη τους την διοίκησή τους και ποτέ δεν νοιάστηκαν ή δεν ευαισθητοποιήθηκαν ώστε οι χώροι αυτοί να γεμίζουν από φιλάθλους και ζωή, που θα προσέφερε ένα αθλητικό γεγονός. Αν μάλιστα για κάποια από αυτά δεν υπήρχαν οι συναυλίες που προσφέρουν έσοδα συντήρησης, δεν αποκλείεται, όσο και αν ακούγεται υπερβολικό, να είχαν γκρεμιστεί.

Μία από τις περιπτώσεις που γλίτωσαν την διάλυση και προσέφερε υπηρεσίες, είναι το κλειστό του «ελληνικού». Ένα γήπεδο φτιαγμένο καθαρά για μπάσκετ, ίσως το ιδανικότερο στην Ελλάδα, με εξαιρετική ακουστική και διαρρύθμιση, ώστε ο θεατής να νοιώθει κοντά στην ομάδα και ο αθλητής πιο «ζεστά» με τον υποστηρικτή του. Η παλιά αποθήκη του αεροδρομίου, μετατράπηκε σε σύγχρονο γήπεδο που χαιρόσουν να επισκέπτεσαι για παρακολούθηση αγώνα. Στην αρχή ο Πανιώνιος και μετέπειτα η ΑΕΚ, το χρησιμοποίησαν δίνοντας του ζωή. Οι ιθύνοντες του βέβαια, είχαν ταλαιπωρηθεί αρκετά από την διοίκηση της ΚΑΕ ΑΕΚ που δεν πλήρωνε για τη χρήση, με αποτέλεσμα να γίνουμε μάρτυρες κωμικοτραγικών γεγονότων, απόρροια της κόντρας που υπήρχε ανάμεσα στις δύο διοικήσεις.

Κάπου εκεί, μπαίνει στο παιχνίδι ο Ολυμπιακός και οι αδελφοί Αγγελόπουλοι. Θέλοντας από πέρυσι να χρησιμοποιήσουν το γήπεδο για την ομάδα τους, κατέθεσαν συγκεκριμένη πρόταση που ποτέ δεν κατέληξε σε συμφωνία, λόγω γραφειοκρατικών κολλημάτων, που επέτρεπαν στην αφερέγγυα ΚΑΕ ΑΕΚ, να το χρησιμοποιήσει ελέω συμβολαίου για έναν ακόμη χρόνο. Η μεγάλη ευκαιρία να μετατραπεί το γήπεδο σε στολίδι και να αξιοποιηθεί στο έπακρο χάθηκε, αφού η διοίκησή του, δεν είχε ιδιαίτερη θέρμη να στηρίξει το συμφέρον της που ήταν συνδεδεμένο με την είσοδο των ερυθρόλευκων σε αυτό.

Ένα χρόνο μετά και με το κλειστό υπό άλλη διοίκηση, ο Ολυμπιακός επανέρχεται με πρόταση, αλλά η συμφωνία απειλείται να χαλάσει εκ νέου, αφού παραχωρείται μόλις για 12 μήνες (!) και όχι για δύο τουλάχιστον χρόνια όπως επιθυμούν εύλογα οι Πειραιώτες. Την ώρα που η κρίση έχει χτυπήσει βάναυσα την ελληνική οικονομία, υπάρχουν επενδυτές που θέλουν να βάλουν τα ωραία τους λεφτά για να αξιοποιήσουν μία αθλητική εγκατάσταση, αλλά τα εμπόδια είναι υψηλά. Είναι αχρείαστο να εξηγήσουμε τα οφέλη που θα έχει ο χώρος και η περιοχή από μία ενδεχόμενη συνεργασία, αλλά και αδιανόητο να βρούμε μία αιτία για την κωλυσιεργία της άλλης πλευράς. Για μία ακόμη φορά η λογική είναι βαθειά κρυμμένη στα έγκατα του νου και το φυσιολογικό απέχει από την πραγματικότητα. Ίσως κάποιοι να θέλουν να μη χαλάσουν τη μόδα, που θέλει τις εγκαταστάσεις ετοιμόρροπες. Αφήστε το λοιπόν και αυτό να…σαπίσει.

Υ.Γ. : Η λέξη συγχαρητήρια, είναι πολύ μικρή για να χαρακτηρίσει σωστά τον άθλο των κοριτσιών του Πόλο. Η κορυφή του Κόσμου τους αξίζει δικαιωματικά. Δυστυχώς, η ελληνική πραγματικότητα θα της προσγειώσει άμεσα στη μηδαμινή προβολή των προσπαθειών τους και τους πενιχρούς μισθούς των σωματείων τους. Αλλά βαθειά μέσα τους, ξέρουν πως για μας είναι ηρωίδες για πάντα.

Υ.Γ.1: Ο Ερασιτεχνικός αθλητισμός έβαλε και πάλι τα γυαλιά στις ακριβοπληρωμένες πριμαντόνες των προβεβλημένων σπορ και ίσως έδειξαν τον δρόμο της ελπίδας για τον ελληνικό αθλητισμό. Σε αυτόν, η κάθαρση σε όλα τα επίπεδα, θα επιτευχθεί μόνο αν για κάποιο εύλογο χρονικό διάστημα φύγει από τη μέση ο πακτωλός των χρημάτων που περιβάλει έναν αγώνα, μία πρόκριση ή ένα ρεκόρ. Τα υπόλοιπα (έρευνες, αποφάσεις, μέτρα, βαρύγδουπες δηλώσεις για εξυγίανση και μαχαίρια που μπαίνουν στο κόκκαλο), είναι υποκριτικά και για λαϊκή κατανάλωση.

Καλοκαιρινές απορίες, δροσερά σχόλια και παρατηρήσεις που θα διαβαστούν από την...παραλία στο nikosze2001@yahoo.com