Τρίποντο: Από ταμπού, μονόδρομος

Ο Παναθηναϊκός βάζει 16 τρίποντα σε 31 απόπειρες και αποδρά με ένα σημαντικό διπλό στην Πόλη. Με τα 31 αυτά σουτ οι «πράσινοι» φτάνουν στις 91 απόπειρες πίσω από τη γραμμή στα τρία τελευταία τους ματς στην Ευρωλίγκα.

Η Μπάμπεργκ νικά τη Βούρτσμπουργκ για το γερμανικό πρωτάθλημα σε ένα ματς που θύμιζε διαγωνισμό τριπόντων. Συνολικά οι δύο ομάδες ευστόχησαν σε 27, επίδοση εντυπωσιακή όχι όμως πιο εντυπωσιακή από το γεγονός ότι στο σύνολό τους οι αντίπαλοι σούταραν 55 φορές μέσα και 53 φορές έξω από τη γραμμή του τρίποντου.

Τα ίδια και στη Αμερική… Πρόσφατα οι Μπόστον Σέλτικς σούταραν τα περισσότερα τρίποντα στην ιστορία της ομάδας. Ήταν τα 52 που επιχείρησαν στον αγώνα με τους Κλίπερς. Τρομακτικό νούμερο που θα τους άφηνε στην κορυφή της σχετικής λίστας αν δεν είχαν κάνει κάτι ακόμα πιο τρομακτικό οι Ρόκετς από τις 17 Δεκέμβρη. Εκείνο το βράδυ ο Χάρντεν και οι συμπαίκτες του επιχείρησαν 61 τρίποντα και διέλυσαν το προηγούμενο σχετικό ρεκόρ που ήταν τα 49 τα οποία είχαν σουτάρει οι Μάβερικς του Ντάλας το μακρινό 1996!

Εύκολη λύση ή αναγκαστική επιλογή;

Άλλοι γκρινιάζουν και λένε ότι το τρίποντο είναι η εύκολη λύση. Μεγάλες συζητήσεις και ακόμα μεγαλύτερες κόντρες έχουν γίνει με αφορμή το αγωνιστικό στυλ των Γουόριορς τα τελευταία χρόνια. Στους πολέμιους, μεταξύ άλλων, ο πολυνίκης και κορυφαίος προπονητής του ΝΒΑ, Γκρεγκ Πόποβιτς, αλλά και ο Τσαρλς Μπάρκλει ο οποίος, μάλιστα δήλωνε σίγουρος πως η ομάδα του Γκόλντεν Στέιτ δεν θα μπορούσε ποτέ να πάρει τον τίτλο του πρωταθλητή με το μπάσκετ που παίζει. Και διαψεύστηκε άμεσα… Κριτική γίνεται επί του θέματος και εδώ στην Ευρώπη. Συζητιέται από εκείνους που στέκουν απέναντι στο συγκεκριμένο αγωνιστικό στυλ ότι οι ομάδες που σουτάρουν πολύ είναι αδούλευτες, πρόχειρες.

Δίπλα στους γκρινιάρηδες υπάρχουν κι αυτοί που προσπαθούν να βρουν μια εξήγηση για την προτίμηση των ομάδων να γίνουν περισσότερο απειλητικές από μακριά. Κοινή συνισταμένη μοιάζει να είναι η αύξηση της αθλητικότητας των παικτών. Το γήπεδο «στενεύει» όσο αυξάνουν οι αθλητικές ικανότητες των αμυντικών, μοιάζει λογικό, λοιπόν, ο επιτιθέμενος να προσπαθήσει να «μεγαλώσει» το κομμάτι του γηπέδου στο οποίο δραστηριοποιείται. Απειλεί από πιο μακριά άρα ανοίγει και κάνει πιο ευάλωτη ευκολότερα την άμυνα.

Σε όποια όχθη και να στέκεις εύκολα διαπιστώνεις πως το τρίποντο είναι trendy. Όσο περνά, δε, ο καιρός γίνεται και ο απόλυτος πρωταγωνιστής στους αγώνες μπάσκετ. Τόσο στα μέρη μας, όσο και στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού. Δεν είναι μόνο τα παραδείγματα που αναφέρθηκαν πιο πάνω. Είναι και η εξέλιξη της σχέσης των ομάδων με το μακρινό σουτ που δείχνει την τάση αυτή. Το sport-fm.gr έψαξε και μέσω της στατιστικής βρήκε τους αριθμούς που δείχνουν πόσο έχει αλλάξει η συνταγή της επιτυχίας για παίκτες και προπονητές σε έναν αγώνα μπάσκετ.

ΝΒΑ: Από έσχατη λύση, υπερόπλο

Το τρίποντο μπήκε στη ζωή του ΝΒΑ στο ξεκίνημα της περιόδου 1979-1980. Τότε, όμως, έμοιαζε με έσχατη λύση. Αν κολλήσει η μπάλα στην επίθεση, αν δεν βγει το σύστημα, αν δεν πάει κάτι καλά τότε να τη βρούμε την άκρη με ένα μακρινό σουτ. Αν δεις βίντεο από αγώνες της εποχής θα διαπιστώσεις πως ακόμα και εντελώς αμαρκάριστοι παίκτες έξω από τη γραμμή του τρίποντου δεν είχαν το σουτ ως πρώτη επιλογή. Κάτι το οποίο αποτυπώνεται και στους αριθμούς. Από τη δεύτερη χρονιά και μετά, διότι την πρώτη ο ενθουσιασμός από το νέο στοιχείο του παιχνιδιού είναι η αλήθεια ότι παρέσυρε τις ομάδες. Η ομάδα με τα περισσότερα σουτ τριών πόντων τη σεζόν 1979-1980 ήταν οι Κλίπερς του Σαν Ντιέγκο με 543 σε 82 αγώνες, δηλαδή 6,6 σουτ ανά ματς! Στον αντίποδα έστεκαν οι Χοκς της Ατλάντα που έκαναν 75 τρίποντα σε 82 αγώνες.

Και αν αυτοί οι αριθμοί σας φαίνονται μικροί σκεφτείτε ότι από την επόμενη κιόλας σεζόν οι ομάδες έγιναν ακόμα πιο συντηρητικές. Οι Κλίπερς τερμάτισαν πάλι στην κορυφή της λίστας με τις περισσότερες απόπειρες από τη γραμμή του τρίποντου αλλά με πολύ λιγότερες από όσες επιχείρησαν ένα χρόνο πριν. Είχαν μόλις 407, δηλαδή ούτε 5 σουτ τριών πόντων σε κάθε ματς. Οι Χοκς ήταν ξανά οι ουραγοί με 1 σουτ για τρεις πόντους ανά αγώνα. Τη δεύτερη χρονιά ισχύος του τρίποντου οι ομάδες του ΝΒΑ σούταραν κατά μέσο όρο κάτι παραπάνω από δύο τρίποντα σε κάθε παιχνίδι τους.

Το νερό, όμως, είχε μπει στο αυλάκι. Από τη σεζόν αυτή (1980-1981) και μέχρι και το 1996-1997 το βελάκι έδειχνε συνεχώς προς τα πάνω. Το τρίποντο έμπαινε όλο και περισσότερο στο παιχνίδι των ομάδων. Χαρακτηριστικό ότι στο πρωτάθλημα αυτό οι Μαϊάμι Χιτ είχαν 22.7 απόπειρες για τρίποντο σε κάθε τους αγώνα, δηλαδή +17 από τους πρώτους στη σχετική λίστα το 1981 Σαν Ντιέγκο Κλίπερς, ενώ ο μέσος όρος τρίποντων που επιχειρούσαν οι ομάδες ήταν 16.8!

Η μεγαλύτερη «έκρηξη» έγινε κατά τη διάρκεια της περιόδου 1994-1995. Κι έγινε από τους ήδη εστεμμένους πρωταθλητές, Χιούστον Ρόκετς, οι οποίοι οδηγήθηκαν στο repeat στηριζόμενοι κυρίως στα σουτ τριών πόντων. Από τα 1285 σουτ που επιχείρησαν στο πρώτο τους πρωτάθλημα ανέβηκαν στα 1757 στον δρόμο για το δεύτερο. Περίπου, δηλαδή, 6 σουτ περισσότερα σε κάθε ένα από τα 82 ματς της κανονικής περιόδου. Φυσικά οι Ρόκετς ήταν και τις δύο αυτές χρονιές η ομάδα με τα περισσότερα σουτ πίσω από τη γραμμή.

Ακολούθησε μια απότομη βουτιά στο πρωτάθλημα της σεζόν 1997-1998, η κουτσή, λόγω λοκ άουτ, σεζόν 1998-1999 και ακολούθως το τρένο μπήκε ξανά στις ράγες. Από τα 1670 (μ.ο. 20.3) τρίποντα που επιχειρούσαν οι κορυφαίοι της λίστας το 1997-1998 Χιούστον Ρόκετς φτάσαμε στα 2592 (μ.ο. 31.6) που επιχείρησαν οι Ουόριορς στο πρωτάθλημα 2015-2016. Χρονιά κατά την οποία ο μέσος όρος σουτ τριών πόντων κάθε ομάδας ήταν 24.1!

Ευρωλίγκα: Λύγισε και ο Ζοτς

Ο Ομπράντοβιτς είναι ένας από τους τελευταίους προπονητές στην Ευρώπη που αντιμετωπίζουν το τρίποντο με αυξημένο σκεπτικισμό. Η Φενέρ βρίσκεται χαμηλά στη λίστα με τις απόπειρες πίσω από τη γραμμή, ενώ και ο Παναθηναϊκός άρχισε να ρέπει προς το τρίποντο από το 2012 και μετά, όταν δηλαδή ο Σέρβος έφυγε από τον σύλλογο. Κι όμως… Για να στείλει τη Φενέρ στον τελικό της Ευρωλίγκας ο Ομπράντοβιτς αναγκάστηκε να γίνει trendy. Και να «επιτρέψει» στην ομάδα του να επιχειρεί 22 σουτ τριών πόντων σε κάθε ματς. Αυτή είναι η τάση της εποχής, βλέπετε. Τάση που επιβεβαιώθηκε από την παρουσία στο περυσινό φάιναλ φορ δύο ομάδων με σαφή προτίμηση στο μακρινό σουτ: η Λοκομοτίβ και η Λαμποράλ έφτασαν στο Βερολίνο σουτάροντας 26 και κάτι τρίποντα σε κάθε ματς. Από κοντά και η ΤΣΣΚΑ με 23.75! Παρεμπιπτόντως η 4άδα του περασμένου φάιναλ φορ σούταρε στον δρόμο της προς το Βερολίνο 24.54τρίποντα κατά μέσο όρο περισσότερο, δηλαδή, από Ολυμπιακό (21.625) και Παναθηναϊκό (20.37) που αποκλείστηκαν στα προημιτελικά.

Και στην Ευρωλίγκα η τάση είναι παρόμοια με αυτή που επικρατεί στο ΝΒΑ. Και από τη σεζόν 2010-2011 μέχρι και πέρυσι το τρίποντο κέρδιζε έδαφος. Πρόοδος (του μακρινού σουτ) που συνεχίζεται. Στο φάιναλ φορ του 2011 οι 4 ομάδες που έφτασαν εκεί έκαναν κατά μέσο όρο 17.84 τρίποντα. Ο αντίστοιχος αριθμός το 2012 ήταν 20.245, το 2013 21.365, το 2014 21.505, το 2015 22.792 και το 2016 24.54. Για τη φετινή σεζόν συνολικά συμπεράσματα δεν μπορούν να εξαχθούν αλλά… Δεν μπορεί να είναι τυχαίο ότι η Ρεάλ Μαδρίτης είναι η ομάδα με τα περισσότερα τρίποντα σε κάθε ματς (26.76), η ΤΣΣΚΑ η πιο εύστοχη πίσω από τη γραμμή (40.82%), ενώ Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός έχουν αυξήσει τις απόπειρές τους σε σχέση με την περσινή σεζόν!