25 Ιουνίου 1978: Η Ολλανδία παίζει για δεύτερη φορά στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου, όπως και το 1974, απέναντι στη διοργανώτρια χώρα. Και αυτή τη φορά φτάνει ελάχιστα μακριά από το να αρπάξει τον τίτλο μέσα στο σπίτι της Αργεντινής. Αλλά...
Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Λίγα εκατοστά πιο ψηλά ή πιο χαμηλά, λίγα εκατοστά προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση μπορούν να αλλάξουν τη ζωή ενός ποδοσφαιριστή, μιας ομάδας, μιας χώρας, ακόμα και ολόκληρη την ποδοσφαιρική ιστορία. Πριν 43 χρόνια, στις 25 Ιουνίου του 1978, ο Ολλανδός Ρόμπι Ρένζενμπρινκ βίωσε για τα καλά αυτό το παιχνίδι της ζωής.
Μπουένος Άιρες. Στάδιο «Μονουμεντάλ», 70.000 Αργεντίνοι και ο στρατηγός Βιντέλα στις κερκίδες περιμένουν απλά να περάσει το απόγευμα και να στεφθούν παγκόσμιοι πρωταθλητές. Τι κι’ αν οι Ολλανδοί αποτελούν παγκόσμια ποδοσφαιρική δύναμη. Τι κι’ αν προέρχονται από έναν ακόμα τελικό στο προηγούμενο Μουντιάλ. Ο κόσμος τους αντιμετωπίζει ως θηράματα στην αρένα.
Παρ' όλα αυτά, τα πράγματα δεν εξελίσσονται ακριβώς όπως τα περιμένουν. Ο Κέμπες ανοίγει το σκορ, αλλά ο Ντικ Νανίγκα στο 81' ισοφαρίζει παγώνοντας τους οπαδούς στην εξέδρα. Το ρολόι σημαδεύει το ενενηκοστό λεπτό, ο Ιταλός Γκονέλα κοιτάει το ρολόι του και με το σκορ στο 1-1, η Ολλανδία κάνει μία τελευταία επίθεση από ένα φάουλ. Η βαθιά μπαλιά του Κρολ καταλήγει πλάγια αριστερά στον Ρένζενμπρινκ. Αυτός απλώνει το πόδι και προλαβαίνει την έξοδο του Φιλιόλ. Σιγή...
Διαβάστε εδώ ολόκληρο το κείμενο…
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.